Σε λίγο θα 'ρθει το πλοίο της άγονης γραμμής
να πάρει τους ψαράδες,
να πάρει
δυο χούφτες φύκια που μάζεψαν τα δίχτυα τους,
να πάρει
τους στίχους που χάραξα
πάνω στο ρυτιδιασμένο κι αγέραστο βότσαλο
και ν' αφήσει τη φωνή μου μετέωρη
να σηκώνει πίδακες πανάρχαιων συλλαβών
πίδακες πανάρχαιων πόθων
κάθε που θα πέφτει
με το λιγνό φεγγάρι στη θάλασσα.
ΝΙΚΟΣ ΨΙΛΑΚΗΣ (Αγ. Κήρυκος 1978)
Από τη συλλογή ΟΙΝΟΨ ΠΟΝΤΟΣ (2005).
