Απογευματινή βόλτα στο παραλιακό τμήμα της πόλης του Ηρακλείου συντροφιά με την καλύτερη παρέα που μπορεί να έχει ένας γονιός.
Χεράκι χεράκι με την κόρη μου Μαρίζα ανηφορίσαμε με αφετηρία το καφέ Μαρίνα πρός το ενετικό λιμάνι και διασχίσαμε την οδό Μπάι πάς.
Φθινόπωρο στην Κρήτη που κλέβει μέρες και νύχτες απο το καλοκαίρι και ζεσταίνει σώματα, ψυχές διατηρώντας ακόμα ζωντανές τις καλοκαιρινές αναμνήσεις.
Θάλασσα γυαλί που λέει και σε ένα τραγούδι του ο Γιάννης Χαρούλης.
Υγρασία που κατάπιε την θάλασσα και τον ουρανό και πάντρεψε στην ίδια πινελιά το απέραντο μπλέ που μας χάρισε ο θεός.
Ορίζοντας που χάθηκε στην άπνοια και απορρόφησε την άκρη του κόσμου εκεί που χάνεται το καράβι, εκεί που τελειώνει το μάτι να βλέπει , εκεί που δεν ξέρεις τι θα συναντήσεις, στο άγνωστο...
Παρέα με την κόρη μου παραμονή της έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς περπατήσαμε μιλώντας ή καλύτερα μιλούσαμε περπατώντας.
Ετσι απλά, χεράκι χεράκι, άλλοτε γινόμουν 11 χρονών και άλλοτε γινόταν 45.
Έβλεπα εικόνες που μου έδειχνε, και έφτιαχνε εικόνες που τις γεννούσα.
Είχαμε καιρό το κάνουμε αυτό, γελάσαμε, σχολιάσαμε, σοβαρευτήκαμε, παίξαμε, μάθαμε.
Γυρίσαμε 30 χρόνια πίσω στο χρόνο τότε που ο αείμνηστος Παππούς με έφερνε βόλτα στο λιμάνι, επιστρέψαμε στο σήμερα και ξαναπήγαμε στο προχθές.
Ταξίδια με το νού σε μια βόλτα με το σώμα.
Μιλήσαμε για την ιστορία των χωμάτων που πατάμε, για την κούραση των ψαράδων να καθαρίζουν τα δίχτυα τους, μυρίσαμε την θάλασσα, μυρίσαμε το μαλλί της γριάς.
Ταίσαμε τα ψάρια, τα περιστέρια, τις ψυχές μας όμως τις ξεδιψάσαμε, τις χορτάσαμε με λόγια, άλλοτε με σιωπές, άλλωστε ποτέ δεν χορταίνει η ψυχή της ψυχής σου... το παιδί σου.
( Κάθε βελτίωση της κοινωνίας ξεκινάει με την βελτίωση του ατόμου )
γράφει μια ξύλινη πινακίδα ακουμπισμένη και κουρασμένη δίπλα στο φρούριο Κούλες.
Κοίτα Μπαμπά, δές τι γράφει μου λέει η κόρη μου, και δές τι γίνεται στην παραλία που αρκετές δεκαετίες πρίν ο Ηρακλειώτης έριχνε βουτιές.
Σκουπίδια, πλαστικά, περιττώματα, στον πολυσύχναστο δρόμο ή καλύτερα στην πιο υγιή λεωφόρο της πόλης την οδό Μπάι πάς .
Βόλτα δίπλα στην θάλασσα στο λιμάνι του Ηρακλείου, με εικόνες και ερεθίσματα πολλά για να αντλήσεις σκέψεις στενόχωρες, αλλά και αισιόδοξες.
Κρατάω τα 2 μικρά ματάκια και τις κουβέντες σου μικρή μου και θέλω μόνο αυτά να βλέπω και να ακούω.
