Καινούρια ζωή
ψάχνω,
απ΄την αρχή να ξαναρχίσω
κι όλα τα παλιά
όρκους και φιλιά
μ΄ ένα αντίο
πίσω να τ' αφήσω.
Όνειρα πουλιά,
σ΄ άλλον ουρανό κεντούν αστέρια
σέρνεις μια ψυχή
δίχως ενοχή
προδομένη μες στα δυο σου χέρια.
Φεύγω μακριά
τι με νοιάζει η μπόρα, η καταιγίδα
πέταξα του φόβου τα κλειδιά
ούτε χάρτη πια, ούτε πυξίδα.
Έστησα χορό
η μοίρα
τα κουρέλια να πετάξει
κύμα στον αφρό
γέρνω και γερνώ
χάρτινη η ζωή που μου 'χες τάξει.
Μάγισσες ρωτώ
πως σ' αβάφτιστα νερά να ταξιδέψω
κι όλα τα γιατί
κι όσα έχεις πει
με ένα ποτηράκι να τα αντέξω.
Φεύγω μακριά
καίω φυλακτά και αναμνήσεις
μέσα στη βροχή άναψα φωτιά
και φωνάζω πίσω μη γυρίσεις .
Άλλη διαδρομή,
έσπασε η καρδιά την αλυσίδα
δάκρυ δεν θα δεις
το αχ μου, θα το βρεις
ενθύμιο στην πιο βαθιά ρυτίδα.
Κοιμήθηκε ο καιρός
άφησε σημάδια στο σεντόνι
παράξενες φωνές
γλυκές μα σκοτεινές
με καλούν αλλού,
μαύρο χελιδόνι.
Φεύγω μακριά
βγήκε η θλίψη μου στην κατηφόρα
ψέματα πολλά, πάλιωσαν κι αυτά
ξόδεψα τον ήλιο σε μιαν ώρα.
Κάθε επιστροφή
κρυφός ο δρόμος κι ας τον ξέρουν όλοι
μια καινούρια αφή
κι όλα απ' την αρχή
δανεική η ζωή στη μικρή την πόλη.
Στάχτη μη σκορπάς
τα λευκά φτερά του ονείρου ανοίγω
άκου, μη μιλάς
νιώσε την κραυγή
η νύχτα δε γνωρίζει την αυγή
Αύριο... στο ξημέρωμα θα φύγω.
από καρδιάς
Αύριο... εν ονόματι της Αγάπης
Ζωή Δικταίου
Κέρκυρα 24 Μαρτίου 2013
