Η Περιφέρεια Κρήτης διοργάνωσε με επιτυχία την ημερίδα με τίτλο, «Έμφυλη Βία», στο πλαίσιο της προγραμματικής σύμβασης «Δράσεις Προώθησης Ισότητας των Φύλων στην Περιφέρεια Κρήτης 2018 – 2020», με τη σύμπραξη του Πανεπιστημίου Κρήτης και του Ελληνικού Μεσογειακού Πανεπιστημίου. Η ημερίδα πραγματοποιήθηκε στο «Σπίτι του Πολιτισμού» στο Ρέθυμνο, με την συμμετοχή εκπροσώπων Ακαδημαϊκών φορέων και κοινωνικών υπηρεσιών-φορέων.
Ειδικότερα ο Αντιπεριφερειάρχης Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Πολιτικής Λάμπρος Βαμβακάς στον χαιρετισμό του, επεσήμανε το σημαντικό ρόλο που έχει η τοπική αυτοδιοίκηση για την ισότητα των φύλων σε επίπεδο Κρήτης. Φαινόμενα όπως αυτά της έμφυλης βίας, ψυχικής και σωματικής, επιφέρουν αρνητικές συνέπειες κυρίως στις γυναίκες όσο και στους οικείους τους αλλά και ευρύτερα στο κοινωνικό σύνολο. Η προαγωγή υγείας των γυναικών αποτελεί ζήτημα υψίστης προτεραιότητας που συνδέεται με την εξασφάλιση συνθηκών οικογενειακής και κοινωνικής ισότητας. Χαιρετισμό απηύθυνε και η αντιδήμαρχος Παιδείας του Δήμου Ρεθύμνου, Άννα Ελευθεριάδου-Γκίκα.
Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε η προϊσταμένη του Παρατηρητηρίου Κοινωνικής Ένταξης της Περιφέρειας Κρήτης (Παρατηρητήριο), Βλασάκη Κατερίνα, τα οποία διέθεσε στο Παρατηρητήριο η «Γραμμή SOS (15900)» της Γενικής Γραμματείας Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, 1237 περιστατικά έμφυλης βίας έχουν καταγραφεί συνολικά για την Κρήτη, την περίοδο 2011-2019. Η μεγαλύτερη αύξηση τέτοιων περιστατικών εντοπίζεται στα έτη 2018 και 2019.
Η βία καταγγέλλεται στη «Γραμμή SOS» κυρίως από τις γυναίκες-θύματα και είναι σε πολύ μεγάλο ποσοστό ενδοοικογενειακή.
Τα παραπάνω στοιχεία δείχνουν ότι όλο και περισσότερες γυναίκες στην Κρήτη σπάνε τη σιωπή τους αναζητώντας βοήθεια, γεγονός που τροφοδοτεί την αναγκαιότητα υποστήριξης και ενίσχυσης των αντίστοιχων δομών στην Κρήτη ειδικότερα των υπηρεσιών ψυχοκοινωνικής υποστήριξης, σύμφωνα με τα παρακάτω στοιχεία:
Για τη συνολική εικόνα της κατάστασης της έμφυλης βίας στην Κρήτη ωστόσο, απαιτείται η αξιοποίηση δεδομένων από διαφορετικές εμπλεκόμενες υπηρεσίες. Στοιχεία που αφορούν το κοινωνικο-οικονομικό προφίλ των γυναικών-θυμάτων βίας αλλά και των δραστών, πρέπει να καταγράφοντα συστηματικά και να αξιοποιούνται συνθετικά στο πλαίσιο των προτάσεων παρέμβασης.
Η προϊσταμένη του Τμήματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης της Δ/νσης Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας Π.Ε. Ρεθύμνου, Μαρκάκη Καλλιόπη, αναφέρθηκε στη βιωμένη εμπειρία μίας κακοποιημένης γυναίκας και στη βάση αυτής, ανέλυσε τις κοινωνικές αναπαραστάσεις που προκαλούν και αναπαραγάγουν την έμφυλη βία.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε η Μαρία Παπαδακάκη, επικ. Καθηγήτρια Τμήματος Κοινωνικής Εργασίας – Σχολής Επιστημών Υγείας Ελληνικού Μεσογειακού Πανεπιστημίου η παρενόχληση των γυναικών στην εργασία, φαίνεται να ανέρχεται σε ποσοστό 83.5% και να αφορά συμπεριφορές εξευτελισμού των γυναικών αλλά και υπέρμετρης επιβάρυνσής τους στην εργασία. Ευάλωτες είναι κυρίως οι νέες και άγαμες, αλλά και γυναίκες ανώτατης εκπαίδευσης, καθώς και εκείνες που δεν έχουν μεγάλη εργασιακή εμπειρία. Η χαμηλή αυτοπεποίθηση και η έλλειψη δεξιοτήτων άρνησης της βίας καθώς και οι στάσεις ανοχής της βίας φαίνεται να συμβάλλουν στη διατήρηση του φαινομένου. Ιδιαίτερες ανάγκες όπως οι ανάγκες των εφήβων γυναικών, των γυναικών ΑΜΕΑ δεν αντανακλώνται στις πολιτικές πρόληψης της βίας. Τονίστηκε η ανάγκη να στελεχώνονται οι υπηρεσίες με σωστά εκπαιδευμένους με εξειδικευμένους επαγγελματίες, ώστε να μπορούν να αναγνωρίζουν από νωρίς το πρόβλημα.
Από την πλευρά της η Αναπληρώτρια καθηγήτρια του Τμήματος Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης Βασιλική Πετούση αναφέρθηκε στις κοινωνιολογικές και εγκληματολογικές διαστάσεις της έμφυλης βίας.
Η ψυχολόγος Άννα Σηφάκη, του Κέντρου Συμβουλευτικής Υποστήριξης Γυναικών Θυμάτων Βίας, παρουσίασε το ρόλο και τον τρόπο λειτουργίας του Κέντρου Συμβουλευτικής Γυναικών του Δήμου Ρεθύμνου.
Σύμφωνα με την Μερόπη Απελίδου, ειδική σε θέματα Φύλου, της Δ/νσης Κοινωνικής Μέριμνας της Περιφέρειας Κρήτης, περίπου 50% των γυναικών που υφίστανται κακοποίηση από τον σύζυγο ή σύντροφό της έχουν παιδιά. Παιδιά τα οποία μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον που υπάρχει κακοποίηση της μητέρας, υφίστανται αυξημένο κίνδυνο να γίνουν τα ίδια αργότερα θύτες ή θύματα ενδοοικογενειακής βίας. Για το λόγο αυτό θα πρέπει στο Δίκτυο Πρόληψης και Αντιμετώπισης της Βίας κατά των Γυναικών να προστεθεί ένα πανελλαδικό Δίκτυο Συμβουλευτικών Δομών για παιδιά – θύματα ενδοοικογενειακής βίας.
