Ως μία κοινωνιολογική μελέτη της μεταπολεμικής Ελλάδας με βασικό χαρακτηριστικό τις αντιδράσεις που προκάλεσε η εμφάνιση ενός μικροσκοπικού υφάσματος μπορεί να χαρακτηριστεί το νέο βιβλίο του Ηλία Καφάογλου “Η δημοκρατία στην παραλία -Μικρό δοκίμιο για το μπικίνι” το οποίο παρουσιάστηκε την Παρασκευή βράδυ στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Χανίων.
Οπως είπε ο συγγραφέας: “ένα μόλις 200 τετραγωνικά εκατοστά υφάσματος εμφανίστηκε αμέσως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και έδωσε στη γυναίκα το δικαίωμα και την δυνατότητα να αισθάνεται ότι απελευθερώνεται. Της δίνει την δυνατότητα να έχει δικαίωμα η ίδια στο ίδιος της το σώμα. Μία τομή επαναστατική εκείνη την περίοδο μαζί με την εμφάνιση λίγα χρόνια αργότερα του ροκ εντ ρολ, των τζουκ μποξ, των φλίπερ κ.α.
Προσπαθούμε λοιπόν μέσα από την ιστορία της διάδοσης του μπικίνι στο εξωτερικό και στην Ελλάδα να δούμε πως οι δεκαετίες του ‘50 και του ‘60 αλλά και η χούντα των συνταγματαρχών υποδέχθηκαν αυτό το μικροσκοπικό ένδυμα. Βλέπουμε λοιπόν με μεγάλη έκπληξη ότι τόσο η αριστερά όσο και το ορθόδοξο στρατόπεδο -σε μία εποχή τεράστιας οικονομικής ανάπτυξης της Ελλάδας- υποδέχονται το μπικίνι με τον ίδιο σχεδόν απορριπτικό τρόπο. Την “παρτίδα σώζει” η Ελένη Βλάχου στις “Εικόνες” που στέκεται υπέρ τόσο στο μπικίνι όσο και στα υπόλοιπα. Βέβαια λίγο μετά είχαμε τα Ιουλιανά…”
Μιλώντας για το βιβλίο η φιλόλογος, Άννα Λαμπαρδάκη τόνισε ότι ο συγγραφέας με αφορμή την καθιέρωση του νέου ενδύματος όπως είναι το μπικίνι, ανατρέχει στους παράγοντες που συνδιαμόρφωσαν στη δυτική Ευρώπη και στην Ελλάδα μία νέα αντίληψη για το ανθρώπινο σώμα γενικά, για το γυναικείο σώμα ειδικά, για τις σχέσεις των δύο φύλων, για τη σεξουαλικότητα. Πρόκειται δηλαδή για μία κοινωνιολογική μελέτη που αρχικά αναζητά την μεταπολεμική εξέλιξη της Δυτικής Αστικής Δημοκρατίας, τις βαθιές αιτίες της αλλαγής στον τρόπο με τον οποίο “βλέπει” και βιώνει “το σώμα του” αλλά και το σώμα του άλλου ο σύγχρονος άνθρωπος στις χώρες της δύσης. Ακόμα ερευνά τον τρόπο με τον οποίο εκφράστηκε αυτή η αλλαγή και τις ποικίλες αντιδράσεις που αυτή προκάλεσε σε όλα τα επίπεδα της συλλογικής ζωής.
Οπως πρόσθεσε στο βιβλίο παρατίθεται ένας θησαυρός πληροφοριών και γνώσεων για την εποχή εκείνη, τις οποίες διαχειρίζεται και εκθέτει με εξαιρετική αφηγηματική δεινότητα ο συγγραφέας επιβεβαιώνοντας ότι στην ανθρώπινη ιστορία κρυμμένες, λανθάνουσες σχέσεις ή συναντήσεις ανάμεσα σε συμβάντα φαινομενικά άσχετα ή ανισοβαρή έχουν εν τέλει βαθύτατα αιτιακό χαρακτήρα” .
Να προσθέσουμε ότι την εκδήλωση που διοργάνωσαν ο Δήμος Χανίων, η Δημοτική Βιβλιοθήκη Χανίων και οι εκδόσεις “Πόρτες” χαιρέτισε ο αντιδήμαρχος Χανίων Γιώργος Πουλιδάκης ενώ συντόνισε ο ποιητής Λεωνίδας Κακάρογλου.
ΧΑΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ
