ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ (ΚΑΡΕΚΛΑΣ)

Ο Αντώνης Παπαδάκης (Καρεκλάς) γεννήθηκε στα Περιβόλια του Ρεθύμνου το 1893 και άρχισε να ασχολείται με τη λύρα από μικρό παιδί. Ήταν ένας από τους σημαντικότερους Ρεθεμνιώτες λυράρηδες των αρχών του 20ου αιώνα.

Πρωτόπαιξε λύρα σε εποχή που το λαούτο δεν είχε καθιερωθεί ακόμη ως συνοδευτικό όργανο της λύρας στην Κρήτη (ως γνωστόν, η εξάπλωσή του άρχισε από τα Χανιά προς Ρέθυμνο – μία άλλη πόρτα είσοδου του στο νησί ήταν οι Μικρασιάτες πρόσφυγες στο Ηράκλειο). Έτσι, στις εμφανίσεις του χρησιμοποιούσε ως συνοδεία το μπουλγαρί, δημοφιλέστατο την εποχή εκείνη στην περιοχή του Ρεθύμνου (βλ. σχετικά στη βιογραφία του Στέλιου Φουσταλιέρη). Συνεργάτες του ήταν κυρίως οι “μπουζουξήδες” (όπως έλεγαν τότε τους μουσικούς που έπαιζαν μπουλγαρί) Γιώργης Αγιούτης και Βλαδίμηρος Πλουμιστάκης και λίγο αργότερα, μαθητής ακόμη στο μπουλγαρί, ο Στέλιος Φουσταλιέρης, που ήταν και ανηψιός του. Με συνοδεία λαούτου πρωτόπαιξε γύρω στα 1928, με τον περίφημο λαουτιέρη Σταύρο Ψυλλάκη (Ψύλλο).

Με το Στέλιο Φουσταλιεράκη εμφανίζονται και στη δισκογραφία γύρω στο 1930 ηχογραφώντας τα περίφημα Ρεθεμνιώτικα πεντοζάλια. Στην πορεία της μακρόχρονης σταδιοδρομίας του ηχογράφησε αρκετούς δίσκους 78 στροφών, που έγιναν μεγάλες επιτυχίες την εποχή εκείνη. Ξακουστή έγινε η σούστα του Καρεκλά με τα πολλά γυρίσματα (μουσικές φράσεις), που έχει μείνει κλασική για τους σημερινούς λυράρηδες. Θρυλείται ότι τη μελωδία της σούστας την είχε μάθει από το Μακεδάκη, ένα λυράρη που πέθανε πολύ νέος και καταγόταν από το γειτονικό Ρουσοσπίτι (σύμφωνα με τον επίσης καταγώμενο από το Ρουσοσπίτι, λυράρη Στέλιο Μπικάκη).

Ο Αντώνης Καρεκλάς υπήρξε χαρακτηριστικός τύπος μποέμ της εποχής του και, χάρη στη θαυμάσια λύρα που έπαιζε, είχε κερδίσει πολλά χρήματα. Όμως, αν και ήταν από τους δοξασμένους λυράρηδες του καιρού του, είχε άδοξο τέλος, αφού έφθασε στο σημείο να ζητιανεύει για τον επιούσιο.
Πέθανε, έπειτα από πολυκύμαντη ζωή, στο άσυλο Ανιάτων Χανίων το 1980, σε ηλικία 87 χρονών.