Τα Ανώγεια βίωσαν φέτος δύσκολες μέρες που συνέπεσαν με την μεγαλύτερη γιορτή της Χριστιανοσύνης. Το Πάσχα των Ανωγείων υπήρξε βουβό και θλιμμένο, λόγω των συνθηκών και του αδόκητου θανάτου ενός νέου ανθρώπου. Σύσσωμο το χωριό τιμώντας τη μνήμη του, επέλεξε να περάσει τις Αναστάσιμες ημέρες σε χαμηλούς τόνους, καθώς ήταν και μια προσωπική ανάγκη κάθε Ανωγειανού να ηρεμήσει και να σκεφτεί με τον εαυτό του, προσδοκώντας καλύτερες ημέρες στο μέλλον.
Οι Αρφανοί ήταν τρεις και όχι πέντε, αλλά τα παιδιά των ενοριών του Αγίου Γεωργίου, του Αγίου Δημητρίου και της Παναγίας, έστησαν φωτιές που μετέδωσαν σε όλες τις γύρω περιοχές το Αναστάσιμο μήνυμα και έδωσαν την ευκαιρία στους επισκέπτες του χωριού να απολαύσουν αυτό το μοναδικό έθιμο.
Το μεσημέρι της Κυριακής του Πάσχα, είχαμε και ένα ακόμα μοναδικό έθιμο, αυτό της “Δεύτερης Ανάστασης”, με τους Σταυρούς όλων των ενοριών να γυρίζουν όλες τις εκκλησίες με πλήθος κόσμο να τους ακολουθεί σε όλο το χωριό.
Οι καμπάνες των εκκλησιών έμειναν βουβές καθ’όλη τη διάρκεια των Αναστάσιμων ημερών και οι άνθρωποι ήταν σιωπηλοί, αλλά οι Ανωγειανοί προσπάθησαν και πέτυχαν να κρατήσουν ζωντανά κάποια έθιμα που τους κληροδότησαν οι πρόγονοι τους και ακολουθούνται με ευλάβεια ανεξαρτήτως συνθηκών.
Χρόνια πολλά σε όλους. Χριστός Ανέστη!
Φωτογραφίες:Μανώλης Σαμόλης
