Μοίραζε τη ζωή του ανάμεσα σε Λονδίνο και Μιλάνο. Επέστρεφε πάντα στην πατρίδα του Κρήτη, αλλά στόχο έχει να «αγκυροβολήσει» στην Κωνσταντινούπολη. Νέος, φιλόδοξος, με χαμηλό προφίλ, προτιμούσε πάντα να δουλεύει έξω από τα «γκέτο» και τις «κλίκες». Ασυμβίβαστος, με επιμονή στο «βρες την κρυμμένη ομορφιά σου», ο 33χρονος σχεδιαστής μόδας Στέλιος Ρουβάκης, γνωστός ως Stylianos στα «πηγαδάκια» της haute coutoure και των catwalks ξεκίνησε να κόβει δαντέλες στο πλευρό του δασκάλου και πατέρα του. Σύντομα όμως ο σχεδιαστικός «απογαλακτισμός» από τον «πατρικό» οίκο μόδας, τον έφτασε στην κορυφή των «Νέων Σχεδιαστών» και τον έφερε στην πόρτα των βασιλικών οικογενειών και εμίρηδων της Σαουδικής Αραβίας.
Στις περισσότερες συνεντεύξεις του, υποστήριζε ότι με το χώρο αυτό ασχολήθηκε λόγω οικογενειακής παράδοσης. Μεγάλωσε σε ένα σπίτι γεμάτο νυφικά, υφάσματα, μουσελίνες, τούλια και πατρόν. Ο πατέρας του αποτελεί αυθεντία στο χώρο σχεδιασμού νυφικών φορεμάτων και διατηρεί ατελιέ στο Ηράκλειο της Κρήτης (με την επωνυμία Konstantinos), για περισσότερα από δέκα χρόνια. Σε εμάς, ισχυρίστηκε μάλλον το αντίθετο.
«Ζωγράφιζα. Σε όλη μου την εφηβεία, ζωγράφιζα ασταμάτητα. Ανάμεσα σε διάφορες ζωγραφιές, κάποια στιγμή είχα σχεδιάσει μοντέλα με ρούχα. Τότε δεν είχα ακόμη τις επιρροές από τα σχέδια του πατέρα μου, γιατί ο ίδιος δούλευε ακόμα ως Αξιωματικός στην Πολεμική Αεροπορία. Οπότε, νομίζω ότι τελικά, με το χώρο της υψηλής ραπτικής θα ασχολούμουν έτσι κι αλλιώς. Ένας καλός σχεδιαστής πρέπει να έχει άλλωστε και πολύ καλή σχέση με τα μαθηματικά. Όλα τα εργαλεία που χρησιμοποιείς για να φτιάξεις ένα ρούχο από την αρχή, στηρίζονται στην επιστήμη της Γεωμετρίας. Και εγώ ήμουν καλός και σε αυτό». Ο ίδιος δεν ήθελε να παραμείνει απλά το «δεξί οικογενειακό χέρι». «Έχω ένα ελάττωμα. Σκέφτομαι πολύ γρήγορα. Πήγαινα βόλτες, σκεφτόμουν τι θα μπορούσα να ράψω μόνος μου. Πήγαινα για ποτό, παρατηρούσα γυναίκες τι φορούσαν και τις φανταζόμουν ντυμένες με δικές μου συλλογές. Στο πλευρό του πατέρα μου, ένιωθα ότι καταπιέζεται η δημιουργικότητα μου. Ήθελα να κάνω κάτι δικό μου. Βέβαια, αν δεν είχα τον ίδιο να με στηρίξει οικονομικά στο ξεκίνημά μου, δεν ξέρω τι θα έκανα». Από τότε ο Στέλιος Ρουβάκης βάλθηκε να τρελάνει τις διοργανώσεις Athens Xculsive Designers Week, καθώς συμμετέχει ήδη για 4η χρόνια, εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Κολωνάκι, ενώ δημιούργησε τη δική του πελατεία εντός και εκτός ελληνικών συνόρων.
