Το σαρακοστιανό τραπέζι

Πώς σας φαίνεται η ιδέα να πρωτοτυπήσετε επιστρέφοντας στην παράδοση; 

Η ίδια η γιορτή της Αποκριάς έχει ρίζες στην αρχαιότητα και επιβίωσε στους αιώνες αλλάζοντας σκοπό, αλλά διατηρώντας πολλές εικόνες και έθιμα. Διαβάζοντας για τα αρχαία Ανθεστήρια, τα Λήναια και τις ανάλογες βυζαντινές γιορτές αναγνωρίζεις σημερινές συνήθειες. 

Οσο για το φαγητό, ήταν άμεσα συνδεδεμένο με τους στόχους της γιορτής. Οι ονομασίες της δεύτερης και της τρίτης εβδομάδας του καρναβαλιού "κρεατινή" και "τυρινή" αντίστοιχα, οφείλονται στην κατανάλωση κρεατικών και γαλακτοκομικών, ώστε να ακολουθήσει στη συνέχεια η μεγάλη νηστεία. Από τη μια άδειαζαν τα κελλάρια από τους "πειρασμούς", από την άλλη χόρταιναν κρεατικά πριν τη νηστεία (με τον ίδιο τρόπο γίνεται λίγο πολύ και στις άλλες χριστιανικές χώρες). 

Τα χειροποίητα ζυμαρικά με τυρί -όπως τα σκιουφιχτά με ανθότυρο στην Κρήτη, το μαγκίρι, οι κουρκουμπίνες στη νότια Εύβοια- συνηθίζονται ακόμα σαν αποκριάτικο φαγητό σε πολλά μέρη της Ελλάδας. 

Σε άλλα, συναντάμε φαγητά επηρεασμένα από ξένες κατοχές, όπως το βενετσιάνικο παστίτσιο στα Κύθηρα ή ο τζουλαμάς στην Κρήτη. 

Συναντάμε και πολλές πίτες: τα σιροπιασμένα καλιτσούνια με μυζήθρα ή μυζηθρόπιτες και το κρητικό μπουρέκι με ανθότυρο, μακαρονόπιτες, γαλόπιτες ή γαλατόπιτες σε πολλά μέρη της Ελλάδας, τα μπουρέκια με κίτρινη κολοκύθα στη Μακεδονία, αβγόπιτες (με αβγά, φρέσκο τυρί και γάλα). 

Ακόμα παλαιότερες ρίζες φαίνεται να έχουν φαγητά σαν το μπουρανί, είδος πηχτής σούπας με σπανάκι και τσουκνίδα, που συνηθίζεται στον Τύρναβο. 

Πολλά παραδοσιακά φαγητά της Αποκριάς συνδυάζουν το αλμυρό με το γλυκό, γεγονός που φανερώνει την ιστορική τους προέλευση. 

Στα γλυκά, την τιμητική τους έχουν απλά γλυκά του τηγανιού, σαν τις τηγανίτες και τους λουκουμάδες, διάφορες γλυκιές πίτες, αλλά και τα σιροπιαστά. 

Ας θυμηθούμε μερικά παραδοσιακά αποκριάτικα φαγητά, που δεν θα ήταν άσχημη ιδέα να τα παρουσιάσουμε στο τραπέζι συμβάλλοντας μ' έναν τρόπο στη διατήρησή τους.