Μαντινάδες με γλωσσικά στοιχεία του ιδιώματος της Ανατολικής Κρήτης

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ ΜΕ ΓΛΩΣΣΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΙΔΙΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Αδικιά: αδικία, συμφορά
Όλου του κόσμου η γι-αδικιά γλακά και με ζυγώνει
και με θωρούνε πως πονώ , μ΄ άθρωπος δε σιμώνει

Βλαστοσέρνω: βγάζω βλαστούς μεγαλώνω
Σαν όψιμος βασιλικός, που ακόμη σουλατσέρνει,
ετσά ΄ναι κι η γι-αγάπη μου κλωνάρι και βλασταίνει

Γαργιώνω: γαριάζω,λερώνω ρυπαίνω
Άμα γαργιώσει ο έρωτας μοιάζει παλιό τσικάλι,
που πιάνει τση νοικοκεράς ό,τι φαί του βάλει

Διαγουμίζω: λεηλατώ, διασκορπίζω
Τον έρωτά μου δεν μπορώ να τονε διαγουμίσω,
σε σένα τονε χάρισα και δεν τον παίρνω πίσω

Εδά μπλιό: τώρα πια
Να μη μου λες πως εδά μπλιό περάσανε οι χρόνοι,
Η κουζουλάδα του έρωτα τσ΄ αθρώπους ξανανιώνει.

Ζυγώνω: κυνηγώ ,τρέχω πίσω από κάποιον για να τον πιάσω, καταδιώκω,ερωτοτροπώ,ζητώ, γυρεύγω
Άμα ζυγώνεις αρφανή και τηνε παραιτήσεις,
δε σώνεσαι με προσευχές, μα κι εκκλησιά να χτίσεις

Ήθεκα: ξάπλωσα, απόθεσα
Ήθεκα πάλι αμοναχός , μα που να κλείσω μάτι
αφού ΄λείπεις και ήτονε ολάδειο το κρεβάτι.

Θαράπι: επιθυμία, γούστο πόθος
Γίνανε τα θαράπια σου και σ΄ένα μήνα πάνω,
Με λάβωσε η γι-αγάπη σου και δεν μπορώ να γιάνω.

Ινάτι: πείσμα, επιμονή
Ινάτι το ΄χω να σε δω μια μέρα στο όνειρό μου,
Ετσά που σε φαντάζομαι και σ΄έχω στο μυαλό μου

Κακουρές: μικρόσωμος, αδύναμος, καχεκτικός, φιλάσθενος
Ο κακουρές , που αγαπάς, δε βγαίνει το Γενάρη
κι ύστερα λες πως τη Λαμπρή δα να ΄ρθει να σε πάρει.

Λίγδα: λιπώδης ακαθαρσία
Ένα δαχτύλι εστάθηκε η λίγδα στο γκαφά μου,
γιατί δεν τρέχει , να πλυθώ νερό στη γειτονιά μου.

Μαγλατάς: αμφισβήτηση , αντίρρηση, προσβολή, έριδα, υπαναχώρηση
Σαφή μου βγάνεις μαγλατά κι είντα δα πογενούμε,
που δεν μπορούμε μια βολά τη στράτα μας να βρούμε.

Συνεχίζεται...

Πηγή: Μ.Ι.Ιδομενέως - Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη 2006