Νομίζω όλοι θα συμφωνήσουμε ότι η οφτή πατάτα είναι από τους πιο αγνούς, απλούς και νόστιμους χειμωνιάτικους μεζέδες και είναι σχεδόν αυτονόητο ότι θα βρίσκεται στο τραπέζι μας, κάθε φορά που ανάβει το τζάκι. Είναι τέλειος μεζές για τη ρακί (παρέα με ντοματούλες, αγγουράκια και ελίτσες), ενώ μπορεί να αποτελέσει ακόμα και το συνοδευτικό σε ένα κυρίως πιάτο με ψάρι ή κρέας.
Παραδοσιακά στην Κρήτη, την ανοίγουμε στα δυο και την τρώμε σκέτη… μόνο με λίγο αλάτι. Ή αλλιώς με λίγο ελαιόλαδο και ρίγανη. Αν δε, ξέρουμε ότι είναι και πλυμένη (πριν το ψήσιμο) δε βγάζουμε ούτε τη φλούδα της, που έχει και όλη τη νοστιμιά. Στη Βόρεια Ελλάδα την τρώνε με λίγο βούτυρο (που λιώνει με την ζεστασιά της) και πιπέρι. Από κει και πέρα, ο καθένας μπορεί να τη συνοδεύσει/καρυκεύσει με ότι τραβάει η όρεξή του. Λίγο ξύγαλο ή γιαούρτι, μουστάρδα, πάπρικα, φρέσκο θυμάρι και πάει λέγοντας.
Ωραία… κι αν δεν έχουμε τζάκι, τι κάνουμε? Φυσικά δε θα στερηθούμε το μεζέ. Ψήνουμε τις πατάτες στο φούρνο, χωρίς να χάσουμε πολύ (έως καθόλου) σε γεύση. Η διαδικασία είναι πανεύκολη όπως και στο τζάκι, τις πετάς και τις ξεχνάς.
