Συνέντευξη στη Ρίκη Ματαλλιωτάκη
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ
Στο σχολείο σίγουρα δεν μπορεί παρά να ήταν το παιδί-πρόβλημα μέσα στην τάξη, καθώς καθηγητές και δάσκαλοι αγνοώντας, σίγουρα ακόμα το φοβερό ταλέντο του, δεν ήταν δυνατόν παρά να θεωρούν παιδικές ανταρσίες, τους εκπληκτικούς χειμάρρους γέλιου που ήδη από τότε προκαλούσε με τις μιμήσεις του σε όλους τους συνομήλικους συμμαθητές του.
Αργότερα όμως, στο στρατό, κι ενώ περίμενε την ανάλογη τιμωρία καθώς συνελήφθη να μιμείται τον διοικητή του την ώρα της αναφοράς, ένα πολύ σκληρό άνθρωπο μάλιστα, ήρθε η πρώτη επιβράβευση με τη μορφή μιας τιμητικής άδειας.
Αυτό για τον Γιώργο Τσιχλάκη ήταν το πρώτο ουσιαστικό ερέθισμα που θα τον έκανε να αποφασίσει πλέον να ασχοληθεί επαγγελματικά με τη μίμηση και τη δυνατότητα της προσφοράς του γέλιου που έχουν πάνω τους σαν θεία ευλογία ελάχιστοι μόνο άνθρωποι.
Κάπως έτσι ξεκινά η αρχή μιας πορείας, που οι σταθερές βάσεις του πραγματικού ταλέντου της δίνουν τη δυνατότητα της εμπειρίας μέσα από μεγάλα αθηναϊκά κανάλια (ΑΝΤ1, ΣΚΑΪ) κι εκπομπές υψίστης τηλεθέασης, πρωινής τηλεοπτικής ζώνης.
Κάποια στιγμή της ζωής του όμως, και λόγω προφανώς της μεγάλης αγάπης που χαρακτηρίζει όλους εμάς τους Κρητικούς για το νησί μας, ο νεαρός μίμος αποφασίζει να εγκαταλείψει την πρωτεύουσα και τις πιθανότητες μεγαλύτερης επιτυχίας και να εναποθέσει τη δική του προσφορά στα πολιτιστικά δρώμενα του τόπου του.
Ολα αυτά γύρω στο 1990, που μετά από μια μικρή συνεργασία με το Ράδιο Λασίθι, ξεκινά έκτοτε μια συνεχή κι εποικοδομητική συνεργασία με το Ράδιο Κρήτη που σαν μεγάλο της καρπό έφερε πριν οκτώ χρόνια την καθημερινή, πεντάλεπτη, χιουμοριστική και παράλληλα σατιρική εκπομπή “Η ώρα της Θεονύφης”.
Κι επειδή το γέλιο σίγουρα είναι συναίσθημα απερίγραπτο, κι επειδή σίγουρα επίσης ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει ότι όλοι το έχουμε άμεση ανάγκη σήμερα, αν θέλετε να γελάσετε, αλλά να γελάσετε μέσα από την καρδιά σας, δεν χρειάζεται να παρά μετακινείτε καθημερινά στις έντεκα το πρωί, το δείκτη του ραδιοφώνου σας στη συχνότητα του Ράδιο Κρήτη και στην “ώρα της Θεονύφης”.
Από εκεί κι έπειτα τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, κάντε το και θα με θυμηθείτε.
- Πώς ήλθε η έμπνευση για την “ώρα της Θεονύφης”;
Θέλοντας να δημιουργήσω ένα καθημερινό κρητικό ζευγάρι το οποίο μέσα από συνηθισμένες και μη στιγμές της καθημερινότητας, να μπορεί να κοιτάζει τη σημερινή πραγματικότητα μα συνάμα να θυμάται και τα παλιά εκείνα χρόνια που είχαν τη δική τους αίγλη, γεννήθηκε ο Λευτέρης και η Θεονύφη. Δυο χαρακτήρες με έντονο και καυστικό χιούμορ που λένε τα πράγματα με το όνομά τους πάνω απ’ όλα όμως με σεβασμό στην παράδοση και τη γλώσσα του τόπου μας. Με τη βοήθεια του συνεργάτη μου Μανόλη Δερμιτζάκη, δημιουργήσαμε ένα ζευγάρι που νομίζεις πως είναι υπαρκτό. Τώρα η Θεονύφη έχει πατήσει αισίως τα 65 και η εκπομπή της διαρκεί εδώ και οκτώ χρόνια...
- Από πού αντλείτε την καταπληκτική θεματολογία σας;
Από θέματα επικαιρότητας, αλλά και αναπολώντας τις παλιές στιγμές ενός παραδοσιακού ζευγαριού. Πώς ήταν τότε η ζωή; Πώς σκέφτονταν οι άνθρωποι άραγε; Πώς διασκέδαζαν; Μπαίνοντας λοιπόν στην ψυχολογία του τότε, “παντρεύω” τα κείμενα και τους χαρακτήρες που έζησαν τότε με τη ζωή του τώρα.
- Κατά πόσο σας αντιπροσωπεύουν οι ήρωές της;
Με αντιπροσωπεύουν απόλυτα και νομίζω όχι μόνο εμένα αλλά και σχεδόν κάθε Κρητικό. Τον καθένα από εμάς που στους παραπάνω ήρωες θέλει να δει αγαπημένα του πρόσωπα, τα οποία είτε δεν υπάρχουν πια είτε βρίσκονται προς το τέλος της ζωής τους. Κι αυτούς τους ανθρώπους επιβάλλεται πάση θυσία να τους κρατήσουμε “ζωντανούς”.
