Σχολή ψαλτικής άνοιξε στα Ανώγεια, μια προσφορά του Ανωγειανού Μιλτιάδη Σαλούστρου, γιου του Χαρκιαδογιάννη, που ζει μόνιμα στην Πάτρα. Ο ίδιος ο Μιλτιάδης αναλαμβάνει όλα τα έξοδα της σχολής, τόσο για τον χώρο που είναι το πατρικό του σπίτι, όσο και για τον καθηγητή μουσικής από το Ηράκλειο κ.Γιακουμάκη που θα κάνει τα μαθήματα.Πριν μερικές ημέρες πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια της σχολής, παρουσία του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ.κ Ευγένιου και του Δημάρχου Ανωγείων Εμμανουήλ Καλλέργη.Ήδη αρκετές γυναίκες των Ανωγείων έχουν εκδηλώσει το ενδιαφέρον τους και έχουν ξεκινήσει τα μαθήματα.Όποιος άλλος επιθυμεί την εγγραφή του στη σχολή Ψαλτικής μπορεί να απευθυνθεί προσωπικά στους ιερείς των Ανωγείων.
Συγκινημένος κατά τη διάρκεια των εγκαινίων ήταν ο Μιλτιάδης Σαλούστρος που ευχαρίστησε όλο τον κόσμο για την παρουσία του, ενώ με πολύ θερμά λόγια για τη νέα αυτή δράση στα Ανώγεια, τοποθετήθηκε ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Ρεθύμνου.”Η σχολή αυτή θα δώσει τη δυνατότητα να βγάλει ανθρώπους που θα ψάλλουν στις εκκλησίες μας, αλλά να βγάλει και ανθρώπους από τη μοναξιά τους, να βλέπει ο ένας το πρόσωπο του άλλου, να κρατάει το χέρι του άλλου και να γίνονται ένα..” ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ.κ Ευγένιος. Αναλυτικά ανέφερε τα εξής:
“Είμαι πολύ συγκινημένος και ικανοποιημένος για αυτό που γίνεται στα Ανώγεια. Τα Ανώγεια που είναι και θα είναι για πάντα ένας τόπος που παράγει πολιτισμό και διακρατεί τα ζώπυρα της Πίστης και του Γένους μας πολύ υψηλά. Ένας τόπος που δεν έπρεπε να υστερεί και σε αυτό το μετερίζι.
Είμαι ικανοποιημένος που βλέπω να υπάρχει η Πίστη μέσα σας. Χάρηκα όταν διαπίστωσα τον ζήλο που δείχνετε για να βοηθήσετε τον τόπο σας και ακόμα περισσότερο χάρηκα όταν διαπίστωσα ότι απευθυνθήκατε σε πρόσωπο με παρόμοιο ζήλο, και αναφέρομαι στον κύριο Γιακουμάκη. Έτσι δεν είχα κανένα ενδοιασμό για αυτή την όμορφη προσπάθεια ότι θα γίνει εδώ όμορφη παραγωγή αγαθών καρπών που θα ξεπεράσει κάποτε η ακτίνα του και τα Ανώγεια. Δεν είναι βέβαια απλό και εύκολο. Εγώ που σας μιλώ δεν έμαθα ποτέ μου μουσική και αυτή είναι μια από τις μεγάλες μου ελλείψεις.
Αυτό που γίνεται εδώ στα Ανώγεια το χαίρομαι για πολλούς λόγους. Ο ένας είναι ότι είναι κάτι που ενισχύει την κοινωνική συνοχή, την οποία έχουμε ανάγκη στην εποχή που ζούμε που πολλά μας θέλουν απομονωμένους και διχασμένους. Έχουμε όλοι ανάγκη από δράσεις που μας βγάζουν από το εγώ μας και μας οδηγούν στο εμείς. Και αυτό είναι κάτι σπουδαίο που θα κάνει αυτή η σχολή ψαλτικής. Όχι μόνο να βγάλει ανθρώπους που θα ψάλλουν στις εκκλησίες μας, αλλά να βγάλει ανθρώπους από τη μοναξιά τους, να βλέπει ο ένας το πρόσωπο του άλλου, να κρατάει το χέρι του άλλου και να γίνονται ένα. Μακάρι σε κάθε χωριό και σε κάθε ενορία να γινόταν αυτή η προσπάθεια.
Είμαι πολύ ευχαριστημένος από όλα όσα γίνονται από τις ενορίες στα Ανώγεια. Πριν έρθω εδώ πέρασα από το Εργαστήρι Γνώσης της ενορίας του Αγίου Γεωργίου, είδα ανοιχτή τη πόρτα και σταμάτησα.Μπήκα μέσα και τα παιδιά έκαναν Αγγλικά. Το χάρηκα τόσο πολύ. Σταμάτησα πίσω τους χωρίς να με πάρουν είδηση, κάθισα ένα λεπτό και είδα το τι γίνεται εκεί και αισθάνθηκα μια περηφάνια και ένα δέος και ευχαριστώ και τον π.Ανδρέα Κεφαλογιάννη και την ενορία του για όλο αυτό. Ο καθέ πατήρ σε αυτό τον τόπο κάνει πραγματικά αυτό που πρέπει και αυτό που μπορεί για την κοινωνία των Ανωγείων. Εμείς ως Μητρόπολη τους στηρίζουμε όπως μπορούμε και αυτό θα κάνουμε και στη νέα αυτή προσπάθεια που ξεκινάει σήμερα.Εμείς βάζουμε το “Ευλογητός” και ξεκινούμε, από εκεί και πέρα το έργο είναι του Θεού.
Τούτος ο τόπος η Κρήτη, πέρασε καταστροφές, κατακτητές, ήρθαν Άραβες, Ενετοί, Τούρκοι, αλλά κρατήθηκε η Παράδοση και ο Πολιτισμός μας, η εκκλησία μας. Όλοι αυτοί που ήρθαν δεν τα κατάφεραν να χαλάσουν το οικοδόμημα της Πίστης και της εκκλησίας που ήταν βαθιά ριζωμένα στους ανθρώπους.Σκέφτομαι τώρα με αφορμή την εκκλησιαστική μουσική μας, πως αυτή η μουσική πέρασε μέσα στους αιώνες.Πόσους αιώνες τώρα κρατιέται ζωντανή και μεταφέρεται από γενιά σε γενιά.Οπότε και εμείς οφείλουμε αυτό τον Πολιτισμό και αυτή τη παράδοση να την κρατήσουμε. Αν δεν κρατήσουμε, δεν θα έχουμε από που να κρατηθούμε…”
ΑΝΩΓΗ
