Η σύντομη ιστορία που θα σας διηγηθώ, βγαλμένη μέσα από ένα φωτογραφικό άλμπουμ-ντοκουμέντο, θα σας ταξιδεύσει στην εποχή της χουντικής επταετίας. Πώς; Μέσα από το ζωντάνεμα ενός αυτοκινήτου! Ενός Peugeot 403 του 1958, με κινητήρα 1.380 κυβικών εκατοστών και βάρος 1.800 κιλών, που αναγεννήθηκε μέσα από την τέφρα του, όπως ακριβώς ο φοίνικας των συνταγματαρχών, χάρις στις άοκνες προσπάθειες δύο φίλων απ’ τα Χανιά.
Θα μου πείτε, τι φταίει το κακόμοιρο το αυτοκίνητο αν στη θέση του οδηγού καθόταν ένας εκ των εμπνευστών της χούντας του Παπαδόπουλου; Είπα εγώ ότι φταίει; Πώς να περάσει όμως απαρατήρητο ένα αυτοκίνητο της δεκαετίας του ’50 το οποίο κυκλοφορεί σήμερα στην παλιά πόλη των Χανίων και δημιουργεί κυκλοφοριακό κομφούζιο; Εγώ πάντως, πολύ το ζηλεύω αυτό το 403, έτσι τουλάχιστον όπως μεταμορφώθηκε στα χέρια του καλού μου φίλου Σταύρου Βαμβουνάκη απ’ τα Χανιά, και αδιαφορώ, πιστέψτε με, αν αυτό υπήρξε κάποτε το αυτοκίνητο του Ιωαννίδη, του Μουσολίνι ή του Χίτλερ!
Ιδιοκτήτης του συγκεκριμένου πάντως αυτοκινήτου υπήρξε ο Στυλιανός Παττακός, ο οποίος είναι ακόμη εν ζωή και ο οποίος δεν γνωρίζει, βεβαίως, ότι το αγαπημένο του αυτοκίνητο κυκλοφορεί και πάλι, πανέμορφο και γυαλιστερό, στα Χανιά! Η ιστορία του “Παττακού” λοιπόν – έτσι αποκαλεί χαριτολογώντας το νέο του απόκτημα ο φίλος μου – βρέθηκε εγκαταλειμένο και τρισάθλιο σε μια αποθήκη των Χανίων. Το περιμάζεψε ο Σταύρος και έβαλε στόχο να το κάνει όπως βγήκε απ’ το εργοστάσιο της Peugeot το 1958! Και τα κατάφερε, με την πολύτιμη βοήθεια ενός καλού του φίλου. Του Αλέξανδρου Μπόλαρη.
Το αυτοκίνητο της ιστορίας μας είναι πάντως ξεχωριστό, και όχι μόνο γιατί το κυκλοφορούσε ο Στυλιανός Παττακός. Ήταν το Lux 403 της εποχής εκείνης, γιατί διέθετε ηλιοροφή, ραδιόφωνο και καλοριφέρ με μοτέρ! Λέγεται μάλιστα ότι ο Στυλιανός Παττακός προτιμούσε πολλές φορές να οδηγεί ο ίδιος το αυτοκίνητο αυτό, παραμερίζοντας τον οδηγό του! Για να ξεφύγει το αυτοκίνητο απ’ τον μαρασμό της εγκατάλειψης και να καταλήξει στην εκπληκτική κατάσταση που βρίσκεται σήμερα, χρειάστηκε να δουλέψουν επί 16 μήνες, μέρα νύχτα, τρεις άνθρωποι! Το έκαναν βεβαίως φύλλο και φτερό και για να μπορέσουν να το συναρμολογήσουν και πάλι χρειάστηκε να βγάλουν πάνω από 3.000 φωτογραφίες! Υπολογίζεται ότι το αυτοκίνητο διελύθη σε 4.500 κομμάτια! Διελύθη δηλαδή, κυριολεκτικώς, εις τα εξ ων συνετέθη!
