...του JORGO STAY - ΡΟΔΙ ΣΥΜΒΟΛΟ ΚΑΛΟΤΥΧΙΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΟ

Δεν ξέρω αν υπάρχει φρούτο που να ανταγωνίζεται στο χρώμα τους σπόρους του ροδιού. Ιδιαίτερα σε μερικές ποικιλίες, είναι σαν αληθινά ρουμπίνια ! Ποτέ δεν τρώγω σποράκια από το ρόδι πριν το καθαρίσω εντελώς. Θέλω να τα δω μαζεμένα στο μπολ, να τα χαζέψω λίγο με τα μάτια και μετά να τα απολαύσω.

Η ρογδιά είναι δέντρο γνωστό από την αρχαιότητα. Αν και είναι περσικής καταγωγής δεν είναι λίγοι οι ελληνικοί μύθοι που συνδέονται με τη ροδιά και τον καρπό της. Σύμφωνα λοιπόν με ένα μύθο, στην Ελλάδα φύτρωσε από το αίμα του Ζαγρέα Διονύσου ενώ κατ’ άλλους τη φύτεψε η Αφροδίτη στην Κύπρο.

Συνδέεται επίσης με τον μύθο της Περσεφόνης. Ο Πλούτωνας την δελέασε με σπόρους ροδιού για να την κρατήσει στον Άδη ενώ είχε αρνηθεί να φάει οποιαδήποτε άλλη τροφή.

Το ρόδι είναι σύμβολο καλοτυχίας και γονιμότητας. Ρόδι σπάμε την Πρωτοχρονιά, όλοι έχουμε κάποιο ρογδάκι για γούρι στο σπίτι μας, ρόδι σπάει και η νύφη στο καινούριο της σπιτικό για να χει αφθονία, καλοτυχία και γονιμότητα.

Και στον γάμο και στον θάνατο τα συναντάμε τα ρόδια! Όπως συχνά συμβαίνει , αρκετοί συμβολισμοί της αρχαιότητας προσαρμόστηκαν κατάλληλα και πέρασαν και στα χριστιανικά έθιμα.

Τουλάχιστον στην Κρήτη είναι απαραίτητο συστατικό των κολλύβων. Μάλιστα επειδή είναι εποχικό φρούτο, διάλεγαν γερά ρόδια από ειδικές ποικιλίες, τα έδεναν με άχυρα και τα κρεμούσαν σε σκοτεινό μέρος για να διατηρηθούν.Έτσι είχαν τα σπόρια τους σε εποχές που δεν υπήρχαν φρέσκα. Σπόρια ροδιών βάζουμε και στα πολυσπόρια που είναι η συνέχεια της αρχαίας πανσπερμίας.

Το ρόδι θέλει την υπομονή του στο καθάρισμα (σίγουρα δεν καθαρίζεται τόσο γρήγορα όσο ένα μήλο) αλλά σίγουρα αξίζει τον κόπο, κι όχι μόνο για τη νοστιμιά του. Οι σύγχρονες έρευνες επιβεβαιώνουν τις αρχαίες απόψεις για τη διατροφική αξία του ροδιού. Πλούσιο σε αντιοξειδωτικά, έχει αντικαρκινικές και αντικαταθλιπτικές ιδιότητες . Ακόμη και στο αφέψημα των λουλουδιών της ροδιάς αποδίδονται θεραπευτικές ιδιότητες.

Δεν ξέρω την επιστημονική ονομασία των ποικιλιών της ροδιάς που έχουμε στην Κρήτη. Το μόνο που ξέρω είναι πως έχουμε και ξυνόρογδα και γλυκά ρόδια. Η δική μας η ροδιά είναι μικρή ακόμη . Μόνο δυο τρία ρογδάκια μας έδωσε αλλά ήταν πολύ νόστιμα και ζουμερά.

Kαι με τον τρόπο της Έλενας από τις συνταγές της καρδιάς.
Έφτιαξα και το σιρόπι της σημερινής συνταγής.

Εντάξει, δεν τα καθάρισα εγώ. Ας είναι καλά η μάνα μου. Δουλειά για γιαγιάδες βλέπετε το καθάρισμα των ροδιών… Η γιαγιά μου τα καθάριζε για μας, και τώρα η μάνα μου για τα εγγόνια της!

