Ρένας Πετροπούλου Κουντούρη
ΤΑ ΝΕΑΡΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
(Εκδόσεις Γαβριηλίδη)
2013
Σε αναγνώστη
Έλα περίλαμπρο να δώσεις φως
Σ’ ανήλιαγες κλειστές σελίδες
Άκου τους κραδασμούς πίσω απ’ τις λέξεις
Εσένα περιμένουνε να τις αγγίξεις
Να σκύψεις ανυπόμονα
Πάνω στο κίτρινο των φύλλων
Την πεθαμένη σκόνη και τα έντομα
Τη μύτη κλείνοντας στη μυρωδιά της μούχλας
Που αναδίδει η λησμονιά
Έλα αναγνώστη
Παραμέρισε τα εμπόδια
Και απερίσπαστος βυθίσου
Στων γηραλέων βιβλίων τη σαγήνη
Εκείνα περιμένουν χρόνια σ’ ένα ράφι
Των απαλών δακτύλων σου την επαφή
Και τ’ ανυπόμονο θαυμαστικό σου βλέμμα
Όπως οι ξεχασμένοι των γηροκομείων
ΡΕΝΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ-ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ
ΤΑ ΝΕΑΡΑ
ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Ε Κ Δ Ο Σ Ε Ι Σ Γ Α Β Ρ Ι Η Λ Ι Δ Η Σ
Όπως η σάρκα
Η ποίηση πρέπει να λειτουργεί
Όπως η σάρκα
Ν’ αναπνέει εκστατική
Βυθισμένη σε μεγαλοπρεπή λήθαργο
Απ’ τις ηδονικές ανάσες του αγαθού
Που λέγεται ζωή
Να πάλλεται ερωτευμένη
Μέσα στη δακρυόεσσα μοναξιά
Της καθαρτήριας φαντασίας
Να δίνεται λαγγεμένα
Τραγικά γυμνή
Τόσο υπέροχα αφημένη
Στα χέρια της έμπνευσης
Μια βουτιά του μυαλού είναι αρκετή
Για ν’ ανασύρει πετράδια
Να κυοφορεί το νέο
Που άξενο έρχεται
Να γεννά τέλος
’’Καθοδηγούμενα όνειρα’’
Ωραία υποσχόμενα ποιήματα
Τα καλοκαίρια της ευδαιμονίας
Τα καλοκαίρια της ευδαιμονίας
Τότε που επωάζονταν οι αναμνήσεις
Ερωτευμένοι άγγελοι περνούσαν
Φορτωμένοι άνθη
Χορεύοντας το allegretto της ζωής
Τα φθινόπωρα των αποχαιρετισμών
Τότε που οι αυτόχειρες φέρανε πάνω τους
Ραμμένο το μηδέν του θανάτου
Θλιμμένοι άγγελοι περνούσαν
Φορτωμένοι άρτους θυμιάματα κι αντίδωρα
Για να γλυκαίνονται οι ψυχές των πεθαμένων
Το προσωπείον της τέχνης
Εύθραυστες σκιές χορεύουν αργές κινήσεις
Πάνω στις φιδίσιες γραμμές
Του πλαστικού μπουκαλιού
Το νερό μέσα του λιγοστεύει
Διψώ
Οι λέξεις που γλιστρούν στο χαρτί
Γυάλινες πέτρες
Με χτυπούνε
Ματώνω
Κάτωχρο στόμα η σελίδα
Κραυγάζει τους φόνους μου
Η φωνή μου ασθμαίνει
Έχω πικρά μάτια σαν πρώιμες ελιές
Κι οι αιχμηρές ηλιαχτίδες της λάμπας
Μού γρατζουνούν τα βλέφαρα
Καθώς φορώ με αφοσίωση
Το προσωπείον της τέχνης μου
Πασχίζοντας να εξουσιάσω τον χρόνο
Αν ήμουν ο Τσαρούχης
Καθώς περνοδιαβαίνω εκστατική
Την Πινακοθήκη
Του Musee d’ Orsay των Παρισίων
Κάνω τη σκέψη
Όπως ο Μονέ ζωγράφιζε
Παραμυθένιους κήπους
Λίμνες με νούφαρα αχνογάλαζα
Γεφύρια καμπυλόγραμμα
Και ηλιοβασιλέματα χρυσές βεντάλιες
Έτσι θα σού πρεπε
Κάποιος Μεγάλος ν’ απεικόνιζε
Το θείο θάμβος της νεότητας
Με τον χρωστήρα του
Αν ήμουν ο Τσαρούχης θα σε ζωγράφιζα
Με την ταπεινή μεγαλοπρέπεια
Του νέου του Θέρους
Στις’’ Τέσσερις εποχές’’ του
Θηρίο ανίκητο η επιθυμία
‘’Τα χαϊκού μιας μέρας κ μιας νύχτας’’
Εκδόσεις Γαβριηλίδης’’2013
Μέρες και νύχτες
γερνώ, περιμένοντας
τον ερχομό σου.
------------------------
Γλυκό μου βάρος,
ο ήλιος έγειρε.
Αποκοιμήσου.
---------------
Παράξενο μα
όσο μεγαλώνουμε,
νωρίς νυχτώνει.
Συρματόπλεγμα
δεν έχει η αγάπη.
Φτερούγες έχει.
---------------------------------------
Η ομορφιά
Της ψυχής σου, πορφυρό
τριαντάφυλλο.
--------------------------------------------
Τα βήματά σου,
σαν πέταλα λουλουδιού
ξεδιπλώνονται.
---------
Ο Σοφούλης ο Ψαλιδούλης 2003
Μια φοβερή ανακάλυψη
Οι Ολυμπιακοί αγώνες
Αποστολή στο διάστημα’
Η περιπέτεια του Αη Βασίλη
Διηγήματα
Μια σοκολάτα αμυγδάλου σου φέρνει ευτυχία 2009
Εκδόσεις Δοκιμάκη
Ποίηση
Έρωτας σε χρόνια οδύνης 2006 Εκδόσεις Γαβριηλίδη
Όνειρα ασύνορα 2009 υπό την αιγίδα του Λογοτεχνικού Συν-
δέσμου Ηρακλείου
Στον κήπο της μνήμης 2011 Εκδόσεις Γαβριηλίδη
Τα νεαρά ποιήματα 2013 Εκδόσεις Γαβριηλίδη
Τα χα’ι’κού μιας μέρας και μιας νύχτας 2013 από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου