ΔΗΜΟΣ ΣΗΤΕΙΑΣ – ΑΣ ΘΕΣΟΥΜΕ ΩΣ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
Από την εκλογή μας στο Δημοτικό συμβούλιο της Σητείας, σαν αντιπολίτευση πριν από 5 χρόνια, φτάνοντας τώρα σχεδόν στο τέλος της πενταετίας και επιχειρώντας μια επιγραμματική αξιολόγηση της θητείας της Δημοτικής Αρχής τολμώ να πω ότι παρουσίασε μεν έργο, ελλιπές όμως σε κρίσιμους τομείς ή εν’ πάση περιπτώσει πολύ κατώτερο από αυτό που θα μπορούσε να επιτελέσει, λαμβάνοντας βέβαια υπόψιν ως ελαφρυντικό τις αντίξοες συνθήκες των καταστροφικών μνημονίων που μας επέβαλλαν τα οποία είχαν σοβαρές επιπτώσεις και στη λειτουργία των Δήμων. Κατά τη γνώμη μου, η αποτελεσματικότητα στη διεκπεραίωση των Δημοτικών υποθέσεων ήταν πολύ χαμηλή στην πενταετία που πέρασε και αποτελεί ζητούμενο για το αύριο η βελτίωση της.
Δεν χαρακτηρίζει την τρέχουσα Δημοτική αρχή η ανικανότητα, έχει όμως ευθύνες στο ότι με την εφαρμογή ιδιοκτησιακών πρακτικών και καθεστωτικής αντίληψης στην άσκηση του ρόλου της, δημιούργησε συνθήκες αποτρεπτικές για τη συμμετοχική του πολίτη, για την συμπόρευση τοπικής κοινωνίας, των φορέων και Δήμου προς ένα καλύτερο αύριο για τον τόπο.
Από την άλλη στο ρόλο της Μείζονος Αντιπολίτευσης, εμείς ως δημοτική ομάδα αλλά και ως άτομα, παρά τις αδυναμίες την απειρία έως και την άγνοια σε δημοτικές υποθέσεις, εμπλουτίσαμε, με την «ζωντανή» παρουσία τις ιδέες και τα οράματα μας, τη λειτουργία του ΔΣ και των Δημοτικών επιτροπών. Αντιπαλέψαμε, διαχρονικά παγιωμένες πρακτικές που αποτελούν τροχοπέδη στη λειτουργία του, ασκήσαμε έλεγχο, κριτική αλλά καταθέσαμε και προτάσεις σε πολλά ζητήματα που απασχολούν το Δήμο μας. Η αντιπαράθεση μας με τη δημοτική αρχή οδήγησε μεν σε κάποιες περιπτώσεις σε προσωπικές αντεγκλήσεις με ευθύνη και των δυο πλευρών, τις περισσότερες φορές όμως ήταν ουσιαστική και σε αρκετές αποδείχτηκε αποτελεσματική.
Αποκτήσαμε παράλληλα, με τον καιρό, σαφέστερη και από τα μέσα, εικόνα για τα δημοτικά πράγματα, τις δυνατότητες αλλά και τις κακοδαιμονίες που ταλανίζουν την Τοπική Αυτοδιοίκηση ειδικότερα στον τόπο μας, συμβάλλαμε στην ανάπτυξη διαλόγου και αποφάσεων πάνω σε κρίσιμα ζητήματα του τόπου, αναδείξαμε την αναγκαιότητα και την αποτελεσματικότητα διεκδικητικής προώθηση δημοτικών υποθέσεων. Σταθήκαμε εμπόδιο σε πολλές προσπάθειες υποβάθμισης της περιοχής, με τις παρεμβάσεις μας αλλά κυρίως με την συμπαράσταση, τη συσπείρωση και την κινητοποίηση της τοπικής κοινωνίας σε κρίσιμα ζητήματα.
Ο ρόλος της αντιπολίτευσης, αναδείχθηκε ίσως για πρώτη φορά σε ικανοποιητικά επίπεδα. Να επισημάνω εδώ ότι η θέση της αντιπολίτευσης είναι κατά κανόνα παρεξηγημένη. Πρώτιστο μεν καθήκον έχει να ελέγχει τη Δημοτική Αρχή αλλά παράλληλα έχει και την υποχρέωση να συμβάλλει στην αποτελεσματικότερη λειτουργία του Δήμου.
Στην λειτουργική σχέση του Δημότη με το Δήμο εντοπίζω το μεγάλο έλλειμμα και αυτό μας αφορά όλους Δημοτική αρχή και Αντιπολίτευση. Το ζητούμενο είναι η ανάπτυξη πάνδημης συσπείρωσης γύρω από τους μεγάλους κοινούς στόχους της τοπικής κοινωνίας και η δυναμική - διεκδικητική στάση για την επίτευξη τους. Παρά τις αντιφάσεις και τις αδυναμίες του, τουλάχιστον στο τομέα αυτό, το νέο πλαίσιο «Κλεισθένης» ανοίγει ένα παράθυρο. Αναφέρομαι στην αναγκαιότητα που φέρνει για συνεννόηση και συνέργεια στο Δημοτικό Συμβούλιο αποκλείοντας κατά κανόνα την κατάκτηση απόλυτης πλειοψηφίας από μια παράταξη, με την καθιέρωση της απλής αναλογικής στη σύνθεση του, προσδίδοντας έτσι αυξημένο ρόλο στα μέλη και τις παρατάξεις του.
