Στις 23 Νοεμβρίου 2018 είχαμε γράψει σε σχετικό άρθρο για ακόμα μια φορά τον κίνδυνο που ελοχεύει απο την κατάσταση του παραλιακού δρόμου που συνδέει την Σητεία με την περιοχή της Ιτάνου.
Δεν είμαστε οι μόνοι που έχουν σχολιάσει, κρίνει και φωτογραφίσει το τμήμα και την ιστορία του συγκεκριμένου τμήματος, που έχει γίνει γιοφύρι της Άρτας, και μπαλάκι στα χέρια των υπευθύνων.
Ένθεν και ένθεν τοποθετήσεις και αναλύσεις, για το ποιός έχει την ευθύνη, για το ποιός έχει πράξει καλύτερα τα δέοντα που του υπενθύμισαν, τα Μ.Μ.Ε και τα SOCIAL MEDIA καθότι η προσωπική ( του εκάστοτε φορέα ) επαφή ( διασχίζοντας τον δρόμο ) δεν τον οδήγησαν στην οπτική ανησυχία του.
Ο δήμος με τα μέσα και την νομική οδό έπραξε ότι μπορούσε...
Η περιφέρεια με τα μέσα και την νομική και οικονομική οδό που έχει στα χέρια της επίσης έπραξε ότι μπορούσε...
ΟΠΟΤΕ
Όλα βαίνουν καλώς.
Οι πολίτες που διασχίζουν το συγκεκριμένο τμήμα ΚΑΚΩΣ φωτογραφίζουν και διασύρουν στο Φέισμπουκ την Σητεία, κακώς δυσανασχετούν, και κακώς αγωνιοούν για την ασφάλεια τους.
ΕΠΙΣΗΣ
Και εμείς σαν Μ.Μ.Ε κακώς αρθρογραφούμε ( ασκώντας προπαγάνδα... ) σε θεσμικούς φορείς - υπαλλήλους, κάθε φορά που προβάλουμε αυτό που λέγεται καθημερινότητα ή αστοχία, ή αδιαφορία, ή έλλειψη εναλλακτικών τρόπων ασφαλούς διαβίωσης.
Πολλές είναι βέβαια και οι φορές που έχουμε γίνει δέκτες τηλεφωνικών αλλά και κατ ιδίαν παραπόνων - μαλώματος απο φορείς που όπως αναφέραμε και παραπάνω τα έχουν κάνει όλα καλά.
Δεκέμβριος 2018 και οι φωτογραφίες που ακολουθούν με τα σπασμένα κιγκλιδώματα
( μαχαίρια ) αποδεικνύουν ότι ο πολίτης καλείται να ανταλλάξει την ασφάλεια του, με τις γραφειοκρατικές απαντήσεις της αρχής που εμπιστεύτηκε για να τον οδηγήσει σε καλύτερες συνθήκες διαβίωσης.
Αναρωτιόμαστε σε περίπτωση ατυχήματος ειδικά σε οδηγό δικύκλου που στο ενδεχόμενο να χάσει τον έλεγχο της μηχανής και να πέσει με το σώμα στα κιγκλιδώματα - μαχαίρια την ευθύνη ποιός θα την αναλάβει.
Μέτρα πρόληψης του συγκεκριμένου τμήματος γιατί δεν έχουν παρθεί.
Τον Απρίλιο του 2017 το άρθρο του ΚΡΗΤΗ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ
( δείτε εδώ ) επεσήμανε για τα σπασμένα προστατευτικά κάγκελα που ξεκινούν απο την περιοχή Καραβόπετρα κατά μήκος του οδοστρώματος έως και την πόλη της Σητείας.
Οι τεχνικές υπηρεσίες τον Ιούλιο του 2017 προχώρησαν στην αποκατάσταση του συγκεκριμένου τμήματος με την αντικατάσταση νέων κιγκλιδωμάτων.
Δυστυχώς η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Έχουν προηγηθεί δεκάδες άρθρα και εκατοντάδες κουβέντες σχετικά με το θέμα του παραλιακού δρόμου της Σητείας που τείνει να γίνει το δεύτερο γεφύρι της Άρτας για την περιοχή, μετά την γέφυρα του Χαμεζίου.
Αναρωτιόμαστε έαν έχει γίνει αντιληπτό ότι πρωταρχικό ρόλο παίζει η ασφάλεια των διερχόμενων αυτοκινήτων που κινούνται απο την Σητεία έως και την Καραβόπετρα, αλλά και η αισθητική εικόνα της περιοχής δεδομένο ότι καθημερινά προς την ενδοχώρα της επαρχίας, ( Παλαίκαστρο, Ζήρο, Βάι, Μονή Τοπλού ) η κίνηση είναι αυξημένη και ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες.
Ο χειμώνας ήρθε, οι βροχές πρώτα ο θεός θα αυξηθούν, και μαζί τους θα φέρουν στην επιφάνεια ξανά τα χάλια μας.
Πέτρες, χώματα, σπασμένα κιγκλιδώματα, και η θάλασσα που θα ξανα-αρχίσει να τρώει δρόμους.
Η ξεχασμένη Σητεία απο την υπόλοιπη Κρήτη που έχει μείνει πίσω σε υποδομές και κοινωνική πολιτική αποδεικνύεται πόλη του Καλοκαιριού.
Δημοτικοί άρχοντες και φορείς εγκλωβισμένοι στα όρια της επαρχίας που βαδίζουν σε άλλους δρόμους νιρβάνας.
Κάθε χρόνο με τις πρώτες βροχές το ίδιο πρόβλημα έρχεται στην επιφάνεια να θυμίζει ότι αυτός ο τόπος έχει ανάγκη απο ηγέτες και όχι απο υπαλλήλους.
Αυτός ο τόπος έχει ανάγκη απο ενεργούς πολίτες που θα δηλώσουν με την φυσική τους παρουσία, αλλά και με την οραματική τους κατάθεση ( ιδεών ) τις ιδέες και τους τρόπους ανάπτυξης, εξωστρέφειας και άντλησης πόρων και διεκδικήσεων ίσων ευκαιριών για την όμορφη πόλη της Ανατολικής Κρήτης.
Οι εικόνες που ακολουθούν είναι απο μεμονωμένα πλάνα που τράβηξε πολίτης της Σητείας σε βίντεο, μόνο ντροπή εκφράζουν.
