Ο Δήμος Αποκορώνου και οι Εκδόσεις Ραδάμανθυς παρουσιάζουν δύο νέες γυναίκες συγγραφείς.
Η Θάλεια Φλεμετάκη συναντά την Κωνσταντίνα Χαριτάκη
Κωνσταντίνα Χαριτάκη και Θάλεια Φλεμετάκη
Το «Απροσπέλαστο… μονοπάτι του πόθου» συναντά το «Σημείο Μηδέν».
Συζήτηση με τους:
Αργυρώ Μπενάκη, αντιδήμαρχος Πολιτισμού Δήμου Αποκορώνου
Μαρία Καλουδάκη, φιλόλογος,
Θάλεια Φλεμετάκη, συγγραφέας του μυθιστορήματος «Απροσπέλαστο… μονοπάτι του πόθου»,
Κωνσταντίνα Χαριτάκη, Μηχανολόγος-Μηχανικός, συγγραφέας του μυθιστορήματος «Σημείο Μηδέν»
Συντονίζει ο Χρήστος Τσαντής, συγγραφέας, υπεύθυνος των Εκδόσεων Ραδάμανθυς
και του Εργαστηρίου Δημιουργικής Γραφής
«…Μερικές φορές για να λύσουμε το πρόβλημα, χρειάζεται να βγούμε έξω από αυτό, «out of the box» όπως λέει κι ένας αγαπημένος μου άνθρωπος. Έτσι αισθάνθηκα την ανάγκη να δημιουργήσω, για να μπορέσω να σταθώ πάλι στα πόδια μου. Έπρεπε όμως να το κάνω με τέτοιο τρόπο, ώστε να δώσω στα παιδιά μου, δυνατό παράδειγμα πως ακόμη κι αν λυγίσουμε, ακόμη κι αν πέσουμε, να ανακαλύψουμε τη δύναμη που κρύβουμε μέσα μας και να σηκωθούμε να χορέψουμε το κατά δικό μας, πεντοζάλη», Κωνσταντίνα Χαριτάκη.
«Μου αρέσει πολύ το διάβασμα και πάντα μου έκανε εντύπωση το διαφορετικό. Ένα μυθιστόρημα, μια ιστορία που να μην έμοιαζε με καμία άλλη. Ευτυχώς έχουμε πολλούς καλούς συγγραφείς και αρκετά από τα βιβλία τους με συνεπήραν πραγματικά. Αυτό ήθελα κι εγώ… το διαφορετικό! Οι ήρωες μου είναι άνθρωποι απλοί, καθημερινοί που ποτέ δεν θα μπορούσαν να φανταστούν σε τι μπελάδες θα έμπαιναν. Άνθρωποι με διαφορετικούς χαρακτήρες, με άλλες ασχολίες, που έχουν όμως έναν κοινό σκοπό… τη δικαιοσύνη· όπως την αντιλαμβάνεται ο καθένας από αυτούς. Είναι το πρώτο μου βιβλίο και ελπίζω να είστε επιεικείς. Το είχα ξεκινήσει χρόνια πριν αλλά έμεινε στο συρτάρι. Εδώ θέλω να ευχαριστήσω τον σύντροφο μου που με ενθάρρυνε να το βγάλω πάλι στην επιφάνεια και με βοήθησε με την πίστη του σ’ εμένα να γραφτεί η λέξη: τέλος! Επίσης πολύ σημαντικό ρόλο έπαιξαν τα παιδιά μου που από την αρχή πίστεψαν σε αυτό και μου έδωσαν δύναμη να προχωρήσω γι’ αυτό και τους το αφιερώνω», Θάλεια Φλεμετάκη
