Την Τρίτη 7 Αυγούστου στις 10 π.μ θα τελεστεί στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου στα Ανώγεια Θεία Λειτουργία και επιμνημόσυνη δέηση για τους ήρωες της μάχης στο Σφακάκι. Είναι η έκτη συνεχόμενη χρονιά που η εκκλησία μας τιμά την μνήμη των ανθρώπων που πάλεψαν για την Ελευθερία και την Ανεξαρτησία. 74 χρόνια μετά την 7η Αυγούστου του 1944 η μνήμη παραμένει άσβεστη για τους Ανωγειανούς της ομάδας του ΕΛ.ΑΣ που με γενναιότητα απελευθέρωσαν στην τοποθεσία Σφακάκι 98 γυναικόπαιδα από τα χέρια του αδίστακτου Γερμανού λοχία των SS Γιόζεφ Ολενχάουερ, γνωστού ως “Σήφη”. Μετά τον θάνατο την τελευταία δεκαετία του Χαραλάμπη Φρυσάλη και του Λευτέρη Αεράκη κανένας πλέον από την ομάδα που έκανε την επιχείρηση δεν βρίσκεται εν ζωή, θα είναι όμως όλοι τους ζωντανοί στις μνήμες μας. Ο π.Ανδρέας Κεφαλογιάννης μετά την επιμνημόσυνη δέηση θα μιλήσει για την ηρωική εκείνη ημέρα αλλά και τα μηνύματα που αυτή η πράξη μπορεί να μας δώσει και στις σημερινές δύσκολες εποχές.
Η ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΣΦΑΚΑΚΙ
Στις 7 Αυγούστου 1944, ο Γερμανός λοχίας των SS Γιόζεφ Ολενχάουερ, γνωστός στην περιοχή του Μυλοποτάμου σαν «Σήφης» συνοδευόμενος από ισχυρή ομάδα Γερμανών και Ιταλών στρατιωτών, θα μεταβεί στα Ανώγεια από το γειτονικό χωριό Γενί-Γκαβέ (σημερινή Δροσιά) όπου είχε την έδρα του και θα συλλάβει 98 γυναικόπαιδα, με σκοπό να τα μεταφέρει στο Ρέθυμνο και από εκεί στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Γερμανίας. Η οκταμελής ομάδα του ΕΛΑΣ Ανωγείων οπλίζεται κατάλληλα και περιμένει στην θέση Σφακάκι. Εκεί θα αιφνιδιάσουν τον Σήφη και την παρέα του και θα ελευθερώσουν από τα χέρια τους τα γυναικόπαιδα. Άπαντες οι γερμανοϊταλοί σκοτώνονται ή αιχμαλωτίζονται. Κανείς από τους αντάρτες και τους ομήρους δεν θα τραυματιστεί. Ο αιφνιδιασμός υπήρξε απόλυτος και η επιχείρηση κρίθηκε από τις πιο επιτυχημένες του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Επικεφαλής της αποστολής ήταν ο Μανόλης Μανουράς (Σμαϊλομανόλης).
Η μάχη στο Σφακάκι θα είναι ένα από τα πέντε «επειδή» που θα αναφέρει η απόφαση Γερμανού διοικητή της Κρήτης για την καταστροφή των Ανωγείων. Αναφέρει χαρακτηριστικά η διαταγή: «Επειδή η πόλις των Ανωγείων είναι κέντρο της αγγλικής κατασκοπείας εν Κρήτη και επειδή οι ανωγειανοί εξετέλεσαν τον φόνο του λοχίου φρουράρχου Γενί-Γκαβέ και της υπ’ αυτών φρουράς και επειδή οι Ανωγειανοί εξετέλεσαν το σαμποτάζ της Δαμάστας, επειδή εις Ανώγεια ευρίσκουν άσυλον και προστασίαν οι αντάρται των διαφόρων ομάδων αντιστάσεως και επειδή εκ των Ανωγείων διήλθον και οι απαγωγείς με τον Στρατηγόν Φον Κράιπερ χρησιμοποιήσαντες ως σταθμόν διαμετακομιδής τα Ανώγεια, διατάσσωμεν την ΙΣΟΠΕΔΩΣΙΝ τούτων και την εκτέλεσιν παντός άρρενος Ανωγειανού όστις ήθελεν ευρεθεί εντός του χωρίου και πέριξ αυτού εις απόστασιν ενός χιλιομέτρου».
Την δωδεκαμελή ομάδα του ΕΛ.ΑΣ Ανωγείων αποτελούσαν οι κάτωθι: Αρχηγός της ομάδας ήταν ο Εμμανουήλ Μανουράς (Σμαιλομανώλης) Μαζί του πολέμησαν: Εμμανουήλ Νταγιαντάς (Λαμπρινομανώλης) Ιωάννης Πασπαράκης (Γιαννιός της Χρόναινας) Ελευθέριος Αεράκης (Νταρολευτέρης) Χαράλαμπος Φρυσάλης (Φρυσαλοχαραλάμπης) Μανώλης Νταγιαντάς (Νταγιαντομανώλης) Γεώργιος Μανουράς (Γύπαρης) Πέτρος Πασπαράκης (Θοδωροπέτρος) Γεώργιος Ξημέρης (Ξημερογιώργης) Κωνσταντίνος Καφατσής, Γεώργιος Νταγιαντάς (Περβολιός) Δημοσθένης Πασπαράκης
Ενώ έμμεσο ουσιαστικό και καθοριστικό ρόλο έπαιξαν η Ειρήνη Μανουρά (Ζωνογιάννενα), ο Κωνσταντίνος Πατραμάνης, ο Κωνσταντίνος Δραμουντάνης (Γιαγκόκωστας), ο Κωνσταντίνος Νταγιαντάς (Λαμπρινόκωστας).
