Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΦΛΟΓΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΩΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΞΩΠΟΡΤΑ ΤΩΝ ΣΠΙΤΙΩΝ

Ένα από τα πολλά πασχαλινά έθιμά μας,είναι και η λήψη, από την Eκκλησία, του «Aγίου Φωτός», τη νύκτα της Aνάστασης. 

 

“Φθάνοντας στο σπίτι, - τονίζεται σε άρθρο του Zαχ. Kασσωτάκη- θα κάνουν, στ’ ανώφλι της εξώπορτάς τους, το σημείο του Σταυρού, με τη φλόγα του την αναστάσιμη, που θα αποτυπωθεί με την καπνιά της ο Σταυρός. Aυτός ο Σταυρός, ας είναι μαύρος και κακότεχνος θα είναι ο φύλακας Άγγελος του σπιτιού «ολοχρονίς του χρόνου». Δεν θα αφήσει να μπει μέσα, κανένα κακό ή βασκανία θα είναι ο ακοίμητος φρουρός, που θα διώχνει και θα εμποδίζει κάθε κακοτυχία, δαιμονικό και αρρώστια!

Θα φέρνει όλο το χρόνο την ευτυχία, την υγεία, το γούρι στο σπιτικό. Στο σκοτεινό σπίτι θ’ ανάψει το «Άγιο Φως», τη βραδιά της Aνάστασης, το καντήλι στο εικονοστάσι, τη λάμπα ή το κερί, που θα τοποθετηθεί στο πασχαλινό τραπέζι, που γύρω του θα καθίσει η οικογένεια για να φάνε τα ποθητά, έπειτα από τόσες μέρες νηστείας, τα πασχαλινά φαγητά τους.

- Aκόμη με το Άγιο αυτό φως, ήταν έθιμο (ιδιαίτερα στα χωριά) να «τσουρουφλίζουν» λίγο τα ζώα τους, τα φυτά, τα ενδύματα (προικιά) ακόμη και ανθρώπους του σπιτιού. Aυτό, λένε, οι λαογράφοι θα έφερνε γούρι, ευλογία, γονιμότητα, υγεία. Φαίνεται ότι αυτή η πράξη, είναι συμβολική συμμετοχή, στο θείο δράμα και Aνάσταση. Συμβολίζει το κάψιμο του παλιού, του αμαρτωλού, του κακού, για να έλθει ο καθαρμός, η ανανέωση, η αναγέννηση, η Aνάσταση!

Η λαμπάδα με το φως της Ανάστασης πηγαίνει σε κάθε σπίτι.
 Κάνουν στο ανώφλι της εξώπορτας με τη φλόγα του κεριού της Ανάστασης ένα Σταυρό. Μαύρος στο ασβεστωμένο ανώφλι, καμιά φορά και κακότεχνος, είναι  ο φύλακας του σπιτιού. Ανάβουν το καντήλι και η φλόγα του δεν πρέπει να σβήσει, για σαράντα μέρες. Με το αναστάσιμο φως, στην αγροτοποιμενική Κρήτη  καίνε λίγο τα δέντρα  που δεν καρπίζουν ,τσουρουφλίζουν τα ζωντανά που δεν γεννάνε ακόμα και τα προικιά της νύφης.Να καεί το κακό να έρθει το καλό , να έρθει ο καθαρμός , η αναγέννηση....