ن اليونان مع الحب
(Στα αραβικά: Από την Κρήτη με αγάπη) Ανάμεσα στα μεγάλα project, πρόσφατα δέχθηκε μία «πρόταση-πρόκληση», όπως την αποκαλεί. Να σχεδιάσει τις στολές του αεροπορικού πληρώματος των ιδιωτικών jet της βασιλικής οικογένειας στη Σαουδική Αραβία. «Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;», τον ρωτώ αναπόφευκτα. «Αλήθεια, δεν γνωρίζω. Προφανώς, η πολυμελής οικογένεια ήθελε μεσογειακά στοιχεία στις στολές και σίγουρα κάποιος πρότεινε να επισκεφτούν το σάιτ του Athens Xclusive. Εκεί μάς έχουν όλους με αλφαβητική σειρά, όπως και όλες τις δημιουργίες μας. Αυτό πρέπει να έγινε». Ο ίδιος περιγράφει το διάστημα που συναντιόνταν με εκπρόσωπο της βασιλικής οικογένειας στο κέντρο της Αθήνας, για να επιδείξει τα πρώτα σχέδια. «Είχα πολύ άγχος. Μού πήρε πολύ καιρό μέχρι να καταλήξω. Χρώματα, σχέδια, μεσογειακό στυλ με αυστηρό μουσουλμανικό ύφος, όλα αυτά. Μπέρδεμα». «Δέχτηκες παρατηρήσεις, για παράδειγμα για το μήκος της φούστας;», ρωτώ και ξεσπάει σε γέλια. «Αυτό είναι αλήθεια. Στην αρχή, είχα τις φούστες σχεδόν midi, αλλά μου είπαν να τις μακρύνω. Το ίδιο και τα μανίκια. Στην πλάτη της μπλούζας είχα ένα μικρό ανοιχτό τρίγωνο Τελικά, μου είπαν και αυτό να το κλείσω. Είναι πολύ αυστηροί και συντηρητικοί με το γυναικείο ντύσιμο, λόγω θρησκείας». Ο ίδιος μάς ενημερώνει ότι ποτέ δεν του έγινε γνωστό το όνομα της οικογένειας. Ούτε φυσικά, είχε ποτέ προσωπική επικοινωνία με τα μέλη της. «Ζήτησα πολλές φορές να τους συναντήσω από κοντά, αλλά μού το αρνήθηκαν. Κρίμα. Γιατί αυτή η δουλειά μού άνοιξε πολλούς ορίζοντες και ήθελα να στείλω ένα δώρο για ευχαριστίες στην ίδια την Πριγκίπισσα». Στην ερώτηση, ποια η συνέχεια της επαγγελματικής αυτής ιστορίας, ο Στέλιος Ρουβάκης διευκρινίζει: «Πλέον, φτιάχνω περισσότερες στολές. Μου ζήτησαν να αναλάβω περισσότερα πληρώματα. Ενώ δεν διστάζουν να μου ζητούν να φτιάξω και δώρα για τους φίλους της βασιλικής οικογένειας. Για παράδειγμα, φουλάρια και μαντήλια».Σε πρώτο Ενικό
Καλύτερη στιγμή στην καριέρα του; «Η πρώτη μου πελάτισσα», απαντά μονολεκτικά. Εκείνη που τον εμπιστεύτηκε και έφερε στην πόρτα του, τη δεύτερη πελάτισσα, μετά την τρίτη, την τέταρτη και ούτω καθεξής. Βέβαια, δεν ξεχνά και την κομβική χρονιά του 2012, όπου ανέβηκε στο υψηλότερο βάθρο της διοργάνωσης της 12ης Athens Xclusive Designers Week, αποσπώντας το βραβείο του «Best New Designer». Στις χειρότερες; «Δεν έχω. Περισσότερο άβολη θα έλεγα. Όταν χρειάστηκε να επιστρέψω Ελλάδα. Ακόμα το ψάχνω, εάν έπραξα σωστά». Ο κανόνας για ένα καλό ντύσιμο; «Ο κανόνας για ένα καλό ντύσιμο είναι ότι δεν υπάρχει κανόνας». Fashion Icons δεν έχει. Συνήθως αντλεί έμπνευση από τις πελάτισσές του, στις οποίες επιδιώκει να αναδεικνύει το στυλ, τον αισθησιασμό και τον ρομαντισμό τους. «Στόχος μου είναι να αποκαλύπτω την κρυμμένη ομορφιά τους. Αυτή που και οι ίδιες αρνούνται να δουν στον εαυτό τους». Αυτός ίσως είναι και ο λόγος που ο ίδιος δεν επιδιώκει να ντύνει «αστέρια» της showbiz ή να «φουσκώνει» με ταφτάδες πρωϊνάδικα ή τηλεοπτικά πάνελ. Το μόνο του γούρι, η Σάσα Σταμάτη σε catwalk του 2012 με ολόμαυρη δαντέλα και την ίδια χρονιά, η Δούκισσα Νομικού που αστραφτοκοπούσε σε hautε coutoure νυφικό πλεγμένο από 1.800 κρύσταλλα Swarovski, made by Stylianos. Μέχρι εκεί.
