Η φαντασία των παιδιών αφήνει πάντα άφωνους τους περισσότερους από μας κι όταν είσαι γονιός ή δάσκαλος αυτό το ζεις και το εισπράττεις καθημερινά στο σπίτι ή στην τάξη σου. Τότε οι λέξεις έχουν άλλο νόημα … Mα μήπως και οι πιο πολύ παραμυθάδες δεν δημιουργούν με την φαντασία τους τις πιο παράξενες ιστορίες, όπως εκείνη του Μάρτη που δεν ξέρει τι θέλει ώσπου έρχεται εκείνη η μία και μοναδική στιγμή που όλα αλλάζουν… . Κι η Πριγκίπσα Τε – Μπε – Λα με τη συμπεριφορά της ίσως να δώσει τη λύση για να φτιαχτεί το χάος που δημιουργείται από την ακαταστασία της όπως και όλων σχεδόν των παιδιών στα δωμάτιά τους ή μήπως και σε όλο το σπίτι ;
Όχι, κυρία ! Αντώνης Παπαθεοδούλου, εκδ. Παπαδόπουλος
Σας έχει τύχει ποτέ να σκεφτείτε πως μια λέξη δεν έχει ακριβώς το νόημα που της έχουμε δώσει αλλά σημαίνει κάτι διαφορετικό… Αν είστε δάσκαλος θα το έχετε «γευτεί » πολλές φορές, πως ακόμα και τα πιο απλά πράγματα στον κόσμο των παιδιών, έχουν ζωή… Ας πούμε ένα λουλούδι που αν το αποκαλέσεις ρόδο θα γίνει ρόδα και θα κάνει βόλτες στον κήπο του σπιτιού σου και θα μαθαίνει του κόσμου τα μυστικά κι αν το πεις τριαντάφυλλο ίσως να πιστέψουν πως είναι το παιδί που έχει τριάντα φίλους. Κι αν συνεχίσεις το παιχνίδι με τις λέξεις τότε η Κωνσταντινούπολη θα ναι μια πόλη που όλους τους λένε Κωνσταντίνους, στα Γιάννενα όλοι είναι Γιάννηδες και η Τρίπολη είναι μια πόλη γεμάτη τρύπες και αν πας να μιλήσεις για την Διατροφή εκείνα σου λένε πως η είναι η Τροφή του Δία και είναι η καλύτερη. Όσο για τους αστραγάλους ε…αυτοί πια, είναι οι Γάλλοι που ζουν στα Άστρα…Κι η ιστορία και το παιχνίδι δεν έχει τέλος μόνο ίσως σαν κτυπήσει το κουδούνι που όλοι τότε ξέρουν πως είναι η ώρα για …την πραγματικότητα, δηλαδή το διάλλειμα και δεν θέλει κανείς, μα κανείς να το χάσει !
Μια ακόμα υπέροχη ιστορία από τον Αντώνη Παπαθεδούλου για παιδιά και δασκάλους με φαντασία και δημιουργικότητα…Και αν έχετε διάθεση και μπείτε στο παιχνίδι τότε όλα τα μαγικά και τα όμορφα εδώ θα συμβούν !