Ας δούμε λοιπόν πώς φτιάχνουμε το σιρόπι ροδιού, τη σπιτική γρεναδίνη.
Υλικά:

Ρόδια

Ζάχαρη

Χυμός λεμονιού

(Οι ποσότητες παρακάτω)

Επί το έργον:

Καθαρίζουμε τα ρόδια έτσι ώστε να μείνουν καθαρά τα σποράκια τους και να μην έχουν τις κίτρινες μεμβράνες που αφήνουν μια στυφάδα στη γεύση. Βάζουμε τα σποράκια λίγα λίγα στο multi και τα αλέθουμε στην χαμηλή ταχύτητα για να μη σπάσουν –όσο είναι δυνατόν- τα σποράκια τους.
Τα αδειάζουμε σε σουρωτήρι που έχουμε πάνω από ένα μπολ. Όταν τελειώσουμε πιέζουμε με ένα κουτάλι να βγάλουμε όσο χυμό γίνεται από τον αλεσμένο πολτό. Βάζουμε και μια κουταλιά ζάχαρη και πιέζουμε κι άλλο. Έτσι παίρνουμε το μέγιστο δυνατόν.

Ξαναπερνάμε από λεπτό σουρωτήρι τον καθαρό χυμό και τον μετράμε καθώς τον μεταφέρουμε σε κατσαρόλα. Για κάθε κούπα χυμό, βάζουμε ¾ κούπας ζάχαρη. Τα δικά μου έδωσαν 3 κούπες χυμό και έβαλα 2 κούπες και ¼ κούπας ζάχαρη. Τα βάζουμε να βράσουν και ανακατεύουμε να διαλυθεί η ζάχαρη.
Βγάζουμε τον αφρό που δημιουργείται στην επιφάνεια πριν κοχλάσει, για να έχει διαφάνεια και ωραίο χρώμα το σιρόπι μας. Το αφήνουμε να βράσει μέχρι να δέσει. Δοκιμάζουμε αν έδεσε , ρίχνοντας με ένα κουταλάκι λίγες σταγόνες σε κρύο πιάτο. Βάζουμε ελάχιστο στο κουταλάκι και το στάζουμε στο πιάτο.

Αν μένουν στρογγυλά κομπάκια όπως εκείνα που φαίνονται δεξιά , έχει δέσει. Μου πήρε περίπου 35 λεπτά. Όταν έδεσε, έβαλα το θερμόμετρο σιροπιού στην κατσαρόλα και η θερμοκρασία ήταν 107 βαθμοί Κελσίου.
Το λέω για τις φίλες που έχουν θερμόμετρο σιροπιού.Οι πιο έμπειρες ξέρουν πότε είναι δεμένο ένα σιρόπι.
Λίγο πριν το κατεβάσουμε, προσθέτουμε το χυμό μισού λεμονιού (πάνω - κάτω ένα κουταλάκι του γλυκού για κάθε κούπα χυμού) και το ανακατεύουμε.
Το αποθηκεύουμε σε αποστειρωμένα μπουκάλια ή βάζα. Με τρεις κούπες χυμού έφτιαξα περίπου 500 ml σιρόπι.

Παρατηρήσεις:

1)Το σιρόπι ροδιού μπορεί να μετατραπεί εύκολα σε λικέρ. Βάζουμε 1 μέρος σιρόπι και 3 ή 4 μέρη ποτού (κατά προτίμηση λευκού π.χ. ρακής ή βότκας) σε μπουκάλι και τα αφήνουμε να αναμειχθούν για 10 μέρες. Αν θέλουμε προσθέτουμε ένα μικρό κομμάτι ξύλου κανέλας.Εξάλλου δίνει χρώμα και άρωμα σε πολλά κοκτέιλς.

2)Επίσης, έχει αρκετές εφαρμογές στη μαγειρική.Μπορεί να αναμειχθεί με ξύδι και να δώσει εξαιρετικό χρώμα και γεύση σε ντρέσινγκ για σαλάτες, και να χρησιμοποιηθεί σε γλασάρισμα ψητών.

3)Εκεί που θεωρώ ότι η χρήση του είναι ιδανική, είναι στο χρωμάτισμα διαφόρων κρεμοειδών. Μπορεί να δώσει μια υπέροχη απόχρωση του ροζ σε σαντιγί , σε γιαούρτι , και σε οποιαδήποτε άλλη κρέμα, και μάλιστα χωρίς χημικά πρόσθετα . Ταυτόχρονα τους δίνει και πολύ ιδιαίτερη γεύση και άρωμα.