Ο ΠΛΑΣΤΗΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΗΤΑΝ ΣΤΙΣ ΚΑΛΑ ΚΑΛΑ ΚΑΛΕΣ ΤΟΥ

Ο τόπος που γεννήθηκα είναι πλημμυρισμένος από ευωδιαστά λουλούδια, βότανα,

χαμόκλαδα, χαμόδεντρα, δέντρα, κήπους, ξερόβραχους, ρουμάνια ,

κορφές, διάσελα, ποταμίδες, ρυάκια και άγρια φαράγγια…

…Ο πλάστης της Κρήτης, ήτανε στις καλά καλές του στιγμές, την ώρα της δημιουργίας της

γι αυτό την ευλόγησε με άπειρη απλοχεριά και καλοσύνη.

…Στα άψυχα έδωκε ομορφιά, μυρωδιές, χυμούς πεντάγλυκους, μεγάλη γονιμότη,

αθάνατη διαδοχή, μα πριν απ΄όλα νοστιμάδα, ζωντάνια παρουσίας άψυχης.

Στους ανθρώπους έδωκε χάρες άμετρες. Πνεύμα πλατύ, που αγκαλιάζει τον κόσμον όλο.  

Γρήγορο μυαλό που αγγίζει αλαφροπάτητο, και τον άπειρο χρόνο και τον άπειρο χώρο,

και μαθαίνει σαν αστραπή το κάθε τι, της ανθρώπινης γνώσης, της ανθρώπινης φύσης.

…Γλώσσα καθαρή και γρήγορη, που μπορεί να πει σωστά και σοφά,

ότι ζεσταίνει η καρδιά και δέχεται ορθά ο νους τους.

…Μα η γλώσσα ετούτη συχνά, σαν δεν τηνε φτάνει η κουβέντα και δεν της δίδει

χαρά ο λόγος ο γλυκός και απλός, φτεροκοπά ψηλότερα.

Παίρνει πεντάγλυκους τόνους και γίνεται τραγούδι…..