Ο Καλλικράτης είναι ένα μικρό ορεινό χωριό χτισμένο στο ομώνυμο οροπέδιο των Λευκών Ορέων στην επαρχία Σφακίων της Κρήτης με μέσο υψόμετρο 540 μέτρα. Διοικητικά ανήκει στο Δήμο Σφακίων του νομού Χανίων.
Σύμφωνα με την παράδοση, ο Καλλικράτης πήρε το όνομά του από τον Δρουγγάριο Μανούσο Καλλικράτη, ο οποίος το 1453 με 1500 άντρες και 5 πλοία ηγήθηκε μιας εκστρατείας για την υπεράσπιση της Πόλης από τους Οθωμανούς
Το χωριό είναι προσβάσιμο είτε μέσω των γειτονικών χωριών Ασφένδου από τα δυτικά, Ασή Γωνιάς από τα ανατολικά, είτε από έναν ασφαλτοστρωμένο ελικοειδή δρόμο που ξεκινά βόρεια του χωριού Καψοδάσος και καταλήγει στο οροπέδιο του Καλλικράτη προσφέροντας καταπληκτική θέα στον κάμπο του Φραγκοκάστελλου και στο Λιβυκό Πέλαγος. Νοτιοδυτικά του οροπεδίου βρίσκεται το φαράγγι του Καλλικράτη, το οποίο καταλήγει στο χωριό Πατσιανός. Το φαράγγι διασχίζεται από ένα μονοπάτι μήκους 4 χλμ. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα, ο Καλλικράτης είναι σχεδόν ακατοίκητος, μια και οι βοσκοί κάτοικοι του κατεβαίνουν με τα κοπάδια τους στα χειμαδιά κοντά στο Λυβικό.
Ο Καλλικράτης έχει μακρά παράδοση συμμετοχής σε απελευθερωτικούς αγώνες. Κατά τη μεγάλη κρητική επανάσταση του 1867, τουρκικές δυνάμεις υπό την αρχηγία του Ομέρ πασά προσπάθησαν ανεπιτυχώς να εισβάλουν στα Σφακιά από τον Καλλικράτη.
Στις αρχές του 20ου αιώνα, αρκετοί Καλλικρατιανοί εθελοντές (Γ. Δικώνυμος-Μακρής, Ε. Καούδης, Ε. Μπενής, Λ. Βρανάς) πήραν μέρος στον Μακεδονικό αγώνα (1904-1908) επιδεικνύοντας πλούσια δράση.
Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής, αντιστασιακές δυνάμεις είχαν εγκαταστήσει έναν ασύρματο στο σπήλαιο Ανεμόσπηλιος κοντά στον Καλλικράτη.
Ο αντιστασιακός Γεώργιος Ψυχουντάκης στο βιβλίο του Ο κρητικός δρομέας αναφέρει ότι είχε διαμείνει κρυμμένος στο σπήλαιο αυτό την άνοιξη του 1942, βοηθούμενος από τους ντόπιους. Το 1943, η παραστρατιωτική ομάδα του Φριτς Σούμπερτ λεηλάτησε και έκαψε το χωριό και εκτέλεσε πάνω από 30 κατοίκους ως αντίποινα για την συμμετοχή των ντόπιων στην Αντίσταση κατά των Ναζί.
ΠΗΓΗ - ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
