Μια συλλογή φωτογραφιών δημοσίευσε η http://www.e-daily.gr από το μακρινό 1935, δείχνει το καθημερινό μαρτύριο των ανθρώπων που βρέθηκαν στο νησάκι-Λεπροκομείο, στην Σπιναλόγκα, που κοινώς ήταν ένα νεκροταφείο ψυχών, που το μόνο που περίμεναν ήταν ή ο θάνατος ή η θεραπεία.
Η Σπιναλόγκα φιλοξένησε τους λεπρούς της Κρήτης κυρίως, από το 1905. Οι υπόλοιποι άνθρωποι αντιμετώπιζαν τους λεπρούς ως μια πηγή μολύνσεων και όχι σαν ανθρώπους, και απέφευγαν ακόμα και να τους κοιτάξουν.
Το 1935, ένας Γάλλος φωτογράφος, ο Rene Zuber, αψήφησε τον κίνδυνο και τις φοβίες των ανθρώπων και φωτογράφησε ολόκληρη της καθημερινότητα στην Σπιναλόγκα. Από το καραβάκι που μετέφερε τρόφιμα, μέχρι και τα πρόσωπα των ανθρώπων, που γεμάτα απόγνωση κοιτάνε τον φακό, με την ελπίδα να μπει ένα τέλος στο βασανιστήριο τους.
Λειτούργησε ως Λεπροκομείο έως το 1957, όταν και οι λεπροί γιατρεύτηκαν με την χρήση αντιβιοτικών φαρμάκων.