Είναι πολύ σημαντικό, και αξιοσημείωτο συγχρόνως, ότι όλα ανεξαιρέτως τα κομμάτια, τα οποία συνθέτουν τον “Παττακό”, είναι δικά του και αυθεντικά! Από τους κίτρινους προβολείς και τους καθρέφτες, μέχρι το τασάκι για τα αποτσίγαρα, τα τάσια των τροχών και τον μηχανισμό των υαλοκαθαριστήρων! Από το ραδιόφωνο της εποχής μέχρι το συρμάτινο πλέγμα του παρμπρίζ και την καμουφλαρισμένη τάπα πλήρωσης του ρεζερβουάρ! Ο Σταύρος μάλιστα, αν και δεν καπνίζει, πρόσθεσε στα αξεσουάρ του ένα πακέτο τσιγάρα… Sante και ένα καπέλλο καβουράκι, για να συνδέεται πιο αρμονικά το αυτοκίνητο με το παρελθόν του! Θυμάμαι, όταν βρέθηκα προσφάτως στα Χανιά, τα γέλια που έκανα με την αμηχανία των βενζινοπωλών όπου πήγαμε για ανεφοδιασμό. Έφερναν βόλτες τον “Παττακό”, έψαχναν από δω, έψαχναν από κει, αλλά τάπα δεν έβρισκαν! Και χαμογελούσε πονηρά ο Σταύρος, προσποιούμενος τον αδιάφορο φίλο του ιδιοκτήτη, που πήρε το αυτοκίνητο για μια βόλτα αλλά δεν ξέρει, τάχα, πού είναι η τάπα του ρεζερβουάρ!
Μάζεψε λοιπόν το εγκαταλειμένο σαράβαλο ο Βαμβουνάκης και μαζί με τον φίλο του Αλέξανδρο Μπόλαρη, του έδωσαν και πάλι ζωή. Αφαίρεσαν τους προφυλακτήρες, τα φτερά, τις ρόδες, τους άξονες, τα φανάρια και ό,τι είχε απομείνει απ’ τον κινητήρα. Έμεινε, τελικώς, μόνο ο σκελετός του αυτοκινήτου, ο οποίος υπέστη αμμοβολή για να φύγει η σκουριά και οι παλιοί στόκοι. Μετά την αμμοβολή ολόκληρος ο σκελετός περάστηκε με ειδικό φάρμακο (φωσφάλτωση) για να μην ξανασκουριάσει. Μετά από προσεκτικό ξύσιμο και καθάρισμα, ο Σταύρος και ο Αλέξανδρος ανακάλυψαν ότι το διαφορικό είναι κατασκευασμένο από αλουμίνιο!
Εν τω μεταξύ συγκέντρωσαν όποιο αξιοποιήσιμο ανταλλακτικό βρήκαν, από παρόμοια πεταμένα αυτοκίνητα, ώστε να αντικαταστήσουν τα χαμένα ανταλλακτικά του “Παττακού” με γνήσια. Το αυτοκίνητο στη συνέχεια μπήκε στην καλίμπρα και συγχρόνως άρχισε η συναρμολόγηση της μηχανής του από έμπειρους μηχανικούς που γνώριζαν τα αυτοκίνητα εκείνης της εποχής. Κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ο κινητήρας που βγήκε μετά την συναρμολόγηση εκείνη κατασκευάστηκε πριν από εξήντα χρόνια! Όλα τα χρώμια του “Παττακού” μεταφέρθηκαν στο νικελωτήριο για γυάλισμα, έγιναν οι τελευταίες ρυθμίσεις του καρμπυρατέρ και, αφού το αυτοκίνητο βάφτηκε και ντύθηκε με ταπετσαρία, πέρασε από το Κ.Τ.Ε.Ο. και πήρε κανονική άδεια κυκλοφορίας.
Το ωραίο είναι ότι κατά την αφαίρεση του ταμπλώ ο Σταύρος βρήκε πολλές κάρτες επισκεπτηρίου κάποιου δικηγόρου παρ’ Αρείω Πάγω, ονόματι Κώστα Χρηστάκη, ο οποίος είχε διατελέσει και Νομάρχης. Λέγεται ότι ο δικηγόρος αυτός ήταν “κολλητός” του Στυλιανού Παττακού και, σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, άρεσε στον ένα να παίρνει κατά διαστήματα το αυτοκίνητο του άλλου!
Αν λοιπόν βρεθείτε μια μέρα στην Κρήτη και δείτε ένα ολοκαίνουργιο μαύρο Peugeot 403 με λευκό ουρανό και ανοιγόμενη ηλιοροφή να κάνει βόλτα νιόπαντρα ζευγάρια στην παλιά πόλη των Χανίων, μην έχετε καμμία αμφιβολία ότι είναι ο “Παττακός”! Το καμάρι του φίλου μου Σταύρου Βαμβουνάκη, ο οποίος μόλις ολοκλήρωσε, όπως με πληροφόρησε, το δεύτερο εκπληκτικό καινούργιο κοσκινάκι του! Γι’ αυτό, όμως, θα σας μιλήσω άλλη φορά…
Ιωσήφ Παπαδόπουλος
ribandsea.com
