Απόψε
μετανάστευσε το φως σε άλλη θάλασσα
Σ’ ένα
παράθυρο
Η
βροχή κι ένα λουλούδι
Στη
σκέψη σου, τα χρόνια μου όλα χάλασα
Σημάδια
αστέρια
Για
του Μάρτη το τραγούδι.
Γυμνή
του έρωτα, κρυώνω σ’ έναν όρκο ιερό
Ό,τι
ονειρεύομαι
Γραφτό
δεν είναι να το ζήσω
Με άλλο
σώμα ταξιδεύω αυτή τη μοίρα στον καιρό
Στη
θύμηση σου
Ό,τι
αγγίζω, στην αφή να φυλακίσω.
Κρυφή σιωπή,
δεν επιστρέφουνε ποτέ οι χαραυγές
Καράβι
χάρτινο
Παραμονεύει
κάθε Μάρτη
Η
νοσταλγία πόσες άφησε στον ύπνο σου κραυγές
Σαν
σήμερα άνοιξε
Η
άρνηση τον χάρτη.
Στοίχειωσε
ο λόγος, απουσίες στο αρχαίο νερό
Ζωή
της λήθης
Φτηνή
η νύχτα, μεθυσμένη
Ξένη,
μιας άλλης πολιτείας άλλον πίστεψα καιρό
Στο
κύμα πάνω
Η ίδια
αγάπη προδομένη.
Σβήνω
το φως, μα πώς φοβάμαι αυτή την Άνοιξη
Λύνει
ο χρόνος
Προσευχές
και αναμνήσεις
Στα
δυο σου χέρια ήταν ο Έρωτας κατάνυξη
Μα δεν
θα βρεις
Ποτέ
τον δρόμο να γυρίσεις.
Αύριο,
θεός καινούριος θα ανάψει δυο φωτιές
Αυτή
την Άνοιξη
Θα
’ρθώ να μεταλάβω
Στη
μια θα κάψω, όσες μ’ έκαψαν ματιές
Στην
άλλη, αλήθειες
Και
κατάρες, να προλάβω.
Αύριο…
εν ονόματι της Αγάπης
Ζωή
Δικταίου
Κέρκυρα
Μάρτιος 1999