Δυστυχώς όμως και στο νέο πλαίσιο διατηρείται η άκρως επικίνδυνη ενός ανδρός αρχή η Δημαρχοκεντρική δομή, η οποία, όπως έχει αποδειχθεί , είναι ο κύριος ανασταλτικός παράγοντας σε κάθε προσπάθεια για την διασφάλιση λειτουργίας με δημοκρατία, διαφάνεια, συλλογικότητα και λαϊκή συμμετοχή.
Η απόφαση μας ως παράταξη στην αρχή της θητείας να περιοριστούμε μόνο στη Δημοτική ομάδα αναστέλλοντας την ευρεία λειτουργία της κίνησης που την ανέδειξε αποδείχτηκε καταστροφική για τη διασφάλιση της μελλοντικής παρουσίας της. Για διάφορους λόγους παρουσιάστηκαν στη ομάδα μας αναίτιες φυγόκεντρες τάσεις γεγονός που καθιστά σήμερα αδύνατη την επανάληψη της καθόδου της στις εκλογές.
Κατά συνέπεια ο καθένας μας καλείται τώρα να προσδιορίσει τη στάση του, με άλλα λόγια να διαλέξει ανάμεσα σε δυο δρόμους:
- Την αποστασιοποίηση του από την άμεση συμμετοχή στα δημοτικά πράγματα
ή
- Τη συμπόρευση με ένα από τα εκλογικά σχήματα που δημιουργούνται ενόψει των εκλογών.
Στο παραπάνω δίλημμα σε προσωπικό επίπεδο η απόφαση ήταν εύκολη:.
Προσδοκώντας στη δημιουργία ενός κλίματος συνεργατικότητας μεταξύ όλων με στόχο ένα κοινό όραμα για το Δήμο αποφάσισα να επιδιώξω τη συνέχεια της παρουσίας στο Δημοτικό συμβούλιο εκτιμώντας ότι μπορώ και πρέπει να προσφέρω και στο επόμενο Δημοτικό συμβούλιο.
Επακόλουθο όμως η ανάγκη που δημιουργεί αυτή η απόφαση: ο επίπονος προβληματισμός για την
επιλογή της συμπόρευσης μου με μια από τις παρατάξεις.
Αν εξαιρέσει κανείς, την ομάδα της τωρινής Δημοτική Αρχής που κατεβαίνει στις εκλογές με κορμό την δεδομένη μορφή της και την Λαϊκή Συσπείρωση που προτάσσει καθαρά την εκπροσώπηση συγκεκριμένων κομματικών θέσεων στην Τ.Α., οι υπόλοιπες τρεις προσπάθειες έχουν σαν αφετηρία την έκφραση προσωπικής διαθεσιμότητας για την ανάληψη του δημαρχιακού θώκου. Παρά την Αρχηγοκεντρική μορφή τους, τουλάχιστον στο ξεκίνημα, εκτιμώ ότι είναι αξιόλογες κρίνοντας τις από τους επικεφαλής και όσους τους πλαισιώνουν. Δημιουργούν τις προϋποθέσεις για την αναγκαία ανανέωση της Δημοτική Αρχής και του Δημοτικού συμβούλιου. Απομένει βέβαια ζητούμενο, από αυτές, η ανάπτυξη ολοκληρωμένων πλαισίων, αυτών που αποκαλούμε προγράμματα.
Εν τέλει και όχι με περισσή ευκολία, πήρα την απόφαση να επιλέξω τη συμμετοχή μου στο το σχήμα «Ενώνουμε δυνάμεις» που ξεκίνησε ως επικεφαλής ο Γ. Ζερβάκης διατηρώντας φιλική και σε καμιά περίπτωση ανταγωνιστική διάθεση προς τις υπόλοιπες και τους υποψηφίους τους, με μοναδικό αντίπαλο τα προβλήματα του τόπου.
Πέρα από αυτήν την απόφαση, θεωρώ ότι πρέπει να συνεχίσουμε να επιτελούμε τα καθήκοντα της αντιπολίτευσης στο Δήμο, όπως μας ανατέθηκε από τους Δημότες, μέχρι και τη λήξη της περιόδου. Ανεξάρτητα από τις εκλογικές μας επιλογές δεν επιτρέπεται να παραμελήσουμε αυτήν την υποχρέωση.
Κλείνοντας απευθύνω έκκληση σε όλους για αυτοσυγκράτηση και περιορισμό της αντιπαράθεσης σε πολιτικό και πολιτισμένο πλαίσιο μακριά από αλληλοεπιθέσεις προσωπικού χαρακτήρα.
ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΑΚΗΣ ΠΕΤΡΟΣ
ΣΗΤΕΙΑ 24/01/2019
