Ο Μάρκος ένας άκακος άνθρωπος χαρακτηριστική φιγούρα της πόλης του Ηρακλείου ντυμένος με την στρατιωτική του στολή να τριγυρνά στα στενά αλλά και στα προάστια της πόλης.
Τον θυμάμαι να κάνει τον τροχονόμο στην λεωφόρο Καλοκαιρινού και να βοηθάει τις όμορφες κυρίες με περίσσια ευγένεια να περάσουν τον δρόμο.
Στην Αρμένικη εκκλησία στο τζαγκαράδικο του Σπύρου Χαιρέτη να ξαποσταίνει ζητώντας μια πορτοκαλάδα και να ξανα συνεχίζει τις ατέλειωτες διαδρομές του.
Ο Στρατηγός με την καλή καρδιά ενός μικρού παιδιού ο οποίος τα τελευταία χρόνια μεγάλος πλέον στην ηλικία φιλοξενήθηκε σς οίκο ευγηρίας στην περιοχή του Κοκκίνη Χάνι.
Τη 10ετία του 60 ( Γυμνασιακά χρόνια) ήταν η Μασκότ της παρέας , με απίθανες καλοκαιρινές βραδινές παρέες, υπέροχες πλάκες με πειράγματα στους περαστικούς που σεινηδειτά συμμετείχαν χωρίς παρεξηγήσεις .Υπέροχες θύμησες μιας ανεπανάληπτης εποχής.
Κρατούσε πότε ένα τιμόνι και έκανε ότι οδηγούσε και πολλές φορές ερχόταν με ένα αεροβόλο (σφραγισμένο) και πυροβολούσε υποτίθετε τις γάτες. Ωραίος με γύρισε πολλά χρόνια πίσω μακάρι όλοι να είχαν την αθοώτητά του.
