Του Δημήτρη Ψαραδάκη
Όλοι γνωρίζουμε ότι η Κρητική Μουσική αποτελεί ένα φαινόμενο στη Ελλάδα γιατί δεν φέρει την ιδιότητα της Δημοτικής Μουσικής όπως την γνωρίζουμε για τον απλούστατο λόγο ότι δεν αποτελεί προϊόν της παράδοσης. Ήταν, είναι και θα είναι ζωντανή καθώς συνεχώς ανανεώνεται .
Αποτελεί φαινόμενο, γιατί σε αντίθεση με την απολιθωμένη Δημοτική Μουσική της υπόλοιπης Ελλάδας η Κρητική Μουσική έχει κάθετη πληθυσμιακή αποδοχή .
Την Κρητική Μουσική στην Κρήτη την ακούς στους ραδιοφωνικούς σταθμούς, στα γλέντια, στους γάμους, στα πανηγύρια και γενικά σε κάθε κοινωνική εκδήλωση .
Η σημαντικότητα της δεν είναι η παρουσία της γενικά στην ζωή των απανταχού στην γη Κρητικών ,αλλά η διείσδυση της στην νεολαία η οποία την αγκαλιάζει, την σπουδάζει, την αποδέχεται, την ζει σε κάθε στιγμή της .
Σημαντικός συντελεστής αυτής της διαδικασίας τα τελευταία τριάντα χρόνια είναι ένας Καλοκάγαθος Κρητικός ο Μιχάλης Αεράκης .
Αυτός ο μαγνήτης φίλων, ο ακούραστος transformer της παράδοσης, παλεύει μόνος του στην προσπάθεια αποτύπωσης, καταγραφής και διανομή της Κρητικής Μουσικής
Σίγουρα, οι δημιουργοί και οι εκτελεστές είναι σημαντικοί παράγοντες, όμως χωρίς την αποτύπωση σε μέσο αποθήκευσης και ακρόασης δεν θα υπήρχε η απαραίτητη διείσδυση της Κρητικής Μουσικής στο κοινό. Υπάρχουν συγγραφείς ,αλλά χωρίς εκδότες βιβλία δεν θα υπήρχαν στα χέρια μας και οι υπεροχές προσπάθειες κάθε μορφής δημιουργού θα αποτελούσαν προσωπικά άυλα κειμήλια .
Αυτός ο άοκνος εργάτης ο οποίος χρόνια προσπαθεί να συλλέξει προσπάθειες, να συνθέσει διαφορετικότητες, να δημιουργήσει τα εικαστικά περιβλήματα, να τυπώσει και να κυκλοφορήσει αυτό το καλλιτεχνικό προϊόν τόσο στην Κρήτη αλλά και σε όλο τον κόσμο .
Το οικονομικό κέρδος ανύπαρκτο, η προσπάθεια τεράστια ομοιάζουσα με αυταπάρνηση, η αναγνώριση μηδενική, η ανταμοιβή παντελώς απούσα .
Για αυτόν τον Άνθρωπο, ποτέ, καμία αρχή της Κρήτης, της πόλης του Ηρακλείου, κανένας πολιτιστικός σύλλογος δεν του απεύθυνε με κάποιο τρόπο ένα ευχαριστώ, μια αναγνώριση !
Η τελευταία του πολύμηνη προσπάθεια είναι η έκδοση ενός “ντοκουμέντου” όπως είναι η κυκλοφορία μιας ζωντανής ηχογράφησης του θρύλου της Κρητικής Μουσικής Αείμνηστου Νίκου Ξυλούρη “Ψαρονίκου” . Η προσπάθεια του προκειμένου να προκύψει ένα αποδεκτό ηχητικό αποτέλεσμα είναι τεραστία, καθόσον η ας πούμε ‘ηχογράφηση’ έγινε από ένα μονοφωνικό κασετοφωνάκι ερασιτεχνικά .
Εγώ έχω την τύχη να τον γνωρίζω 25 χρόνια και είμαι πολύ περήφανος που τον έχω φίλο μου .
Του εύχομαι από καρδιάς να συνεχίσει και στο μέλλον αυτήν την άοκνη προσπάθεια, κόντρα στην γενική σύγχρονη ‘παραίτηση’ των πάντων για τα πάντα .