Τα θεμέλια και οι ανησυχίες του Stylianoύ Ρουβάκη
Το 2003 ολοκλήρωσε τις σπουδές του στον τομέα Business and Economics, σε πανεπιστήμιο του Λονδίνου, αποσπώντας τιμητική διάκριση για την καλύτερη ακαδημαϊκή επίδοση. Αν και τα Μαθηματικά ήταν το φόρτε του, η μόδα ήταν «ο άσσος στο μανίκι του». Το 2005 αποφοίτησε από το Ινστιτούτο PANSIK, όπου παρουσίασε τρεις προσωπικές συλλογές στις επιδείξεις της σχολής. Δεν έχασε πολύτιμο χρόνο και αμέσως ταξίδεψε στην πηγή της μόδας, στο Μιλάνο για μεταπτυχιακό (MA στο Fashion Management) στο πασίγνωστο Instituto Maragnoni. Στα έδρανα του πανεπιστημίου είχε την τύχη να μαθητεύσει δίπλα σε επαγγελματίες της Gucci, του Cavalli και του Sergio Rossi. Δεν έμεινε εξωτερικό, αν και θα μπορούσε. «Άνοιξε τα φτερά του» και προσγειώθηκε πίσω στην Ελλάδα, αποκλειστικά και μόνο για συλλογές ρούχων και νυφικών υψηλής ραπτικής. «Δεν με ενδιαφέρει το prêt-a-porter. Στο Μιλάνο μπορεί να δούλεψα ένα χρόνο ως free-lancer σχεδιαστής, αλλά δεν με κέρδισε αυτό το κομμάτι. Ένας σχεδιαστής πρέπει να ξεκινήσει με υψηλή ραπτική και όταν οι δημιουργίες του αποκτήσουν σημαντική αναγνώριση, τότε μπορεί να είναι περισσότερο ανοιχτός σε αυτού του είδους τις προτάσεις». Στόχος του είναι να μεταλαμπαδεύσει τις γνώσεις – και ίσως, τις δυσκολίεςΟ ίδιος διετέλεσε για τρία χρόνια Creative Director στο ατελιέ του πατέρα του, στο Ηράκλειο της Κρήτης και τα τελευταία χρόνια δημιουργεί τις δικές του συλλογές. Τους επτά τελευταίους μήνες στέγασε τις φιλοδοξίες του στο ατελιέ, επί της οδού Κανάρη, στο Κολωνάκι. Μετά την μικρή στάση του στο Παρίσι για μαθήματα ραπτικής στη σχολή του Francois Lesage, αρχικός στόχος ήταν να ανοιχτεί στην αγορά της Κωνσταντινούπολης. Αλλά επέστρεψε. «Θεωρώ ότι θα αντιμετώπιζα προβλήματα επικοινωνίας εκεί».
Έμπνευση για τις συλλογές του αντλεί από τη δύναμη του δίπολου της γυναικείας ψυχοσύνθεσης, όπως εκφράζεται στο «Μαύρο Κύκνο» του Darren Aronofsky. Αφορμή για σχεδιασμό ρούχων και νυφικών όμως έχει αποτελέσει και το ντοκιμαντέρ «Σαγιόμι» (Sayome) του Νίκου Νταγιαντά, στο οποίο παρουσιάζεται το οδοιπορικό μιας Ιαπωνέζας που άφησε πίσω οικογένεια, φίλους, γλώσσα και παραδόσεις, για χάρη ενός Κρητικού ναυτικού, ενώ όπως έχει και παλιότερα παραδεχτεί, πηγή έμπνευσης έχει αποτελέσει και η ίδια του η μητέρα, Αλίκη (πρόσφατη συλλογή, με τον τίτλο: «Αlice in Me»).
Δημιουργίες υψηλής ραπτικής από τις διαχρονικές συλλογές του μπορεί κανείς να δει στο ατελιέ του, σε μπουτίκ στο Κολωνάκι και τη Μύκονο.
news247.gr