Τα παιδιά της άνοιξης, Λότη Πέτροβιτς – Ανδρουτσοπούλου, εκδ. Πατάκης ( Το σπίτι του Μάρτη )
Από τα παιδιά της Άνοιξης ο Μάρτης είναι εκείνος που γεννήθηκε πρώτος μια μέρα δροσερή πολύ. Η Άνοιξη είχε παντρευτεί το Κρύο και οι δύο τους δεν τα πήγαιναν και τόσο καλά κι έτσι αμέσως σχεδόν μόλις γεννήθηκε ο γιός τους αυτοί αποφάσισαν να χωρίσουν. Ο Μάρτης βρέθηκε ξαφνικά με δύο σπίτια. Ένα σπίτι στρωμένο με χιόνι κι ένα μ΄ ένα χαλί καταπράσινο. Μόλις βαριόταν το ένα πήγαινε στο άλλο κι όλοι νόμιζαν πως ήταν θεοπάλαβος με τις τρέλες του και τις αλλαγές του. Κάποτε το Κρύο αποφάσισε να παντρευτεί τη Χιονοθύελλα και ο Μάρτης πήγε να μείνει μαζί τους. Έτσι άστατος κι αναποφάσιστος που ήταν γρήγορα το μετάνιωσε και πήρε το δρόμο για το σπίτι της μητέρας του. Συνάντησε τον Ήλιο , την Δροσούλα που είχε κι αυτή τα ίδια προβλήματα με εκείνον και τον γαλανό Ουρανό. Ο Μάρτης που πια είχε μεγαλώσει πολύ πήρε μαζί με ένα παράξενο λουλούδι για την μητέρα του δώρο από τον γαλανό τον Ουρανό και μια σκέψη για την δική του τη ζωή που ένα πρωινό εκεί ψηλά στα σύννεφα, στον ήλιο και στο απέραντο γαλάζιο γεννήθηκε μια όμορφη σχέση που του άλλαξε όλη του τη ζωή. Έφτιαξε το δικό του σπιτικό με την αγαπημένη του Δροσιά αλλά πάνω απ όλα φρόντισε με τρόπο ξεχωριστό να μην στεναχωρήσει για αυτήν του την απόφαση κανέναν από τους γονείς του. Στο μεταξύ η Άνοιξη παντρεύτηκε τον Γαλανό Ουρανό κι ο καθένας πια είχε βρει το δρόμο του.
Λότη Πέτροβιτς – Ανδρουτσοπούλου! Μια συγγραφέας που δεν χρειάζεται συστάσεις. Χρόνια τώρα τα παραμύθια με τους μήνες που τόσο εύστοχα της παρήγγειλε να γράψει ο παππούς ο χρόνος έχουν μεγαλώσει χιλιάδες παιδιά και πάντα θα μας γοητεύουν. Τούτο το παραμύθι του Μάρτη έχει και κάτι ξεχωριστό. Προσεγγίζει με ιδιαίτερη λεπτότητα το θέμα του χωρισμού των γονιών, την συναισθηματική κατάσταση του παιδιού και έχει τη δική του καλή εκδοχή της επίλυσης του θέματος…
Η πριγκίπισσα ΤΕ- ΜΠΕ- ΛΑ και η επιχείρηση «ξεσκονόπανο», Μαρία Τσιώνη, εκδ. Ψυχογιός
Υπάρχουν κάποια μεγάλα χρονικά διαστήματα που τα σπίτια όλων μας από την ακαταστασία , θυμίζουν πεδία μάχης. Έτσι και το παλάτι του βασιλιά Γαργαλοπατούσα και της βασίλισσας Χρυσοδακτυλούσας, εξ ΄ αιτίας της μικρής χαριτωμένης τους κόρης, της Τερέζας – Μπέλα – Λάουρας που για συντομία της φώναζαν Τε-Μπε-Λα παίρνοντας την πρώτη συλλαβή από το καθένα από τα τρία της ονόματα. Η Τε-μπε-λα αν και έξυπνη και όμορφη φέρνει πάντα αναστάτωση το παλάτι γιατί μονίμως αναζητά και δεν βρίσκει τα πράγματά της. Δεν τακτοποιεί ποτέ και η ζωή όλων γίνεται δύσκολη και καθόλου ξεκούραστη. Οι γονείς της τότε σκέφτονται ένα πολύ πονηρό σχέδιο για να την κάνουν να αλλάξει τη στάση της. Αφήνουν κι αυτοί όπου βρουν τα πράγματα τους και η ζωή του παλατιού γίνεται εντελώς δυσβάσταχτη και ανυπόφορη. Η Τε-μπε-λα « πέφτει» στην παγίδα και αποφασίζει να βάλει τάξη στο άναρχο νοικοκυριό. Τότε όλα αλλάζουν μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα … ακόμα και το όνομά της. Δεν την φωνάζουν πια Τε-μπέ-λα γιατί απέδειξε πως αυτό το όνομα δεν της ταιριάζει καθόλου.
Μια πολύ τρυφερή ιστορία για παιδιά ακατάστατα και για τις μαμάδες που έχουν μια μικρή εξάρτηση από το «ξεσκονόπανο». Ίσως να μας θυμίσει τη δική μας μέσα σε ένα σπίτι με μικρά ή και μεγάλα παιδιά …
*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου