Όσο πιο μικρό είναι το παιδί, τόσο πιο βαρέως φέρει το διαζύγιο των γονιών και επηρεάζεται αρνητικά η ψυχολογία του. Πάμε να δούμε πώς συμβαίνει αυτό και πώς μπορείτε να του δημιουργήσετε λίγο μεγαλύτερη ασφάλεια εν όψει της νέας πραγματικότητας. Αξίζει να αναφέρουμε ότι ο ψυχισμός του παιδιού επιβαρύνεται πριν ακόμα επισημοποιηθεί το διαζύγιο. Όταν ακόμα υπάρχουν συνεχείς τσακωμοί μεταξύ των γονιών και γενικότερη αποξένωση, το παιδί αντιλαμβάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά, με αποτέλεσμα να νιώθει άγχος, αγωνία και ανασφάλεια. Όταν πλέον βγει και τυπικά το διαζύγιο, το παιδί ενδέχεται να θεωρήσει εαυτόν υπαίτιο για το γεγονός, έστω κι αν αυτό δεν έχει εννοηθεί από καμία πλευρά. Αν αντιληφθείτε κάτι τέτοιο, φροντίστε να του κάνετε σαφές ότι η συγκεκριμένη διαπίστωση απέχει παρασάγγας από την πραγματικότητα. Ένα ακόμα ενδεχόμενο είναι ότι μπορεί να νιώσει θυμό απέναντι στους γονείς του ή έστω προς εκείνον που θεωρεί υπαίτιο για το διαζύγιο.
Πρόκειται για ένα συναίσθημα που θα χρειαστεί χρόνος για να το ξεπεράσει (αν το ξεπεράσει). Κανονικά το παιδί πρέπει να μένει έξω από τα κακώς κείμενα του διαζυγίου, όμως αυτό δεν είναι πάντα εφικτό. Αποτέλεσμα; Το παιδί «πληρώνει» τα σπασμένα από την κακή ψυχολογική κατάσταση των γονιών του, οι οποίοι ξεσπούν λεκτικά το θυμό τους πάνω του. Το διαζύγιο επηρεάζει το παιδί, μόνο και μόνο επειδή καλείται να βιώσει, παρά τη θέλησή του, μια νέα πραγματικότητα. Είναι σε μια τέτοια ηλικία που αδυνατεί να κατανοήσει πώς γίνεται στο εξής να ζήσουν χώρια η μαμά με τον μπαμπά. Εξαιτίας όλης αυτής της αναστάτωσης, είναι σχεδόν απίθανο να μείνει ανεπηρέαστος ο ύπνος, οι διατροφικές συνήθειες του παιδιού και η συμπεριφορά του σε τρίτους. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι παρουσιάζονται διαταραχές στον ύπνο, μειωμένη διάθεση για φαγητό και αυξημένη επιθετικότητα. Τέλος, αισθάνεται μεγάλη ανασφάλεια για το δικό του αύριο. Φοβάται ότι θα το εγκαταλείψουν οι γονείς του ή έστω ότι θα το παραμελήσουν.