- Τί σημαίνει για σας το γέλιο που το προσφέρετε τόσο άπλετα μέσα από την εκπομπή σας;
Πιστεύω ό,τι σημαίνει και για τον καθένα μας. Εξάλλου, ποιός μπορεί να αρνηθεί πως γέλιο σημαίνει ζωή, μακροημέρευση, ευτυχία, φάρμακο ικανό να αντιμετωπίσει κάθε αντιξοότητα στη ζωή μας. Το μόνο κακό που προκαλεί το γέλιο είναι... ρυτίδες.
- Αισθάνεστε ικανοποίηση που είστε από τους προνομιούχους που έχουν την ευλογία να το προσφέρουν;
Σίγουρα, αφού αυτό βλέπω ότι έχει ανταπόκριση στον κόσμο. Νομίζω όμως πως στη σύγχρονη εποχή μας το γέλιο μάλλον το έχουμε ανάγκη όλοι...
- Αν κάνατε μια άλλη εκπομπή πιστεύετε ότι θα είχε όμοια επιτυχία με τη Θεονύφη;
Δεν μπορώ να ξέρω. Η επιτυχία βέβαια είναι πάντα ο στόχος κάθε καλλιτέχνη, κάθε ανθρώπου που ασχολείται σοβαρά με ο,τιδήποτε, από το πιο μικρό έως και το πιο μεγάλο, άρα γιατί δεν θα έπρεπε να είναι και ο δικός μου; Για να τον πετύχεις όμως, πιστεύω ότι δεν χρειάζεται να προσπαθήσεις μόνο εσύ, άποψη μου είναι πως σημαντικό ρόλο στην επιτυχία, και ίσως τον σημαντικότερο, παίζουν και οι συγκυρίες. Κι αυτό που σας λέω πιστέψτε με, δεν είναι καθόλου θεωρητικό. Είναι προσωπική μου εξακρίβωση από τα τέσσερα χρόνια που δούλεψα σε μεγάλα κανάλια της χώρας, όπως τον ΣΚΑΪ και τον ΑΝΤ1. Η εμπειρία μου λοιπόν εκεί βοήθησε μεν τη δουλειά μου, όμως πάνω απ’ όλα μου δίδαξε αυτό: Οι συγκυρίες παίζουν σημαντικό ρόλο...
- Είστε από τους καλύτερους μίμους στην Ελλάδα, αυτό εξάλλου είναι κοινά αποδεκτό από τότε ακόμα που δουλεύατε στην Αθήνα. Ποιό είναι αλήθεια το μυστικό για να γίνει κάποιος καλός μίμος;
Δεν υπάρχει μυστικό, το είπατε κι εσείς άλλωστε προηγουμένως, είναι θέμα ταλέντου, να βγαίνει από μέσα σου. Πρέπει να έχεις ιδιαίτερη φωνή, ικανότητες αντίληψης και παρατηρητικότητας, υποκριτικές ικανότητες και να μπορείς να μπαίνεις στην ψυχολογία του ατόμου που ενσαρκώνεις.
- Εκτός από απλούς ανθρώπους, μιμείστε πολιτικούς, δημοσιογράφους, πρόσωπα της επικαιρότητας. Πώς αντιδρούν όλοι αυτοί ακούγοντάς σας να τους σατιρίζετε;
Απολύτως θετικά, μια και τους περισσότερους όχι μόνο δεν τους ενοχλεί αλλά αντίθετα τους κολακεύει να ασχολείσαι μαζί τους. Δεν είναι μάλιστα λίγοι εκείνοι που το επιδιώκουν κιόλας λέγοντάς μου: “Κάνε κι εμένα...”
- Οταν εμφανίζεστε σε κόσμο πώς αισθάνεστε;
Η ζωντανή παρουσία είναι άλλο πράγμα, δεν το συζητάμε... Η άμεση επαφή με το κοινό, τα βλέμματα που νιώθεις συγκεντρωμένα πάνω σου και η αίσθηση ότι κάνεις τον κόσμο να γελά, άρα να ικανοποιείται, σου προκαλούν ένα μεγαλειώδες, μαγευτικό συναίσθημα εκ των ων ουκ άνευ!
- Η τελευταία λέξη δική σας...
Θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σ’ αυτούς τους ανθρώπους, ανώνυμους και επώνυμους, που παρακολουθούν τη δουλειά μου και με την αγάπη τους έχουν προκαλέσει ραδιοφωνική μακροζωία στην “Ωρα της Θεονύφης”, λαμβάνοντας φυσικά κανείς υπ’ όψιν του πως οκτώ χρόνια ζωής για μια ραδιοφωνική εκπομπή είναι πάρα πολλά, αν ο κόσμος δεν την έχει περιβάλει με την αγάπη του. Υπόσχομαι λοιπόν σε όλους αυτούς τους ανθρώπους, κι όχι σαν πολιτικός φυσικά μα σαν καλλιτέχνης, ότι θα προσπαθώ πάντα να τους προσφέρω εκείνο που τόσο πολύ όλοι έχουμε ανάγκη σήμερα. Το αυθόρμητο γέλιο που μπορεί να το προσφέρει μόνο ένα καλό και πηγαίο χιούμορ...
