Η ιστορία της Χερσονήσου ξεκινά στην Μινωική Κρήτη, όπου στην ίδια θέση με τη σημερινή υπήρχε η πόληΧερρόνησος ή Χερσόνησος. Εχουν βρεθεί κεραμικά και ίχνη κατοίκησης τόσο μέσα στη Χερσόνησο στο μικρό λόφο Καστρί στο λιμάνι της πόλης, όσο και γύρω από τη Χερσόνησο στον Ανισαρά στα δυτικά και κοντά στη Σταλίδα στα ανατολικά.
Μετά την καταστροφή του Μινωικού πολιτισμού η Χερσόνησος εξακολουθεί να κατοικείται και στα Ελληνιστικά χρόνια γίνεται το λιμάνι της δωρικής πόλης Λύττος, που βρισκόταν στην ενδοχώρα και είχε αποκτήσει μεγάλη ισχύ την εποχή εκείνη. Την διοίκηση ασκούσε η Λύττος αλλά η Χερσόνησος διατηρούσε περιορισμένη αυτονομία και είχε δικό της νόμισμα που απεικόνιζε την πλώρη καραβιού.
Από την εποχή εκείνη, ενδιαφέρον παρουσιάζει η ύπαρξη τείχους στο λόφο Καστρί στο λιμάνι, πάνω από τη μικρή εκκλησία της Αγίας Παρασκευής που θα δείτε αμέσως μόλις περπατήσετε στον παραλιακό δρόμο της Χερσονήσου. Πιστεύεται ότι εδώ υπήρχε ιερή ακρόπολη με ιερό αφιερωμένο στην Αρτεμη Βριτομάρτυ.
Ερείπια Παλαιοχριστιανικής Βασιλικής στον λόφο Καστρί στη Χερσόνησο
Στην Ελληνιστική περίοδο επίσης ανήκει το νεκροταφείο με τους 30 τάφους λαξευμένους στο βράχο που ανασκάφηκε πρόσφατα μέσα στη σημερινή Χερσόνησο. Στους τάφους βρέθηκαν πλούσια κτερίσματα, όπως πολλά αγγεία διαφόρων μεγεθών και σχημάτων, ασημένια και χρυσά νομίσματα και πολλά κοσμήματα. Είναι σίγουρο ότι το νεκροταφείο ήταν πολύ μεγαλύτερο από το ανασκαμμένο τμήμα, αλλά το υπόλοιπο βρίσκεται κάτω από τα θεμέλια σπιτιών.
Το ρωμαικό θέατρο στη Χερσόνησο
Κάτοψη από τον Onorio Belli
Η Χερσόνησος την εποχή των Ρωμαίων
Η Χερσόνησος άκμασε την εποχή των Ρωμαίων και τους πρώτους αιώνες της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η πόλη μεγάλωσε, έγινε ισχυρότερη από την Λύττο και απέκτησε το δικό της θέατρο, υδραγωγείο και δημόσια λουτρά.
Ο αγωγός που έφερνε το νερό στη Χερσόνησο από ορεινά χωριά στα νότια υπολογίζεται ότι είχε μήκος 14 χιλιόμετρα, ενώ έχει ανακαλυφθεί επίσης υπόγεια δεξαμενή με 58 μέτρα μήκος, πλάτος 22 και βάθος 5,5 μέτρα. Από τα παραπάνω φαίνεται ότι η Χερσόνησος είχε εξελιχθεί σε αρκετά μεγάλη πόλη την εποχή των Ρωμαίων.
Ακόμα πιο εντυπωσιακό φαίνεται πως ήταν το ρωμαϊκό θέατρο της Χερσονήσου, που δυστυχώς καταστράφηκε το 1897 όταν δόθηκε άδεια στους κατοίκους να πάρουν τις πέτρες για να φτιάξουν σπίτια.
Σήμερα έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες για την ανασκαφή και την πλήρη αποκάλυψη του μνημείου.
Η Χερσόνησος από το 1900 μέχρι σήμερα
Αργότερα ο φόβος των πειρατικών επιδρομών ανάγκασε τους κατοίκους να μετακινηθούν μακριά από τα παράλια και να ιδρύσουν το χωριό Ανω Χερσόνησος. Πιθανότατα την ίδια περίοδο κατοικήθηκαν τα γειτονικά χωριά Πισκοπιανό και Κουτουλουφάρι.
Ετσι για πολλούς αιώνες η παραλιακή Χερσόνησος έπεσε στην αφάνεια και σε απογραφή του 1900 φαίνεται να έχει 133 κατοίκους. Στα επόμενα χρόνια δημιουργείται σταθμός χωροφυλακής και υποτελωνείο για να καλύψει τις ανάγκες του μικρού λιμανιού της, απ’ όπου εξάγονταν λάδι, χαρούπια, δέρματα και άλλα τοπικά προιόντα.
Τα πράγματα παρέμειναν στάσιμα για πολλά χρόνια, μέχρι που τη δεκαετία του 1960 ο τουρισμός ανακάλυψε τη Χερσόνησο και άρχισαν να χτίζονται τα πρώτα ξενοδοχεία. Η τουριστική ανάπτυξη συνεχίστηκε τις επόμενες δεκαετίες και η Χερσόνησος εξακολουθεί να μεγαλώνει για να φιλοξενεί και να διασκεδάζει ολοένα περισσότερους τουρίστες κάθε καλοκαίρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου