Γεννημένος Λούζερ, το δεύτερο συγγραφικό δημιούργημα της Σητειακιάς Ειρήνης Δερμιτζάκη που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Εύμαρος, γεννά από τον τίτλο αλλά και το περιεχόμενο αρκετά ερωτήματα. Γιατί να είναι κάποιος γεννημένος για την αποτυχία; Γιατί να είναι «λούζερ» και μάλιστα με ορολογία των αγγλικών και όχι την ελληνική εκδοχή της λέξης; Αν σκεφτούμε, μάλιστα, ότι η ιστορία διαδραματίζεται στην Κρήτη, συνάδουν οι δυο λέξεις Λούζερ και Κρητικός;
Το βιβλίο πραγματεύεται ένα γνώριμο, και δυστυχώς, πάντα επίκαιρο φαινόμενο που παρατηρείται σε κάθε μικρή κοινωνία: την έλλειψη ανοχής στη διαφορετικότητα. Ο κεντρικός ήρωας παλεύει με όλους και με όλα επειδή δεν είναι το πρότυπο που ξέρουμε - σάμπως δεν είναι και αυτό στερεότυπο; Τι ξέρουμε; Τι δεχόμαστε ως φυσιολογικό και νορμάλ; Ο Μανούσος γεννιέται και μεγαλώνει σε ένα μικρό χωριό κι ενώ έχει πολλά θετικά χαρακτηριστικά, η κοινωνία καθωσπρεπισμού, συμβάσεων και ρατσιστικών -βαθιά ριζωμένων- αντιλήψεων στην οποία υπάρχει, τον κατασπαράζει, του τρώει κάθε ψίχουλο ενέργειας που θα μπορούσε να έχει. Και κάπως έτσι πείθεται πώς είναι χαμένος εξ αρχής.
Η συγγραφέας καταφέρνει να αποδώσει με ρεαλισμό, φυσικότητα και -σε ορισμένα σημεία- αφοπλιστική ειλικρίνεια χωρίς καλολογικά στοιχεία την αντιμετώπιση που έχει ένας τέτοιος άνθρωπος από τον περίγυρό του. Σήμερα το λέμε αγγλιστί bullying αλλά το βιβλίο της Δερμιτζάκη αποδεικνύει ότι το κοινωνικό αυτό θέμα απασχολούσε πάντα την κοινωνία, είτε μεγάλη είτε μικρή. Και πώς να ξεφύγεις από τις «ταμπέλες» που σου κολλάνε; Η κοινωνία δείχνει πολλές φορές στην περίπτωση του ήρωα το σκληρό πρόσωπό της, που δε δέχεται τους αδύναμους, τους διαφορετικούς. Σε αυτό το σημείο, όμως έρχεται η ιστορία και γίνεται ενδιαφέρουσα. Θα καταφέρει ο ήρωας να αποτινάξει την κακοδαιμονία του, να σταθεί στα πόδια του και να μην τον απασχολούν τα πικρόχολα σχόλια και οι σκληρές συμπεριφορές ή θα αποδεχτεί τη μοίρα του, αφού ούτως ή άλλως δεν έχει και τις κατάλληλες προσλαμβάνουσες, ώστε να αντιδράσει;
Ο αφηγηματικός λόγος της Δερμιτζάκη σε κερδίζει, γιατί είναι κινηματογραφικός. Παρακολουθείς την πολύπαθη ζωή του Μανούσου με κομμένη την ανάσα και γυρνάς τις σελίδες γρήγορα, αφού ο λόγος ρέει φυσικά χωρίς καμία τάση για εντυπωσιακά σχήματα. Καταθέτει την αλήθεια του ήρωα, συνήθως μέσα από τη δική του οπτική γωνία. Σε ελάχιστα σημεία ο λόγος γίνεται λυρικός. Και επειδή η ιστορία διαδραματίζεται στην Κρήτη, δε θα μπορούσε να λείπει το τοπικό ιδίωμα της περιοχής του Λασιθίου, τόπο καταγωγής της συγγραφέως με αρκετά κωμικά στοιχεία ιδίως στα
διαλογικά μέρη. Σε κάθε περίπτωση η περιγραφή των απλών καθημερινών πραγμάτων που όλοι βλέπουμε αλλά ελάχιστοι παρατηρούμε είναι αριστοτεχνικά δοσμένη.
Για το θέμα που θίγει, τους προβληματισμούς που γεννά και το γεγονός ότι η Δερμιτζάκη ανήκει σε μια νέα γενιά συγγραφέων που σίγουρα έχουν πολλά να πουν και να καταθέσουν με τη φρέσκια ματιά τους, αξίζει να δώσουμε μια ευκαιρία στον Λούζερ να φωτίσει μέσα από την αποτυχία του το λογοτεχνικό γίγνεσθαι.
Η πρώτη επίσημη παρουσίαση του βιβλίου την Τρίτη 20 Αυγούστου, στις 7:00 στο βιβλιοπωλείο Αερόστατο, στη Σητεία. Την παρουσίαση συντονίζει η Φιλόλογος Μαρία Βασιλάκη. Ο Νάσος Ζαγκότης και η Χάρη Ροδουσάκη θα αποδώσουν θεατρικά τους βασικούς ήρωες του βιβλίου
