ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΖΕΑΣ ΣΤΟ ΑΡΚΑΛΟΧΩΡΙ «ΕΝΑ ΔΩΡΟ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ» - ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗ

Γράφει η Βασιλική Παπουτσάκη 

Η καλλιέργεια της Ζέας επέστρεψε και στο Αρκαλοχώρι του Νομού Ηρακλείου. Συναντήσαμε το Στέλιο Νικολαΐδη στον αλευρόμυλο της Βόνης που πήγε να αλέσει το σπόρο της Ζέας. Είναι συνταξιούχος ταξιτζής (είχε αγοραίο στο Αρκαλοχώρι) «Κατάγομαι από αγροτική οικογένεια. Αγρότης είμαι και τώρα που συνταξιοδοτήθηκα , αλλά αγρότης ήμουν πάντα . Αγαπώ το χώμα. Αγαπώ τη γη και είναι μεγάλη χαρά να βλέπεις τη γη να καρπίζει, να σε θρέφει. Όταν της φέρεσαι καλά αυτή στο ανταποδίδει. 

Γιατί Ζέα? Πάντα έσπερνα καρπό όχι για εμπόριο αλλά κυρίως για την οικογένεια μου. Με τη σύζυγό μου, μας αρέσει να έχουμε το κάθε πράμα μας.. 

Τις κότες μας, τα κουνέλια μας, την κατσίκα μας. Μας αρέσει να ζυμώνουμε να τυροκομούμε, να φτιάχνουμε ξινόχοντρο. 

Τη Ζέα δεν την ήξερα. Μου την έμαθαν τα παιδιά μου που και αυτά την έμαθαν από το ιντερνέτ και τις εφημερίδες. Ενθουσιάστηκα!

Είναι θεϊκή τροφή. Είναι φάρμακο. Να το πω αλλιώς? Με τη Ζέα δε χρειάζεσαι φάρμακα. Έτσι λένε τα χαρτιά που διάβασα. Δεν ήξερα τίποτα. Ούτε που θα τη βρω ούτε τι θα την κάνω. Ήξερα μόνο ότι αν τα κατάφερνα θα ήταν ένα καλό δώρο για την οικογένειά μου. Για τα παιδιά και τα εγγόνια μου.

Παρήγγειλα το σπόρο, τον έσπειρα, Η αναπαραγωγή του σπόρου είναι εύκολη υπόθεση. Το έσπειρα σε ένα χωράφι χωρίς ιδιαίτερη προεργασία, χωρίς φυτοφάρμακα και λιπάσματα. Αυτό που λένε βιολογικό, τον αλώνισα και τώρα είμαι εδώ στον πετρόμυλο να αλέσω. Μετά το αλεύρι είναι δουλειά της γυναίκας μου. Θα ζυμώσει ψωμί, θα κάνει και μακαρόνια. Από την απόδοση του καρπού έμεινα ευχαριστημένος. Οι επιδοτήσεις μας έκαναν κακό τόσα χρόνια. Οι νέοι μας δεν ξέρουν να καλλιεργούνε. Είναι ντροπή μας να έχουμε τα χωράφια μας, να μην τα καλλιεργούμε και να αγοράζουμε. Ακόμα χειρότερα να τα εισάγουμε. Δεν καταφέραμε να τους μάθουμε να αγαπήσουν τη γη.

ΕΠΙΜΕΛΕΙA- ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Βασιλική Παπουτσάκη 21/7/2014