Τον Απρίλιο του 2017 το άρθρο του ΚΡΗΤΗ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ
( δείτε εδώ ) επεσήμανε για τα σπασμένα προστατευτικά κάγκελα που ξεκινούν απο την περιοχή Καραβόπετρα κατά μήκος του οδοστρώματος έως και την πόλη της Σητείας.
Οι τεχνικές υπηρεσίες τον Ιούλιο του 2017 προχώρησαν στην αποκατάσταση του συγκεκριμένου τμήματος με την αντικατάσταση νέων κιγκλιδωμάτων.
Δυστυχώς η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Έχουν προηγηθεί δεκάδες άρθρα και εκατοντάδες κουβέντες σχετικά με το θέμα του παραλιακού δρόμου της Σητείας που τείνει να γίνει το δεύτερο γεφύρι της Άρτας για την περιοχή, μετά την γέφυρα του Χαμεζίου.
Αναρωτιόμαστε έαν έχει γίνει αντιληπτό ότι πρωταρχικό ρόλο παίζει η ασφάλεια των διερχόμενων αυτοκινήτων που κινούνται απο την Σητεία έως και την Καραβόπετρα, αλλά και η αισθητική εικόνα της περιοχής δεδομένο ότι καθημερινά προς την ενδοχώρα της επαρχίας, ( Παλαίκαστρο, Ζήρο, Βάι, Μονή Τοπλού ) η κίνηση είναι αυξημένη και ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες.
Ο χειμώνας έρχεται σιγά σιγά, οι βροχές πρώτα ο θεός θα αυξηθούν, και μαζί τους θα φέρουν στην επιφάνεια ξανά τα χάλια μας.
Πέτρες, χώματα, σπασμένα κιγκλιδώματα, και η θάλασσα που θα ξανα-αρχίσει να τρώει δρόμους.
Η ξεχασμένη Σητεία απο την υπόλοιπη Κρήτη που έχει μείνει πίσω σε υποδομές και κοινωνική πολιτική αποδεικνύεται πόλη του Καλοκαιριού.
Δημοτικοί άρχοντες και φορείς εγκλωβισμένοι στα όρια της επαρχίας που βαδίζουν σε άλλους δρόμους νιρβάνας.
Κάθε χρόνο με τις πρώτες βροχές το ίδιο πρόβλημα έρχεται στην επιφάνεια να θυμίζει ότι αυτός ο τόπος έχει ανάγκη απο ηγέτες και όχι απο υπαλλήλους.
Αυτός ο τόπος έχει ανάγκη απο ενεργούς πολίτες που θα δηλώσουν με την φυσική τους παρουσία, αλλά και με την οραματική τους κατάθεση ( ιδεών ) τις ιδέες και τους τρόπους ανάπτυξης, εξωστρέφειας και άντλησης πόρων και διεκδικήσεων ίσων ευκαιριών για την όμορφη πόλη της Ανατολικής Κρήτης.
Οι εικόνες που φαίνονται απο μεμονωμένα πλάνα που τράβηξε πολίτης της Σητείας σε βίντεο, μόνο ντροπή εκφράζουν.
