Ο Διόνυσος ήταν προπάντων θεός του κρασιού. Όμως κατά τους πρώτους χρόνους η εξουσία του απλώνονταν σ' ολόκληρη τη φύση. Το χαρακτηριστικό γνώρισμα της λατρείας του είναι κάτι σαν εκστατικό παραλήρημα που κυριεύει τους πιστούς του, που φαντάζομαι μέσα στο μεθύσι τους πως και οι ίδιοι συμμετέχουν στη θεϊκή φύση του γιου της Σεμέλης και του Διός.
Ο Ευριπίδης λέει: "Ο Διόνυσος είναι θεός του γλεντιού, βασιλεύει στα συμπόσια ανάμεσα σε λουλουδένια στέφανα, ζωηρεύοντας τους χαρούμενους χορούς στον ήχο της φλογέρας. Γέλια τρελά προκαλεί και διώχνει τις μαύρες έγνοιες. Και στο τραπέζι των θεών, το νέκταρ του αυξάνει τη μακαριότητά τους κι αντλούν οι θνητοί από τη γελαστή του κύλικα τον ύπνο και ξεχνούν τα βάσανά τους".
Συμμετέχοντας το τελευταίο τριήμερο της Αποκριάς στις δράσεις που διοργάνωσε ο δήμος Σητείας αισθάνθηκα τον διονυσιακό χαρακτήρα και παλμό μαγεμένων Ανθρώπων που αναβλύζουν μουσική, ρυθμό, και φώς.
Οι μουσική ( οί ) της φωτιάς πολέμησαν και νίκησαν το κακό, γέννησαν το καλό, έδωσαν φώς στο σκοτάδι, τρύπωσαν ήχους στην σιωπή, και έκαψαν στα νερά της Στειακής θάλασσας όλους αυτούς που θέλησαν να αλώσουν την πόλη τους.
Με αφετηρία το φρούριο της Καζάρμα και περπατώντας στα στενά της Σητείας με προορισμό το λιμάνι αναβίωσαν την ιστορία κάνοντας όλους όσους συμμετείχαν κομμάτι του χθές αυτής της πόλης.
1538 και οι κάτοικοι του λιμανιού της Σητείας γιορτάζουν την επέτειο φυλάκισης του φοβερού Μπαρμπαρόσα, μετά την τρομερή επίθεση του και την προσπάθεια του, ώστε να πυρπολήσει και να λεηλατήσει την πόλη.
Τα καζάνια είχαν ανάψει απο νωρίς. Ο χορός είχε αρχίσει. Οι άρχοντες του μεγάλου κάστρου κατηφόρισαν τραγουδώντας χαρούμενοι προς το λιμάνι και πήραν μέρος στη γιορτή. Οι πειρατές που είχαν κρατηθεί ως όμηροι, δείχνουν να έχουν γίνει μέρος της κοινωνίας.
Οι πραματευτές διαλαλούν την πραμάτεια τους.
Το νέκταρ ρέει άφθονο.
Ο τρόμος των επτά θαλασσών Χαΐρ αντ Ντιν Μπαρμπαρόσα βρίσκεται πλέον φυλακισμένος στα μπουντρούμια της πόλης.
Κανείς δεν είχε να φοβηθεί τίποτα.
Ώσπου...
«ΝΤΟΥΠ ΝΤΟΥΠ ΝΤΟΥΠ…… ΝΤΟΥΠ ΝΤΟΥΠ ΝΤΟΥΠ……»
Η θάλασσα γέμισε φωτιά... Ο ουρανός κάηκε... ΤΑ ΤΥΜΠΑΝΑ, ΗΤΑΝ ΕΚΕΙ..
