3 Φεβρουαρίου τα Συμόγιορτα με έθιμα και προκαταλήψεις

Κρητη πολεις και χωρια 11:00:00 π.μ. ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ,

Ο Άγιος Συμεών είναι ο κατ’ εξοχήν προστάτης των εγκύων γυναικών και ο φύλακας άγγελος της κυοφορούμενης νέας ζωής δηλαδή του εμβρύου.

Ο Άγιος Συμεών που έδωσε το όνομά του στις τρεις εορταστικές ημέρες του Φεβρουαρίου, τα «Συμόγιορτα» (1-3 Φεβρουαρίου) είναι ο κατ’ εξοχήν προστάτης των εγκύων γυναικών και ο φύλακας άγγελος της κυοφορούμενης νέας ζωής δηλ. του εμβρύου.

Οι έγκυες γυναίκες τιμούν με μεγάλη ευλάβεια τη μνήμη του και απέχουν από κάθε εργασία μέσα και έξω από το σπίτι, για να μη γεννηθεί το παιδί σημαδεμένο.

Του «Άη Συμεού» δεν κόβουνε με το μαχαίρι τίποτε, ούτε ψαλίδι ανοίγουν, ούτε ξύλα κόβουν με το τσεκούρι, «για να μην πάθει το παιδί καμίας εγκύου τίποτε». Την παραμονή πριν κοιμηθούν οι έγκυες βγάζουν τα ρούχα τους ανάποδα και προς τα πίσω, ώστε αν κατά τύχη είχαν αγγίξει κάτι, το σημάδι να βγει πίσω για να μη φαίνεται

Ο Άγιος Συμεών κατά τη λαϊκή λατρεία θεωρούνταν προστάτης αλλά και Θεότρομος Άγιος για τις έγκυες τους τρεις πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης, γιατί πίστευαν ότι τιμω- ρούσε αυστηρότατα κάθε παραβάτιδα έγκυο που δεν τιμούσε την εορτή του, απέχοντας από κάθε εργασία, όπως απαιτούσε το έθιμο.

Η τιμωρία του Αγίου ήταν ότι αποτύπωνε σε εμφανές μέρος του σώματος του εμβρύου που κυοφορούσε η γυναίκα, κάποιο σημάδι. Έχει όμως και μια βάση ιατρική και δεν είναι απλώς μια ιδεοληψία ή δεισιδαιμονία. Σήμερα γνωρίζουμε ότι η οργανογένεση στο έμβρυο λαμβάνει χώρα τις πρώτες 12 εβδομάδες της κυήσεως.

Αν τότε επισυμβεί στρες, αγχώδεις καταστάσεις, ισχυρές συγκινήσεις ή έντονες ενοχές στην έγκυο, τότε η υπερέκκριση αδρεναλίνης, η παραγωγή κατεχολαμινών, στιμουλίνης και Β ενδορφίνης ευνοούν τις εμβρυοπάθειες, ιδίως τις δερματικές δυσπλασίες όπως τα αιμαγγειώματα και τους σπίλους.

Μετά τον τρίτο μήνα της εγκυμοσύνης, αν η έγκυος βρισκόταν στην ανάγκη να εργασθεί, μπορούσε στο σπίτι, αρκεί να έφερε πάνω της ένα καθρεφτάκι και ένα σιδερένιο καρφί, οπότε πίστευε ότι εξουδετερωνόταν η παράβαση, αλλά έπρεπε να ζητήσει συγχώρεση και έπιανε με τα χέρια της τους γλουτούς της και μετά τα βουτούσε σε αλατόνερο και τα σκούπιζε. Οι Ελληνίδες έγκυες τηρούσαν τριήμερη αργία τα λεγόμενα «Συμό- γιορτα» (Αγίου Συμεών, Αγ. Τρύφωνος και Αγίας Παπαντής-Παναγίας).

http://babyradio.gr/