Αν και η μουσταλευριά είναι το γλυκό του Σεπτέμβρη, τα παράγωγά της είναι εκλεκτά χειμωνιάτικα κεράσματα . Τα παλιά χρόνια οι νοικοκυρές έκοβαν ολόκληρα καζάνια μούστο και έφτιαχναν αμέτρητα πιάτα μουσταλευριά, μπουκάλια με πετιμέζι, σουτζούκια και κιοφτέρια (ή κεφτέρια ) για το χειμώνα.
Τα κιοφτέρια είναι ένα από τα πιο παραδοσιακά γλυκά . Η παραγωγή τους άρχισε να μειώνεται μέσα από τα χρόνια, αλλά να διατηρείτε απο νοικοκυρές με μεράκι που εξακολουθούν να τα φτιάχνουν τον μήνα Σεπτέμβριο.
Τα κιοφτέρια είναι ένα γνήσιο προϊον με εξαιρετική θρεπτική αξία, το οποίο κατασκευάζεται από την μίξη χυμού άσπρων σταφυλιών, γνωστό ως Ξινιστέρι, αλευριού και ροδοστάγματος. Το προϊον απότελεί το καλύτερο συνοδευτικό για τον καφέ, τσάι ή οινοπνευματωδών ποτών.
Η μουσταλευριά είναι παραδοσιακό ελληνικό γλύκισμα που έχει ως κύριο συστατικό του τον μούστο. Οι ρίζες της ανάγονται στα αρχαία χρόνια όπου ήταν γνωστή ως οινούτα, ονομασία που διατηρήθηκε και κατά τη βυζαντινή περίοδο μαζί με άλλα ονόματα όπως μουστόπιτα και πάστελλος
Η μουσταλευριά παράγεται από τον μούστο, δηλαδή το χυμό των σταφυλιών του τρύγου (διαδικασία που πραγματοποιείται συνήθως τους μήνες Αύγουστο και Σεπτέμβριο) ο οποίος στη συνέχεια τοποθετείται σε χαμηλή φωτιά. Χαρακτηριστική είναι κατά τη διάρκεια του βρασίματος η χρήση ποσότητας ασπροχώματος έτσι ώστε να καθαριστεί ο μούστος Άλλα υλικά που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή του είναι μεταξύ άλλων και ανάλογα με τις κατά τόπους διαφοροποιήσεις, το αλεύρι, το πετιμέζι, η ζάχαρη, ο βασιλικός, τα αμύγδαλα, τα καρύδια, το σιμιγδάλι, το σουσάμι, η κανέλα, η βανίλια, το ανθόνερο κλπ.
Είναι ευρύτατα διαθέσιμη κατά την εποχή του τρύγου, το φθινόπωρο, οπότε παράγεται ο μούστος αλλά και τις υπόλοιπες εποχές του χρόνου. Από τη μουσταλευριά παρασκευάζονται τα κιοφτέρια
