Στην παραλία γδύνεται
και τσ' ομορφιές τσι απλώνη
νάξερε το κορμάκι τζη
πόσες καρδιές πληγώνη
Σήμερα η μόδα άλλαξε
τελείως το μπηκήνι
κι' από το φύλλο τις συκής
μικρότερο έχει γίνει
Ολος ο θυληκόκοσμος
που πάει να βουτήξει
δεν ντρέπεται δημόσια
τον πησινό να δίξη
Κι' όταν ξαπλώση μπρούμιτα
λιάζεται η διαβάζει
το αίμαμου στίς φλέβες μου
οσάν τον αμμο βράζει
ποιος κουρπαδόρος γύρισε
του κόλλουτζη τσί κούρμπες
ο γέρος να ζαλίζεται
κι' ο νιός να κάνη τούμπες
κι' όταν πας σε παραλία
κι' είναι λίγο ερημιά
όπως λίαζομε τα σύκα
έτσι λιαζουν τα κορμιά
πως αλάξανε τα χρόνια
το κρυφό και φανερό
και με δίχως μπηκηνάκι
μπενουν μέσα στο νέρο
έγω ξέρω από μικρός
ότι κλέψεις μόνο χωνεις
ότι πράγματικα δικό σου
οντε θες το φανερώνεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου