Ο Άγιος Σπυρίδων γεννήθηκε το 270 μ.Χ. στο τώρα κατεχόμενο χωριό Άσσια (Άσκια) της Κύπρου (και όχι στην Τριμυθούντα - σημερινή Τρεμετουσιά - όπως γράφουν πολλοί) από οικογένεια βοσκών, που ήταν κάπως εύπορη. Αν και μορφώθηκε αρκετά δεν άλλαξε επάγγελμα. Συνέχισε και αυτός να είναι βοσκός.
Σαν χαρακτήρας, ο Άγιος, ήταν απλός, αγαθός, γεμάτος αγάπη για τον πλησίον του. Τις Κυριακές και τις γιορτές, συχνά έπαιρνε τους βοσκούς και τους οδηγούσε στους ιερούς ναούς, και κατόπιν τους εξηγούσε την ευαγγελική ή την αποστολική περικοπή. Ο Θεός τον ευλόγησε να γίνεται συχνά προστάτης χήρων και ορφανών.
Νυμφεύθηκε ευσεβή σύζυγο και απέκτησε μια κόρη, την Ειρήνη. Γρήγορα, όμως, η σύζυγός του πέθανε. Για να επουλώσει το τραύμα του ο Σπυρίδων αφοσιώθηκε ακόμα περισσότερο στη διδαχή του θείου λόγου.
Μετά από πολλές πιέσεις, χειροτονήθηκε ιερέας. Και πράγματι, υπήρξε αληθινός ιερέας του Ευαγγελίου, έτσι όπως τον θέλει ο θείος Παύλος: «Ἀνεπίληπτον, νηφάλιον, σώφρονα, κόσμιον, φιλόξενον, διδακτικόν, τέκνα ἔχοντα ἐν ὑποταγῇ μετὰ πάσης σεμνότητας» (Α' προς Τιμόθεον γ' 2-7). Δηλαδή ακατηγόρητο, προσεκτικό, εγκρατή, σεμνό, φιλόξενο, διδακτικό, και να έχει παιδιά που να υποτάσσονται με κάθε σεμνότητα. Έτσι και ο Σπυρίδων, τόσο σωστός υπήρξε σαν ιερέας, ώστε όταν χήρεψε η επισκοπή Τριμυθούντος στην Κύπρο, δια βοής λαός και κλήρος τον εξέλεξαν επίσκοπο.
Από τη θέση αυτή ο Σπυρίδων προχώρησε τόσο πού στην αρετή, ώστε τον αξίωσε ο Θεός να κάνει πολλά θαύματα.
Να σημειώσουμε εδώ ότι ο Άγιος Σπυρίδων με το κύρος της αγίας και ηθικής ζωής του στην Α' Οικουμενική σύνοδο, που έγινε στη Νίκαια της Βιθυνίας (Μικρά Ασία) και στην οποία συμμετείχε, κατατρόπωσε τους Αρειανούς και αναδείχτηκε από τους λαμπρούς υπερασπιστές της Ορθόδοξης πίστης. Μάλιστα, όπως αναφέρει η παράδοση, αφού μίλησε για λίγο, κατόπιν έκανε το σημείο του Σταυρού και με το αριστερό χέρι, που κρατούσε ένα κεραμίδι, εις τύπον της Αγίας Τριάδος είπε: «Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρός» και έκανε να φανεί προς τα επάνω απ' το κεραμίδι φωτιά, δια της οποίας είχε ψηθεί αυτό. Όταν δε είπε: «Καὶ τοῦ Υἱοῦ», έρρευσε κάτω νερό, δια του οποίου ζυμώθηκε το χώμα του κεραμιδιού. Και όταν πρόσθεσε: «Καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» έδειξε μέσα στη χούφτα του μόνο το χώμα που απέμεινε.
Ο Άγιος Σπυρίδων κοιμήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου του 350 μ.Χ.
ΙΕΡΟΙ ΝΑΟΙ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ , ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΜΥΘΟΙ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
Ο ΕΟΡΤΑΖΩΝ Ο ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ ΤΖΑΓΚΑΡΗΣ ΣΠΥΡΟΣ ΧΑΙΡΕΤΗΣ
Ο ΕΟΡΤΑΖΩΝ Ο ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ ΤΖΑΓΚΑΡΗΣ ΣΠΥΡΟΣ ΧΑΙΡΕΤΗΣ
Μικρό χωριό πάνω στον παλιό δρόμο προς το Οροπέδιο Χανδρά (Σητεία- Πάνω Επισκοπή- Χανδρά ) σε απόσταση 15 χλμ. από τη Σητεία. Ονομαζόταν Κανένε, προφανώς από οικογενειακό όνομα, ενώ το σημερινό του όνομα οφείλει στον πολιούχο του χωριού Αγιο Σπυρίδωνα.
Γυρίζοντας πισω και ακολουθοντας τον δρόμο προς Σούγια στον δρόμο μας η τελευταία εκκλησία του χωριού είναι ο Άγιος Σπυρίδωνας όπου τιμάται η μνήμη του στης 12 Δεκεμβρίου.
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ
ΣΤΟ ΜΑΡΑΘΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΧΑΝΙΩΝ
Το Μαράθι βρίσκεται 17km ανατολικά των Χανίων και 5km ανατολικά της στρατιωτικής βάσης της Σούδας. Βρίσκεται σε έναν μεγάλο κόλπο του Ακρωτηρίου Χανίων που κοιτάει ανατολικά, γεγονός που το κάνει απάνεμο και γαλήνιο, σε σχέση με τις υπόλοιπες βόρειες ακτές της Κρήτης
Στην παραλία στο Μαράθι υπάρχει το εκκλησάκι του Αγίου Σπυρίδωνα, ένα όμορφο μέρος για γάμο ή βάπτιση.
Στο Καστέλι βρίσκεται η βυζαντινή εκκλησία της Αγίας Φωτεινής και του Αγίου Σπυρίδωνα. Η εκκλησία έχει ιδιόρρυθμο σχήμα με δύο κλίτη, το ένα κοντύτερο και μικρότερο από το άλλο. Η εξωτερική διακόσμηση στα παράθυρα και στις πόρτες παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΙ ΙΕΡΟΙ ΝΑΟΙ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
