Οι
εργαζόμενοι κρατούσαν και κρατούν ζωντανό το αγωνιστικό μήνυμα του Νοέμβρη του ‘
73 όταν η λαϊκή οργή ξεχείλισε με την 7χρονη τυραννία .
Ο
αγώνας και τα αιτήματα του
Νοέμβρη του ‘73 είναι σήμερα απαιτητά όσο καμία άλλη φορά.
Στην
Ελλάδα του 2017 διαλύεται κάθε έννοια αλληλεγγύης και δημοσίου – κοινωνικού
χαρακτήρα.
Η ασκούμενη εδώ και χρόνια πολιτική λιτότητας, της εσωτερικής υποτίμησης
ιδιωτικοποίησε τα οφέλη και κοινωνικοποίησε τα χρέη. Την ώρα που οι εργαζόμενοι
σηκώνουν στις πλάτες τους δυσβάσταχτα βάρη, οι συνταξιούχοι ζουν με συντάξεις
πείνας, οι άνεργοι πολλαπλασιάζονται χάνοντας κάθε ελπίδα για το αύριο και οι
νέοι βλέπουν το μέλλον τους να υποθηκεύεται, τα αιτήματα του Πολυτεχνείου για «ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» καθίστανται
επίκαιρα και διαχρονικά.
Ζητάμε
εδώ και τώρα Παιδεία , υγεία , δουλειά, κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη.
Λέμε στους νεκρούς μας της περιόδου 1967 – 1974, λέμε στους αγωνιστές
του Πολυτεχνείου, ότι με Πίστη, Ενότητα και Αλληλεγγύη κρατάμε την άκρη του
νήματος των Αγώνων τους και τους συνεχίζουμε μέχρι τη δικαίωση των οραμάτων του
λαού μας.
Τιμώντας τον αγώνα και την επέτειο του
Πολυτεχνείου, υπερασπίζουμε και διεκδικούμε τα κοινωνικά και εργασιακά
δικαιώματα των εργαζομένων.
Όλοι εμείς θα
συνεχίσουμε και θα εντείνουμε τους κοινωνικούς και συνδικαλιστικούς αγώνες
για την προστασία και διεύρυνση των δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων,
σύμφωνα με τους στόχους και τα οράματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
