Η Κοίμηση της Θεοτόκου, αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες γιορτές της Ορθόδοξης Εκκλησίας και μια από τις επίσημες αργίες στην Ελλάδα. Γιορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα, ονομάζεται δε και «Πάσχα του καλοκαιριού», καθώς είναι η μεγαλύτερη γιορτή του καλοκαιριού στη χώρα μας και η προετοιμασία των πιστών αρχίζει από την 1η Αυγούστου με νηστεία που διαρκεί μέχρι τον Δεκαπενταύγουστο.
Σε πόλεις και χωριά, νησιά, μοναστήρια και ξωκλήσια, λαμβάνουν χώρα πολλά έθιμα και παραδόσεις και κάθε μέρος έχει να αφηγηθεί τη δική του ιστορία για την προστάτιδά του Παναγία.
Στην πόλη του Ηρακλείου στην περιοχή του Μασταμπά την παραμονή της Παναγίας πλήθος πιστών έσπευσε και προσκύνησε την χάρη της ανάβοντας ένα κεράκι. πάγκοι με μικροπωλητές υπήρχαν ώς είθισται σε πανηγύρια και μεγάλες εορτές στον προάυλιο χώρο της εκκλησίας.
Εκατοντάδες είναι τα προσωνύμια που έχουν αποδοθεί στην Παναγία, ανάλογα με τον τρόπο αγιογραφίας της εικόνας, την παλαιότητά της, τον τρόπο εύρεσής της κ.τ.λ. Έτσι αναφέρεται η Παναγία η Παντάνασσα, η Κρεμαστή, η Επανωχωριανή, η Σπηλιανή, η Γκρεμιώτισσα, Γλυκοφιλούσα, η Κοσμοσώτειρα , η Χοζοβιώτισσα, η Εικοσιφοίνισσα κ.ο.κ. Σε κάθε σπίτι σχεδόν, υπάρχει και μια γιορτή: Μαρία, Δέσποινα, Μάριος, Παναγιώτης και άλλα ονόματα έχουν την τιμητική τους και σίγουρα όλοι μας έχουμε κάποιον γνωστό εορτάζοντα. Είναι μια αφορμή για θρησκευτική κατάνυξη αλλά και για γνήσιο ελληνικό γλέντι, με χορούς, τραγούδια, εκλεκτούς μεζέδες και μπόλικο κρασί.
