Γεννήθηκε στην Αθήνα πριν από 36 χρόνια, όμως οι «ρίζες» της κρατούν από το Ρέθυμνο της Κρήτης. Το πρώτο από τα τρία κορίτσια της οικογένειας, φοίτησε στο Ναυτικό Λύκειο Πειραιά και αργότερα στη Σχολή Εμπορικού Ναυτικού Ασπρόπυργου από όπου κι αποφοίτησε το 2002 ως ανθυποπλοίαρχος.
«Με στήριξαν όλοι οι δικοί μου άνθρωποι στο ξεκίνημα μου, αλλά και μέχρι σήμερα»
Η επιθυμία της να γίνει καπετάνισσα σε τάνκερ ήταν αποτέλεσμα πολλών, όπως λέει, παραγόντων. Αρχικά, του χαρακτήρα της και της αγάπης της για συνεχή αλλαγή περιβάλλοντος. «Πιστεύω ότι οι αλλαγές στη ζωή, κάθε είδους, δεν σε αφήνουν να ραθυμείς» υπογραμμίζει η ίδια. Το πρώτο όμως «κλικ» για να γίνει καπετάνισσα έγινε από τα πρώτα της χρόνια, εξαιτίας του πατέρα της μητέρας της, του παππού της, καθώς του άρεσε πολύ η επαφή με τη θάλασσα και ήταν ψαράς. «Στο καΐκι μπήκα πρώτη φορά στα 3 μου χρόνια και εκείνος μετά φρόντισε να μου μεταδώσει αυτή την αγάπη του για την αρμύρα. Έτσι, όταν έφτασε η ώρα να πάρω την απόφαση, έμοιαζε μονόδρομος για μένα αυτό το επάγγελμα. Με στήριξαν όλοι οι δικοί μου άνθρωποι στο ξεκίνημά μου, αλλά και μέχρι σήμερα. Όμως με στήριξαν και μου έδειξαν εμπιστοσύνη κατά καιρούς και άνθρωποι τους οποίους δεν γνώριζα» σημειώνει η Υακίνθη Τζανακάκη, που κάθε μέρα αποδεικνύει πως είναι Ασταμάτητη #ΣΑΝΚΟΡΙΤΣΙ.
«Από μόνη της η δουλειά αυτή, όταν την αγαπάς και σου αρέσει σου προσφέρει πολύ συχνά δυνατές συγκινήσεις»
Η Υακίνθη Τζανακάκη δεν διαστάζει να εξομολογηθεί: «Η διαδρομή μου σε αυτή τη δουλειά δεν ήταν εύκολη, όπως δεν είναι σε κανένα επάγγελμα ή όπως δεν είναι για κανένα άνθρωπο που κάνει κάτι το οποίο οι συνάνθρωποί του δεν αναγνωρίζουν, αρκετές ήταν οι φορές που λιγοψύχησα και πήγα να κάνω πίσω, όμως ο λόγος που συνεχίζω είναι ότι συναντώ πολλούς ανθρώπους που με ενθαρρύνουν και πιστεύουν σε μένα. Άλλοι είναι από το χώρο της δουλειάς και άλλοι εκτός. Το βέβαιο είναι πως ο καθένας με τον τρόπο του μου απλώνει το χέρι και με ενθαρρύνει να συνεχίσω να κάνω αυτό που αγαπώ. Αυτό είναι το σημαντικότερο για μένα, αφού είναι από μόνο του δείγμα προόδου». Ανάμεικτες είναι οι αντιδράσεις του κόσμου όταν η Υακίνθη Τζανακάκη τους πληροφορεί για το επάγγελμά της. Εκφράζουν θαυμασμό και απορία ταυτόχρονα.
Το επάγγελμα πίσω από το τιμόνι ενός πλοίου ζητά, πέρα από τη ναυτοσύνη, γνώσεις διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού, μηχανικές και μηχανολογικές γνώσεις, γνώσεις διαχείρισης κρίσης και ψυχολογίας, μετεωρολογίας, γνώσεις δικαίου, ηθών και εθίμων και άλλα. Την ίδια στιγμή, όμως, προσφέρει την επαφή με άλλες κουλτούρες και την ιστορία τους, τη δυνατότητα επίσκεψης άλλων χωρών, παρατήρησης φυσικών φαινομένων, όπως το Βόρειο Σέλλας, ή τη διέλευση από τόπους σπάνιας φυσικής ομορφιάς, όπως το στενό του Μαγγελάνου ή τα Φιόρδ, όπως εξηγεί η κ. Τζανακάκη και σημειώνει: «Από μόνη της η δουλειά αυτή, όταν την αγαπάς και σου αρέσει σου προσφέρει πολύ συχνά δυνατές συγκινήσεις».
«Δεν υπάρχουν ανδροκρατούμενα κάστρα, μόνο άνθρωποι με επιθυμίες και φιλοδοξίες που ο καθένας γράφει τη δική του μικρή ιστορία στη ζωή»
Η ίδια θεωρεί πως δεν υπάρχουν ανδροκρατούμενα κάστρα, «μόνο άνθρωποι με επιθυμίες και φιλοδοξίες που ο καθένας γράφει τη δική του μικρή ιστορία στη ζωή και παραδειγματίζει ή αποτρέπει τους άλλους». Όποιο επάγγελμα κι αν κάνεις, πρέπει να το αγαπάς, καθώς μόνο τότε μπορείς να προσφέρεις το 100% των δυνατοτήτων σου. Ωστόσο, «όταν επιλέγεις να γίνεις καπετάνιος πρέπει να διαθέτεις τέσσερα χαρακτηριστικά: Δυναμισμό, ευστροφία, καλοσύνη και δικαιοσύνη. Δυναμισμό, για να μπορείς να διαχειριστείς τις απαιτήσεις της δουλειάς. Ευστροφία για να μπορείς να δίνεις λύσεις, όταν απαιτείται, γρήγορα και εύστοχα. Καλοσύνη και δικαιοσύνη για να διαχειριστείς το ανθρώπινο δυναμικό εντός του πλοίου και να επιτυγχάνεις ομόνοια και συνοχή κάθε φορά μεταξύ των μελών του πληρώματός σου» υπογραμμίζει η Υακίνθη Τζανακάκη, με την εμπειρία που έχει αποκτήσει μέχρι σήμερα. Δύσκολες ώρες δεν υπάρχουν για την ίδια, υπάρχουν απαιτητικές ημέρες, εβδομάδες, μήνες…
«Πάντα – και για κάθε μια από εμάς – υπάρχουν άνθρωποι που αναγνωρίζουν τη θηλυκότητα μας, ανεξάρτητα από το βαθμό που καλλωπιζόμαστε»
Κάθε γυναίκα έχει μέσα της θηλυκότητα, η οποία δεν μπορεί να χαθεί απλώς επειδή δεν μακιγιάρεται κάθε μέρα, ούτε χάνει τη θηλυκότητά της λόγω της δουλειάς της. Εξάλλου, «πάντα -και για κάθε μια από εμάς- υπάρχουν άνθρωποι που αναγνωρίζουν τη θηλυκότητά μας, ανεξάρτητα από το βαθμό που καλλωπιζόμαστε», πιστεύει η Υακίνθη Τζανακάκη.
Κάθε φορά που καλείται να πραγματοποιήσει ένα ταξίδι, η Υακίνθη Τζανακάκη αισθάνεται πως μια νέα περιπέτεια ξεκινά. «Το συναίσθημα στο φευγιό είναι η ανυπομονησία και στην επιστροφή η ικανοποίηση. Τελειώνει ένα ταξίδι και κάνοντας τον απολογισμό επιβεβαιώνω το κέρδος μου» καταλήγει η ίδια, εμπνέοντας κάθε γυναίκα να είναι Ασταμάτητη #ΣΑΝΚΟΡΙΤΣΙ…
Η Υακίνθη Τζανακάκη αποτελεί παράδειγμα και έμπνευση για κάθε γυναίκα και για κάθε κορίτσι που θέλει να είναι Ασταμάτητη και να διαλύσει τους περιορισμούς, που προστάζει η κοινωνία. Μπορείς και εσύ να είσαι λοιπόν Ασταμάτητη ΣΑΝ ΚΟΡΙΤΣΙ!
Συνέντευξη: Σοφία Μαυραντζά
http://www.e-nautilia.gr/
