Γράφει η Μπάρμπυ Κορμαρή
Να δίνεσαι εκεί που αγαπάς!
Να μην υψώνεις τείχη, να μην κρατάς αποθέματα αγάπης μην τυχόν και χρειαστούν αργότερα. Ψυχή θέλει η αγάπη, όχι καβάντζες. Να δίνεσαι πολύ, ολοκληρωτικά και απόλυτα, χωρίς δεύτερες σκέψεις και χωρίς δισταγμό.
Όμως πρόσεχε, μάτια μου! Να δίνεσαι, μα να μην σκορπίζεσαι!
Μη σκορπίζεσαι σε άδειες αγκαλιές, σε αγκαλιές χλιαρές και άχρωμες, που φωνάζουν αδιαφορία και θυμίζουν αποχαιρετισμό.
Μη σκορπίζεσαι σε αγκαλιές χωρίς ουσία, μόνο και μόνο για να ξεφύγεις από τη μοναξιά. Μην τη φοβάσαι τη μοναξιά, αγάπησέ την. Κάνε τη φίλη σου και επιλογή σου, αν χρειαστεί. Μάθε να σέβεσαι τον εαυτό σου και να μη ζητιανεύεις αγκαλιές δανεικές, αγκαλιές απρόσωπες και γκρίζες, που το μόνο που κάνουν είναι να μεγαλώνουν τη μοναξιά σου.
Μη βολεύεσαι σε αγκαλιές ψεύτικες. Η αγκαλιά έχει αξία μόνο όταν είναι αληθινή, όταν χαρίζεται και δεν απαιτείται, όταν σου δίνεται χωρίς να τη ζητάς.
Μη σκορπίζεσαι σε άδειες αγκαλιές. Να δίνεσαι μονάχα σε αγκαλιές που γεμίζουν από εσένα κι εκείνον μόνο. Σε αγκαλιές γεμάτες έρωτα και γέλιο, πόνο και δάκρυ, αγάπη και νοιάξιμο. Σε αγκαλιές που περιέχουν όλα εκείνα τα ανείπωτα, για τα οποία δε βρίσκουμε τις λέξεις. Σε αγκαλιές που έχουν ψυχή και συναίσθημα. Σε αγκαλιές που σου κόβουν την ανάσα. Σε αγκαλιές που ψιθυρίζουν «σ΄αγαπώ!».
Μη σκορπίζεσαι εκεί που δεν ταιριάζεις. Στην αγκαλιά πρέπει να κουμπώνεις μεμιάς. Να αφήνεσαι μονάχα εκεί που κάθε καμπύλη και κάθε προεξοχή του κορμιού σου ταιριάζει με το κορμί του άλλου. Να μένεις εκεί που κάθε κομμάτι της ψυχής σου ταιριάζει με τα δικά του κομμάτια. Δε χωράνε κενά σε μια αγκαλιά, δε χωράνε λειψά κομμάτια, μα ούτε και παραπανίσια.
Να δίνεσαι, μάτια μου, μα να μη σκορπίζεσαι!
Μην απαιτείς την αγάπη, ούτε να τη γυρεύεις σε πρόσκαιρες συντροφιές. Μη χάνεις χρόνο με σκέψεις και ενδεχόμενα. Μάθε να φεύγεις από εκεί που δε χωράς. Μην σκορπίζεσαι στα χθες και στα αύριο. Ζήσε το τώρα και νιώσε τη στιγμή. Μην παρασύρεσαι από ένα αποτυχημένο παρελθόν κι ένα φοβισμένο μέλλον.
Να δίνεσαι μονάχα εκεί που αγαπάς! Σ΄εκείνον, που αφουγκράζεται την ψυχή σου και σου προσφέρει τη δική του. Σ΄εκείνον, που αγωνίζεται για το δικό σας «μαζί». Σ΄εκείνον, που δεν αρκείται στην ψευδαίσθηση, μα πιστεύει όπως κι εσύ στο «αμοιβαίο» σας. Σ΄εκείνον, που η αγκαλιά του σε γαληνεύει και κολλάει τα κομμάτια σου. Σ΄εκείνον, που σε χρειάζεται γιατί σε αγαπάει, και δε σε αγαπάει επειδή σε χρειάζεται.
Μην σκορπίζεσαι σε άδειες αγκαλιές! Μα να δίνεσαι απόλυτα και ολοκληρωτικά στην αγκαλιά που θα ανοίξει για σένα μόνο, στην αγκαλιά που θα σε κλείνει μέσα της και θα είναι για σένα ολόκληρος ο κόσμος. Στην αγκαλιά που θα σε κάνει να αισθάνεσαι ότι βρισκεσαι εκεί ακριβώς που ανήκεις, εκεί που λαχταράς! Στην αγκαλιά που εμπιστεύεσαι, στην αγκαλιά που αγαπάς!
Εκεί να δίνεσαι, μάτια μου! Εκεί να μείνεις! Εκεί αξίζει να ζεις!