Παλιέ μου φίλε
Με φωνές, τα χρόνια δεν γυρίζουν πίσω
Ποτέ δεν ρώτησες, γιατί με φέρνει η βροχή
Σ’ άλλο ουρανό δεν θα γυρέψω πεπρωμένα
Στην αγκαλιά σου
Θα γυρίσω απόψε, δίχως ενοχή
Κι έχω τα φρένα της καρδιάς σπασμένα.
My old friend
You cannot bring back the years by crying out
You've never asked, why the rain is carrying me
I shall not seek destiny in another sky
Tonight, without remorse
I shall be back into your arms again
Having exceeded all the limits of my heart
Παλιέ μου φίλε
Πως πέρασε, άθελα μας ο καιρός
Άλλα, στο βλέμμα που νικήθηκε
Κι’ άλλα ορκίζεται η νύχτα στη Σελήνη.
Στο έρημο κάστρο
Η ψυχή, απ’ την αγάπη πλύθηκε
Για να χορέψει η μοναξιά και ότι γίνει.
My old friend
How time has elapsed without our consent
My defeated glance had seen otherwise
Still, the night keeps a different vow to the moon
Keeping my soul
In the desert castle, I've washed off my love
To let loneliness dance and whatsoever may come
Θα στάξω μέλι
Στο ποτήρι, τώρα γελά η αμυγδαλιά
Γύρη σκορπίζει στου χειμώνα το σεντόνι
Έγινε η σκέψη μου πατρίδα του χιονιά
Πόσα τραγούδια
Το φεγγάρι, στο ανθισμένο σου μπαλκόνι
Θα πει για μας, μέχρι να φύγει η παγωνιά.
I'll drop honey
Into the glass, the almond-tree is laughing
Spreading pollen all over the sheet of winter
My thought has become the homeland of snow
Innumerable songs
The moon upon your blossomed balcony
Will narrate about us until the frost is gone
Παλιέ μου φίλε
Στο υπόγειο της καρδιάς, σκοτάδι
Μα και η δική σου, σβήνει μοναχή
Μια σπίθα, κοίτα, απ’ τη στάχτη μου ξεθάβω
Μες την ομίχλη
Έχω στα χείλη πεταλούδα την ψυχή
Καινούριο φως, απ΄ το παλιό να μεταλάβω.
My old friend
Darkness reigns in the basement of my heart
Likewise yours is fading away lonesome
Behold, I'm disinterring a spark from my ash
Amidst the fog
Keeping my soul on the lips like a butterfly
To receive new light as holy communion from the old one
Λιώνει το ψέμα
Είμαι δικό σου, χάρτινο καράβι
Μ’ ένα ανεκπλήρωτο φιλί, θα ονειρευτώ
Αμυγδαλιά ανθισμένη, κόντρα στον Φλεβάρη
Παλιέ μου φίλε
Χάρισε μου, τελευταίο έναν χορό
Μετά, ποτέ δεν θα ζητήσω άλλη χάρη…
The lie is melting
I am your own paper vessel
I'm dreaming with an unfulfilled kiss
A blossomed almond-tree out of spite to February
My old friend
Grant me one more last dance
Afterwards, I shall never ask a favour of you...
Για το BOOK TOUR, Ζωή Δικταίου (Χαρούλα Βερίγου)
Διαβάστε περισσότερα: http://www.booktourmagazine.com/news/amygdalia-anthismeni-kontra-ston-flevari-a-blossomed-almond-tree-out-of-spite-to-february/
