Με τον Χρήστο Θηβαίο και τους String Demons να «ταξιδεύουν» το κοινό της κατάμεστης Πλατείας Ελευθερίας σε γνωστά και αγαπημένα ελληνικά τραγούδια, έπεσε η αυλαία του 4ου Παγκρήτιου Φεστιβάλ Δρόμου «Τέχνη Καθ’ οδόν» το βράδυ της Τρίτης 24 Σεπτεμβρίου.
Εκατοντάδες εκδηλώσεις σε δρόμους και πλατείες του Ηρακλείου, προσέλκυσαν χιλιάδες θεατές και μετέτρεψαν για πέντε ημέρες (20-24 Σεπτεμβρίου) ολόκληρη την πόλη σε μια μεγάλη γιορτή της Τέχνης και του Πολιτισμού. Η συναυλία του καταξιωμένου Έλληνα καλλιτέχνη και του ταλαντούχου διδύμου (Κωνσταντίνος και Λυδία Μπουντούνη) αποτέλεσε το ιδανικό κλείσιμο της φετινής, απολύτως επιτυχημένης διοργάνωσης. Μάλιστα, η βραδιά ολοκληρώθηκε με τους ίδιους αλλά και τους θεατές να τραγουδούν μαζί τον «Παλιό Στρατιώτη» του πρόσφατα χαμένου Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, σε μια ιδιαίτερη συγκινητική στιγμή, από τις πολλές που είχε το φετινό Φεστιβάλ.
Νωρίτερα, ο Δήμαρχος Ηρακλείου Βασίλης Λαμπρινός ανέβασε στην σκηνή του εθελοντές του Δήμου και ζήτησε από τον κόσμο να τους χειροκροτήσει θερμά: «Χωρίς αυτούς, χωρίς την ανιδιοτελή προσφορά τους, τον μόχθο και την αποτελεσματικότητά τους, το «Τέχνη Καθ’ οδόν» απλώς δεν θα υπήρχε» ανέφερε ο Δήμαρχος, ο οποίος αφού ευχαρίστησε και όλους όσους συνεισέφεραν στην διοργάνωση, τόνισε μεταξύ άλλων:
«Η αθρόα προσέλευση του κοινού, τα χαμόγελα που συναντούμε παντού μεσ’ την πόλη, το γεγονός ότι καλλιτέχνες από όλη την Κρήτη, βρίσκουν εδώ σημείο συνάντησης με θεατές που δεν γνώριζαν, αλλά και η τουριστική και αναπτυξιακή δυναμική που έχει αποκτήσει το φεστιβάλ, η ολοένα και μεγαλύτερη συμμετοχή καλλιτεχνών από την υπόλοιπη Ελλάδα και το εξωτερικό, μας επιτρέπουν πλέον να θεωρούμε το “Τέχνη Καθ’ οδόν” θεσμό και μάλιστα επιτυχημένο.
Όταν μιλώ όμως για την επιτυχία του, σκέφτομαι κυρίως κάτι άλλο: την σπάνια ικανότητα του “Τέχνη Καθ’ οδόν” να δημιουργεί έστω και λίγες μέρες ένα περιβάλλον στο οποίο συνυπάρχουν αρμονικά το παιδί από το Αφγανιστάν που τραγουδά σκοπούς της πατρίδας του και η ηλικιωμένη κυρία απ’ την Αγία Τριάδα, που σιγοψιθυρίζει συγκινημένη παλιά ρεμπέτικα. Ο νεαρός που παίζει ροκ με την ηλεκτρική κιθάρα του στο Πάρκο Θεοτοκόπουλου και η κοπέλα που παίζει κλασσικό βιολί στην Βασιλική του Αγίου Μάρκου. Το τανγκό και ο
μαλεβιζώτης. Ένας κορυφαίος καλλιτέχνης, ο Χρήστος Θηβαίος και οι ανερχόμενοι String Demons, που θα απολαύσουμε σε λίγο.
Αυτό είναι το «Τέχνη Καθ’ οδόν» και ανάλογό του δεν ξέρω να υπάρχει στη χώρα: ένα καλειδοσκόπιο της πραγματικής ζωής, με την πολυχρωμία και τις έντονες αντιθέσεις της, χωρίς τεχνητούς διαχωρισμούς και χωρίς επίπλαστες αποστάσεις.
Τους χωρά όλους και τους αγκαλιάζει όλους. Όλοι είναι διαφορετικοί, μέσα από τη μοναδικότητα του ταλέντου τους κι όλοι ίσοι στην αναμέτρησή τους με το κοινό!
Κάπως έτσι κι εμείς: όλοι διαφορετικοί και όλοι μια μεγάλη παρέα: συναντιόμαστε στους δρόμους και στις πλατείες, βρίσκουμε όσα μας ενώνουν, ξεχνάμε όσα μας χωρίζουν, τραγουδάμε και γιορτάζουμε την Τέχνη και τον Πολιτισμό!
Έχω ξαναπεί άλλωστε ότι “Ο αληθινός πολιτισμός βρίσκεται εκεί όπου κάθε άνθρωπος αναγνωρίζει σε όλους τους άλλους, κάθε δικαίωμα που διεκδικεί για τον εαυτό του”.
Και το «Τέχνη Καθ΄οδόν» είναι μια μικρή ανάσα αληθινού πολιτισμού που θεωρώ ότι την έχουμε ανάγκη σήμερα, περισσότερο από ποτέ.
Προσωπικά, λοιπόν, αυτό θεωρώ καταλυτικό κριτήριο της επιτυχίας του: το ότι μας δείχνει το Ηράκλειο όπως θέλουμε να είναι. Ανοιχτόκαρδο και φιλόξενο, σύγχρονο και παραδοσιακό, κοσμοπολίτικο, κεφάτο και δημιουργικό.
Το Ηράκλειο που προσπαθούμε να φτιάξουμε. Και θα το φτιάξουμε, να είστε βέβαιοι. Όλοι μαζί».
