.JPG)
Το πιο άτακτο πλάσμα στον απάνω κόσμο ήτανε , λεει , η ψωλή.
Όλο καυγάδες και φασαρίες , και μαλώματα. Εσηκώνουντανε κάθε πρωί και ήκανε άνω κάτω τον κόσμο. Δεν την εβαστούσανε μπλιό. Και μιαν ημέρα τηνε πάνε στο δικαστήριο και τηνε καταδικάζουνε σε θάνατο. Κι εκάμανε μια θελιά με το σκοινί και τση το περάσανε στο λαιμό – ακόμη φαίνεται το σημάδι- και την εσύρνανε στα σοκάκια να πα΄ τηνε κρεμάσουνε σ΄ ένα δεντρό έξω από το χωριό.
Στο δρόμο που πηγαίνανε τωσε παντήχνει ένα μουνί.
Λέει: - Που τηνε πάτε αυτηνέ?
-Να πα΄τηνε κρεμάσομε γιατί δεν τηνε βαστούμε μπλιο.
Όλο αταξάδες κάνει.
-Δε μου την αφήνετε εμένα κι εγώ θα τηνε μερώσω, να κάθεται ήσυχα?
Και την αφήνουμε του μουνιού.
Το μουνί τση΄ βγαλε ωτελόγο τη θελιά από το λαιμό κι αλάφρωσε κι ύστερα τση λέει:
- Για έλα παέ. Τρύπωξε εκειέ μέσα.
Και τηνε βάνει και μπαίνει στην τρύπα κι αλαφρώνει και ησυχάζει και μερώνει κι άμα βγήκε έξω εκάθουντανε ήσυχη – ήσυχη . Κι από ΄κεια κι ύστερα κάθε φορά που σηκώνουντανε κι ήτανε έτοιμη για καυγά, την ήβανε στην τρύπα και τση περνούσε η κουζουλάδα και ησύχαζε κι εγλυτώσανε οι ανθρώποι από τσι φασαρίες τσης.
Επέρασε καιρός και μιαν ημέρα λέει του μουνιού:
- Ε, κι είντα θες εδά να σου κάμω κι εγώ για το καλό που μου ΄καμες και με γλύτωσες από την κρεμάλλα?
- Πράμα δε θέλω. Μια χάρη μόνο θα μου κάμεις. Κάθε φορά που με θορείς, να σηκώνεσαι να στέκεις προσοχή.
Το δέχτηκε μετά χαράς η ψωλή κι εκράτηξε το λόγο τζης. Και κάθε φορά που θα δει μουνί στένεται ολόρθη.
Αριστοφάνης Χουρδάκης, Αγία Παρασκευή Πεδιάδος. Καταγραφή :4-10-83
OI MΥΘΟΙ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ-ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ ΧΟΥΡΔΑΚΗΣ
MYSTIS EDITIONS
