ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΒΙΟΛΑΤΟΡΑ ΓΙΩΡΓΗ ΑΒΥΣΣΙΝΟ

  Τον Μάιο του 2014 η αφορμή της δημιουργίας ενός βιβλίου για τους βιολάτορες του χωριού Σκαλάνι, τόπου που γεννήθηκε η Μητέρα μου επισκέφτηκα το σπίτι του Γιώργη Αβυσσινο.

Τον Γιώργη Αβυυσινό τον ήξερα απο μικρό παιδί, αλλά και τον άκουγα δεδομένου οτι υπήρχαν στο πατρικό σπίτι στι χωριό Σκαλάνι 2 παλίες κασσέτες του και τα Σαββατοκύριακα που μέναμε αν και σπάνια στο χωριό οι ήχοι του βιολιού του πλημμύριζαν το παλιό πέτρινο σπίτι.

Ψηλός ώς είναι στα μάτια ενός μικρού παιδιού φαινόταν γίγαντας και θρύλος.

Μου έλεγαν αυτός ο κύριος είναι αυτός που άκουγες να τραγουδάει στο σπίτι στο κασσετόφωνο, και αναρωτιόμουν  πως γίνεται αυτό.

 Μας υποδέχτηκε απο το μπαλκόνι του σπιτιού της η φυναίκα του Γιώργη Αβυσσινού κυρία Κατερίνα λέγοντας μας ελάτε επάνω απο δω... απο δω...

Ανεβήκαμε τα σκαλοπάτια που οδηγούν στον πρώτο όροφο του σπιτιού  το οποίο βρίσκεται στην Αρχή του χωριού Σκαλάνι, ένα σπίτι με όμοφο κήπο με λουλούδια, και με γάτες να μας κοιτάνε περίεργα.

Καλώς ηρθατε η ζεστή φωνή ενός ζεστού προσώπου όταν άνοιξε η πόρτα.

... Γιώργη σήκω γιατί ήρθαν οι Ανθρώποι, φώναξε στον Γιώργη Αβυσσινό που καθόταν συντροφιά με το μπαστούνι του στον καναπέ και έβλεπε τηλεόραση.

 

Καλημέρα, καλώς σας βρήκαμε του είπα και του έδωσα το χέρι μου, καλημέραααα που είπε με τραβηγμένη την λέξη και γελαστός  όπωε τον θυμάμαι πάντα σηκώθηκε και με ξάφνιασε λέγοντας μου ποιός είσαι...

Ο Αντώνης ο Γενναράκης είμαι της Μπαμπαλιανής ο εγγονός, μια φράση που αποτυπώθηκε στο χωριό Σκαλάνι καθώτι έτσι ξέρανε την συγχωρεμένη την γιαγια μου.

Απο το χωριό Καλλιθέα που παλιά λεγόταν Μπαμπαλή απο ένα Τούρκο άρχοντα της πριοχής όπου και είχε φτιάξει τον τότε οικισμό.

Νύφη στο Σκαλάνι η γιαγιά μου, και της έμεινε ... το Μπαμπαλιανή.

Με θυμήθηκε, μου ξαναγέλασε και μου είπε ότι την θυμόταν την γιαγιά μου.

 

 Τι να πρωτορωτήσεις όταν γνωρίζεις το διάβα αυτού του Ανθρώπου, τις στιγμές δόξας που έζησε, τις δύσκολες στιγμές με την υγεία του.

Με τον γίο του Γιάννη που είναι στην Αμερική νωριζόμαστε εδω και κάποια χρόνια και μιλάμε μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

Κουβέντα για τον Γιάννη λοιπον του άνοιξα, και κούνησε το κεφάλι του δείχνοντας μου πόσο του λείπει. 

Για το βιβλίο - αφιέρωμα στους βιολάτορες της περιοχής που ετοιμάζεται ήρθαμε, του λέω... και θέλουμε να φωτογραφίσουμε ότι μας επιτρέπεις και να μας πείς δυό... κουβέντες για αυτά που έζησες, γεύτηκες, αλλά και για αυτά που θυμάσε και έδωσαν μια αστεία - χαρούμενη νότα στις χιλίαδες στιγμές της μεγάλης σου πορείας.

 

 Τι να θυμηθώ, τι να σου πώ, ωραία ήταν μου είπε με την αργή σπαστή φωνή που του κληρονόμησε ένα εγκεφαλικό που πέρασε πρίν απο χρόνια,  Εζησα  καλά,  ωραίες στιγμές, ταξίδια, ξενύχτια,  λεφτά, δόξα, φυναίκες.

... Η κυρία Κατερίνα μας άκουγε και του φωνάζει... τι γυναίκες Γιώργο λές.

Ελα τιις λέει εσένα σε αγαπώ, ξεχνάς που ζύγωνε ο πατέρας σου που ερχόμουν απο το παραθύρι και σε έβλεπα και φεύγαμε. Σκύβει και τις δίνει ένα φιλί και τις γελάει.

 

 Ο Γεώργιος Σφακιανάκης, που είναι γνωστός ως Αβυσσινός, είναι γεννημένος την 1 Μαρτίου 1931 και κατάγεται από αγροτική οικογένεια. Μεγάλωσε στο Σκαλάνι όπου και ζει μέχρι και σήμερα. Το παρανόμι "Αβυσσινός" το πήρε από τον δάσκαλο του που τον αποκαλούσε έτσι επειδή είναι μελαχρινός.

 

 

Ο Γιώργης Αβυσσινός ασχολήθηκε με την μουσική από πολύ μικρός. Σε ηλικία 15 ετών είχε γίνει ένας φτασμένος βιολάτορας και έπαιζε στο καφενείο του πατέρα του στο Σκαλάνι. Εκεί πήγαιναν κάθε βράδυ Ηρακλειώτες για να ακούσουν το Γιώργη όπως έλεγαν. Ο Αβυσσινός έπαιζε σε γάμους και πανηγύρια μέχρι που στρατεύτηκε. Υπηρετώντας στο δέκατο ένατο σύνταγμα πεζικού ποτέ δεν αποχωρίστηκε το βιολί διασκεδάζοντας με αυτό όλο το σύνταγμα. 

Μετά την απόλυσή του από το στρατό άνοιξε στο Σκαλάνι το πρώτο του μαγαζί το 1960.  Εκεί έγινε γνωστός σε όλη την Κρήτη και γενικότερα στην Ελλάδα.

Πολλοί διάσημοι του μουσικού και καλλιτεχνικού χώρου όπως ο Χατζιδάκις, ο Μαρκόπουλος, ο Φάμπας, οΖουγανέλης, ο Τενίδης, ο Ροδουσάκης, η Joan Paez, η Αλίκη Βουγιουκλάκη, η Τζένη Καρέζη, ο Κώστας Βουτσάς, ο Μάνος Κατράκης πήγαιναν να ακούσουν τον Γιώργη όποτε βρισκόταν στην Κρήτη.Το 1974 ο Αβυσσινός άνοιξε το μαγαζί που διατηρεί ακόμα και σήμερα στα Σπήλια Ηρακλείου επειδή το πρώτο του μαγαζί ήταν πολύ μικρό για να φιλοξενήσει τους θαμώνες του.

Ο Γιώργης Αβυσσινός υπηρέτησε την Κρητική μουσική πάνω από 45 χρόνια και είναι αυτοδίδακτος. Μερικοί δίσκοι από τους πολλούς που ηχογράφησε είναι οι: "Νυχτοξημερώματα", "Κοντυλιές και τραγούδια της Κρήτης με τον Αβυσσινό" και πολλοί άλλοι. 

Έχει τιμηθεί για την προσφορά του στην κρητική μουσική από τον Δήμο Ηρακλείου την 21 Ιουλίου 1986, Δήμο Χανίων, και Ρεθύμνης. Ακόμα έχει τιμηθεί από την Παγκρητική Ένωση Αμερικής τον Νοέμβριο του 1982, από τον σύλλογο Κρητικής μουσικής νομού Χανίων "ο Χάρχαλης" στις 12/1/1989, από τον σύλλογο "Κρητική Μούσα" των Αθηνών τον Νοέμβριο 1979, Παν-Καλοχωριανή ένωση "Το Ίστρον" στις 26 Ιουλίου, πολιτιστικό σύλλογο Δαφνών το 1999, τον δήμο Μαλλίων στις 3/9/1999 Παγκρήτιο Σύλλογο Kαλλιτεχνών Κρητικής μουσικής στις 8 Μαρτίου 1999 κ.α. Έχει κάνει πολλές εμφανίσεις στη Ευρώπη, την Αμερική και τον Καναδά. 

Αποτυπώναμε με τον φακό μας  παλιές  φωτογραφίες απο κορνίζες, αναμνηστικά μετάλλια που έχουν απονείμει σύλλογοι, φορείς, δήμου και πολλοί άλλοι τιμής ένεκεν στον μεγάλο Βιολάτορα.

 

 

 

 

 

 

 Είναι παντρεμένος με την Κατερίνα με την οποία έχει τρία παιδία, τον Κωστή τον Γιάννη και τον Μανώλη και προς το παρόν τρία εγγόνια, την Κατερίνα, την Εριφύλη και την μικρή Κατερίνα.¶ξιος συνεχιστής της μουσικής παράδοσης είναι ο μεγάλος του γιος ο Κωστής Αβυσσινός, ο οποίος ασχολείται επαγγελματικά με την μουσική παράδοση του τόπου μας.

Ενα καφέ μας έφτιαξε η κυρία Κατερίνα και μας έφερε κουλουράκια, αλλά δεν προλάβαμε να τον πιούμε, καθώτι μας σήκωσε και μας μας πήρε απο το χέρι να μας δείξει το σπίτι της.

Κάτσε εσυ Γιώργη του λέει, και μας πάει στο Σαλόνι του σπιτιού.

Ενα αρχοντικό εσωτερικό με μνήμες απο το χθές της πορείας ενός απο τους μεγαλύτερους βιολάτορες που έβγαλε η Κρήτη.

 

 

Το όμορφο στολισμένο σπίτι του Γιώργη και της Κατερίνας Αβυσσινού δεν πέρασε απαρατήρητο, όμορφες γωνίες, μπάρ μίας αλλης εποχής, μικρά δωράκια που κοσμούν και θυμίζουν φιλίες, Ανθρώπους, και ταξίδια.

 

 

Χαρακτηριστιός είναι ο πίνακας που κοσμεί ένα τοίχο του σπιτιού του Γιώργη Αβυσσινού δώρο απο τον ζωγράφο Ερρίκο Θαλασσινό.

Είπε κάποτε ο Γιάννης Mαρκόπουλος το 1976   

O Γιώργος Aβυσσινός παίζει βιολί. 

O Γιώργος Aβυσσινός κάνει κέφι, κερνά τους φίλους του, όποιοι δεν του κάνουν δεν τους κάνει, κι ύστερα το ρίχνουν στο χορό. Συμπατριώτης μου. Ένα σώμα γεμάτο ήχους πολλών λογιών, ένα μυαλό ατόφιο μουσικό. O Aβυσσινός ξέρει όλους τους μουσικούς αρμούς του Kρητικού ήχου. Ακουγε από μικρός αυτόνε τον ήχο με τους μεγάλους, τρανούς μουσικούς του νησιού. Tους λυράρηδες, τους λαουτιέρηδες, τους τραγουδιστές και τόσους άλλους. Στέριωνε τον ήχο μέσα του και γέμιζε τη δεξαμενή του μέχρι να γίνει κι αυτός μεγάλος και τρανός. Aπό τότε ξεχυλίζει τραγούδια, χορούς, μελωδίες, μαντινάδες σε ολονύχτια γλέντια.Θυμάμαι μικρό παιδί στη Σητεία που ο παππούς μου με πήρε κι ακούσαμε στην πλατεία που γινόταν γιορτή, τον Kαλογερίδη, πασίγνωστο μουσικό. Tι ωραία που έπαιζε βιολί. Tι όμορφα που ήτανε τότε.

Στους μέσα χώρους του σπιτιού οδηγηθήκαμε και τα συρτάρια των ντουλαπιών και των αναμνήσεων άνοιξαν, Μια ντουλάπα που ξεκλειδώθηκε 2 φορές μας ξεπρόβαλε ένα κειμήλιο, ένα εργαλείο δουλειάς, ένα μοναδικό κομμάτι, το πρώτο βιολί που αγόρασε ο Γιώργης Αβυσσινός.

 

Συγκιινήτε, το πιάνει στα χέρια του και μετα δυσκολίας μου λέει... του είμαι ευγνώμων,  με ένανε ότι δεν ονειρεύτηκα οτι θα γίνω, και εγώ τον έκανα το βιολί... ότι ήθελα.

Το πρώτο βιολί που αγόρασε ο Γιώργης Αβυσσινός

Μια Κασσέτα 8 track stereo με επιτυχίες του Γιώργη Αβυσσινού βρήκαμε μέσα σε ένα συρτάρι, αυτές τις παλιές,που ίσως πια ουτε η όψη τους δεν θυμίζει κάτι απο κασσέτα.

Κοντοσταθήκαμε όμως σε ένα φάκελο με χειρόγραφατου Γιώργη Αβυσσινού με στίχους απο το τραγούδι... 

Δίνω φτερά στον λογισμό

 

 

Τον Αβυσσινό Tον θαυμάζουμε για την καθάρια του μουσική σκέψη, που περνά όπως είναι στο βιολί γνήσια και θαυμάσια. Tον σεβόμαστε για την ξεχωριστή άποψη που έχει για τη ζωή, και τον αγαπάμε γιατί είναι τόμπρος και ίσιος λαϊκός καλλιτέχνης.

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ

ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