βιωματικών μουσικοπαιδαγωγικών εργαστηρίων στηριγμένα στην λαογραφία και την ιστορία του τόπου μας.
Η Περπερούνα είναι ένα πανελλήνιο και πανάρχαιο έθιμο για την αναβροχιά. Όταν δεν έβρεχε σε διάφορες περιοχές της χώρας μας και κινδύνευαν να χαθούν οι σοδειές από την ξηρασία, οι κάτοικοι ή θα πήγαιναν στην εκκλησία να κάνουν παράκληση ή θα έκαναν μια Περπερούνα».
Διαλέγανε λοιπόν ένα κοριτσάκι και το έντυναν με ένα άσπρο φόρεμα στολισμένο με λουλούδια και πρασινάδα… για να πρασινίσει ο τόπος σαν την Περπερούνα. Έπειτα γυρνούσαν στα σπίτια του χωριού και τραγουδούσαν:
Περπερούνα περπατεί, το Θεό παρακαλεί
για να βρέξει μια βροχή, μια βροχή μια σιγανή.
Θεέ μου βρέξε μια βροχή, μια βροχή μια σιγανή,
μια βροχή μια σιγανή, μια βροχή καλή βροχή.
Μια βροχή καλή βροχή κι άλλη μια καλύτερη
για να γίνουν τα σιτάρια και της γης τα χορταράκια.
Να φυτρώσουν και ν’ ανθίσουν και τον κόσμο να πλουτίσουν
τα σιτάρια, τα μπαμπάκια και τα δροσερά χορτάρια.
Μπάρες, μπάρες το νερό και το γέννημα σωρό.
Μπάρες, μπάρες τα νερά μπάρες, μπάρες τα κρασιά.
Σε κάθε σπίτι που έφταναν, έβγαινε η νοικοκυρά και έβρεχε τα χόρτα της Περπερούνας. Τότε το κορίτσι τιναζόταν και έπεφταν οι σταγόνες στο έδαφος όπως η βροχή. Όπως λοιπόν έβρεχαν την καταπράσινη Περπερούνα, έτσι να έβρεχε και ο Θεός και να πρασινίσει η γη. Πριν φύγουν η κάθε νοικοκυρά τους έδινε κεράσματα ή χρήματα για το καλό και αυτοί τους εύχονταν «Καλή βροχή, να δώσει ο Θεός».
Τα παιδιά αναβιώνοντας παλαιά ήθη και έθιμα της χώρας μας έρχονται σε επαφή με την πολιτιστική μας κληρονομία και μαθαίνουν για αυτή με αποτέλεσμα να περνάει από γενιά σε γενιά και να μη χάνεται ποτέ. Η αναπαράσταση των εθίμων τους εξάπτει την φαντασία και το ενδιαφέρον για εκείνη την εποχή με αποτέλεσμα να αναζητούν περισσότερες ακόμα πληροφορίες τις οποίες και μαθαίνουν με διασκεδαστικό και παιγνιώδη τρόπο.
Για τον αγροτικό κυρίως πληθυσμό οι μεγάλες περίοδοι ανομβρίας προκαλούσαν πανικό και καταστροφή. Η Μάνα γη, χωρίς το νεράκι του θεού, όπως το λένε, γίνεται στείρα . Έτσι στην Ορεινή έχουμε το δικό μας τρόπο για να λυθεί αυτό το πρόβλημα.
Το έθιμο της «Περπερούνας» είναι ό,τι ιδανικότερο για την πρόκληση της βροχής.
Η Περπερούνα είναι ένα έθιμο που τελείται επίσης σε πολλά χωριά του Έβρου για την εξουδετέρωση της ανομβρίας. Εκτός από την εκκλησιαστική λιτανεία που κάνουν, ντύνουν ένα πολύ φτωχό ή ορφανό κορίτσι (για να το λυπάται ο θεός), με λουλούδια και χλωρά κλαδιά και το γυρίζουν στο χωριό καταβρέχοντάς το (ενώ σε ορισμένα μέρη, του ρίχνουν χρήματα σε ένα κόσκινο) και τραγουδούν. Περπερούνα έλεγαν το κοριτσάκι και το έθιμο.
Περπερούνα περπατεί,
για βροχή παρακαλεί.
Κύριε, ρίξε μια βροχή
μια βροχή καματερή.
Μπάρες μπάρες τα νερά
λίμνες λίμνες τα κρασιά .
κάθε κούτσουρο καλάθι
κάθε στάχυ και ταγάρι,
για να σκάζ' ο αλευράς
γιατί δεν πωλεί ακριβά
και να χαίρεται ο φτωχός
μ' όλη του τη φαμελιά.
