15 Σεπτεμβρίου 1931 ιδρύεται το Γυμνάσιο θηλέων που στεγάστηκε στο Ναό του Σωτήρος

Η πλατεία Κορνάρου υπήρξε ένα σημαντικό κέντρο των προαστίων, των βούργων επί ενετοκρατίας, καθώς η πόλη επεκτεινόταν σταδιακά έξω από τα τείχη.

Εκείνη την εποχή στο χώρο κυριαρχούσε ο ναός του Σωτήρος, San Salvatore, του τάγματος των Αυγουστινιανών. Ένας επιμήκης, επιβλητικός σε μέγεθος αλλά απλός σε κάτοψη και διακόσμηση ναός, ο οποίος κατάφερε να γλιτώσει από τους διάφορους σεισμούς που έπληξαν το Ηράκλειο στους αιώνες. 

Ήταν το μοναστήρι των Αυγουστιανών μοναχών του Χάνδακα. Λειτούργησε από το τέλος του 13ου (ή αρχές του 14ου) αιώνα ως το τέλος της Βενετσιάνικης κυριαρχίας στα 1669.

Είχε σχήμα ορθογωνίου παραλληλεπιπέδου με μεγαλοπρεπείς διαστάσεις 15 μέτρων πλάτους και 40 μέτρων μήκους. Η μονή ήταν μονόκλιτη ξυλόστεγη Γοτθική Βασιλική. Ο ναός έφερε διακόσμηση από ανάγλυφες μορφές της Παναγίας και των Αποστόλων.

Ο ισχυρός σεισμός που έπληξε το Ηράκλειο στα 1508 προκάλεσε σημαντικές καταστροφές στο ναό. Αναστηλώθηκε όμως και επισκευάστηκε συνεχίζοντας να λειτουργεί ως μοναστήρι των Αυγουστιανών μοναχών, ενός τάγματος που είχε θέσει ως στόχο του την εκπαίδευση και την φιλανθρωπία.

Κατά την Τουρκοκρατία, οι Τούρκοι μετέτρεψαν το ναό σε τζαμί της Βαλιδέ σουλτάνας, γνωστό έκτοτε Βαλιδέ ή Βαλτέ Τζαμισί. Μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1923 είχε διαμορφωθεί σε σχολείο. Ο ναός του Σωτήρος λειτούργησε ως εκπαιδευτήριο, το γνωστό γυμνάσιο θηλέων από το 1926 έως τις αρχές του 1969.

Ο ναός είχε κηρυχθεί διατηρητέο μνημείο. Ο εκπρόσωπος όμως της Χούντας στην Κρήτη Στ. Πατακός, παρά τις διαμαρτυρίες πνευματικών Ηρακλειωτών, κατεδάφισε τον Ιούλιο του 1970 ένα από τα μοναδικά και αναντικατάστατα μνημεία του Χάνδακα.
Σήμερα ο χώρος αυτός έχει διαμορφωθεί σε πλατεία.

Ο Ναός του Σωτήρος στέγασε τους Έλληνες πρόσφυγες μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1922 και φιλοξένησε το πρώτο γυμνάσιο θηλέων στο Ηράκλειο μέχρι τη δεκαετία του 1960, οπότε γκρεμίστηκε από τον χουντικό Στυλιανό Παττακό σαν δήθεν "ετοιμόρροπο" κτίριο. Η αλήθεια είναι διαφορετική και άλλο ένα περίφημο μνημείο του Χάνδακα θυσιάστηκε για οικονομικούς λόγους, για χάρη της "ανάπτυξης"