Αγαπώ ένα φίλο τρελό
Αγαπώ ένα φίλο τρελό
που τις νύχτες
τα άστρα μου τάζει
και το χάρτη
της ψυχής μου αλλάζει
αγαπώ ένα φίλο τρελό
που σβήνει με γόμα,
της ζωής μου τα λάθη
και μου βγάζει
χωρίς να πονέσω
της καρδιάς το αγκάθι.
Αγαπώ ένα φίλο τρελό
που αντιγράφει
του καιρού τα κιτάπια
και πετά στα σκουπίδια
της ζωής μου τα σάπια
αγαπώ ένα φίλο τρελό
που μου λέει
πως… « παίζει στο πιάνο
τραγούδια για εσένα »
αγαπώ ένα φίλο τρελό
και μαζί του
αγαπάω κι εμένα.
Αγαπώ ένα φίλο τρελό
που στα μάτια του
η αγάπη ανθίζει
και τη ρόδα
του κόσμου γυρίζει
αγαπώ ένα φίλο τρελό
που τιμά
τη δική μου σιωπή
και κρατά μυστικά
τα κρυμμένα
που έχουμε πει.
Αγαπώ ένα φίλο τρελό
που γελά δυνατά
και ξορκίζει τη λύπη
που ποτέ δεν μ’ αφήνει
και ποτέ του, δε λείπει
αγαπώ ένα φίλο τρελό
που ανάβει τσιγάρο
και μοιάζει φουγάρο
και απλώνει
στο δικό μου μπαλκόνι
της ψυχής του
το τρύπιο σεντόνι.
Αγαπώ ένα φίλο τρελό
του ουρανού ερημίτη
που μπερδεύει
τα λόγια με τα άστρα
και μου ανάβει
κεριά στο φεγγίτη,
αγαπώ ένα φίλο τρελό
που γεμίζει κρασί
δυο ψηλά
κολονάτα ποτήρια
και μου στέλνει
χελιδόνια φιλιά
και ποτέ μα ποτέ
δεν μου έχει
χαλάσει χατίρια.
Αύριο… εν’ ονόματι της Αγάπης
Ζωή Δικταίου
Έτσι κλείνει αυλαία ο Σεπτέμβρης του 2015 στην Κέρκυρα
Αγαπώ ένα φίλο τρελό
που τις νύχτες
τα άστρα μου τάζει
και το χάρτη
της ψυχής μου αλλάζει
αγαπώ ένα φίλο τρελό
που σβήνει με γόμα,
της ζωής μου τα λάθη
και μου βγάζει
χωρίς να πονέσω
της καρδιάς το αγκάθι.
Αγαπώ ένα φίλο τρελό
που αντιγράφει
του καιρού τα κιτάπια
και πετά στα σκουπίδια
της ζωής μου τα σάπια
αγαπώ ένα φίλο τρελό
που μου λέει
πως… « παίζει στο πιάνο
τραγούδια για εσένα »
αγαπώ ένα φίλο τρελό
και μαζί του
αγαπάω κι εμένα.
Αγαπώ ένα φίλο τρελό
που στα μάτια του
η αγάπη ανθίζει
και τη ρόδα
του κόσμου γυρίζει
αγαπώ ένα φίλο τρελό
που τιμά
τη δική μου σιωπή
και κρατά μυστικά
τα κρυμμένα
που έχουμε πει.
Αγαπώ ένα φίλο τρελό
που γελά δυνατά
και ξορκίζει τη λύπη
που ποτέ δεν μ’ αφήνει
και ποτέ του, δε λείπει
αγαπώ ένα φίλο τρελό
που ανάβει τσιγάρο
και μοιάζει φουγάρο
και απλώνει
στο δικό μου μπαλκόνι
της ψυχής του
το τρύπιο σεντόνι.
Αγαπώ ένα φίλο τρελό
του ουρανού ερημίτη
που μπερδεύει
τα λόγια με τα άστρα
και μου ανάβει
κεριά στο φεγγίτη,
αγαπώ ένα φίλο τρελό
που γεμίζει κρασί
δυο ψηλά
κολονάτα ποτήρια
και μου στέλνει
χελιδόνια φιλιά
και ποτέ μα ποτέ
δεν μου έχει
χαλάσει χατίρια.
Αύριο… εν’ ονόματι της Αγάπης
Ζωή Δικταίου
Έτσι κλείνει αυλαία ο Σεπτέμβρης του 2015 στην Κέρκυρα
