Μικρή Χριστουγεννιάτικη ιστορία
«Η ζωή χωρίς Μουσική είναι ένα λάθος»
ή
«3 μαέστροι και…..η Δυσκολία»
Για τη συναυλία της Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων με τη Νεανική και Μικτή Χορωδία του Δήμου Ηρακλείου που πραγματοποιήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου στη Βασιλική του Αγ.Μάρκου
Κάποτε ήταν μια χορωδία που έφτασε με το τραγούδι της από την Κρήτη μέχρι το Βατικανό και την ανέλαβε ένας νεαρός μαέστρος με πολλή γνώση και αρκετά σχέδια. Κάποιοι φίλοι του πήγαν κοντά του, εκείνος τούς εμπιστεύτηκε και τους έδωσε να τραγουδήσουν κάτι έργα που τα λέγαν ορατόρια, που αφηγούνταν θρησκευτικές ιστορίες σαν σε αρχαία τραγωδία, με πρωταγωνιστές και χορικά που μιλούσαν με σοφά λόγια για την αγάπη των ανθρώπων. Τους τα δίδαξε φράση- φράση , λέξη –λέξη, νότα-νότα και τα τραγούδησαν με μεγάλο θάρρος, σε μια μικρή πόλη, σε ένα μικρό θέατρο, με μια μικρή ορχήστρα, σαν εκείνους τους Δυτικούς που τα τραγουδούσαν μέσα σε αίθουσες με βελούδινα καθίσματα και χρυσοποίκιλτα θεωρεία …. και τα κατάφεραν. Σε εκείνη τη χορωδία τραγουδούσε πότε - πότε κι ένας μπάσος με ζεστή φωνή, που όταν ερχόταν στις συναυλίες μετέδιδε μια τέτοια αισιοδοξία και σιγουριά στους υπόλοιπους, που τους έκανε να τραγουδούν πιο όμορφα και πιο δεμένα. Πολλά χρόνια μετά, μαέστρος πια κι ο ίδιος, κάλεσε γύρω του 100 καλλίφωνα παιδιά και τα δίδαξε κι εκείνα να τραγουδούν όμορφες ιστορίες.
Καθώς εκείνοι οι δυο μαέστροι κυνηγούσαν τα όνειρά τους , εμφανίστηκε ένας σπουδαίος Διευθυντής Ορχήστρας, από κείνους που διευθύνουν με «γυμνά χέρια» και στέλνουν τη μουσική κατευθείαν στις καρδιές και πορεύτηκε μαζί τους ώστε να δημιουργήσουν στη μικρή τους πόλη μια Συμφωνική Ορχήστρα Νέων. Μαζί με τις δυο χορωδίες τούς διηύθυνε πάλι με εκείνα τα έργα που οι κοσμοπολίτες άκουγαν στις μεγάλες σάλες της Δύσης. Μόνο που τώρα οι χορωδοί και η ορχήστρα ήταν περισσότεροι και πιο πεισμωμένοι και με απίστευτη πειθαρχία και συνέπεια βάλθηκαν όλοι μαζί να αποδείξουν ότι μπορούν να φτάσουν πάνω από τη Δυσκολία, αφού οι τρεις σπουδαίοι Δάσκαλοι τούς έμαθαν να συνεχίζουν και να την ξεπερνούν.
Παράξενοι αλήθεια τούτοι οι μαέστροι… κάθε φορά που τελειώνουν οι χορωδοί τους ένα τραγούδι, τους ευχαριστούν με το χέρι πάνω στο στήθος…
Πώς να τους πεις ότι όλοι τούς χρωστούν ευγνωμοσύνη εκείνη την ώρα;
Μα εκεί στη λίμνη τ’ Άη Νικόλα, την Κυριακή κατάλαβα , νομίζω, το γιατί…:
είπε ο μαέστρος Μίλτος ότι «οι ορχήστρες και οι χορωδίες είναι από τα σπουδαιότερα επιτεύγματα της παγκόσμιας συλλογικότητας» κι ότι «τα παιδιά μαθαίνουν μέσα από τη συμμετοχή τους σε τέτοια σύνολα να ζουν αρμονικά με τους άλλους και να σέβονται και να βοηθούν». Το παράδειγμα της μικρής μας πόλης ευχήθηκε να παρακινήσει κι άλλες πόλεις να εφαρμόσουν αυτό το«σύστημα»… και καταλάβαμε πως εννοούσε το El Systema, εκείνο το μουσικό κύμα που ξεσήκωσε ο José Ambreu και πλημμύρισε με μουσική όλο τον κόσμο.
Χθες το βράδυ όλη αυτή η παρέα άφησε το μουσικό σημάδι της στη μουσική ιστορία της πόλης μας , μέσα σε μια αίθουσα μοναδική, απ’ όπου έχουν περάσει σπουδαίοι άνθρωποι σαν εκείνο τον Μάνο, που πρώτος ονειρεύτηκε μια Μουσική Ακαδημία στην ταπεινή μας πόλη. Κι επειδή καμιά φορά τις μέρες των Χριστουγέννων ανοίγουν οι ουρανοί και τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα, τούτοι οι τρεις μαέστροι, οι τρεις Mάγοι με τα δώρα, καταλάβαμε χθες βράδυ, πως ξανάφεραν τη Μουσική στην πόλη μας και μας υπενθύμισαν πως χωρίς Μουσική η ζωή είναι ένα λάθος….
Ζωή Παπαδάκη Φιλόλογος
Μέλος Μικτής Δημοτικής Χορωδίας Δήμου Ηρακλείου
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ
Εκτός τις 3 τελευταίες
Εκτός τις 3 τελευταίες
